Bully or Lover

Hoofdstuk 5

POV Julie
De volgende ochtend had ik mijn besluit. Ik zou het vanaf nu anders aanpakken. Ik ging me niet meer zou "nerdy" kleden en ging proberen me niet meer zo bang op te stellen. Het was mooi weer en de zon scheen dus ik besloot een kleedje aan te trekken. Na veel twijfelen en kiezen werd het toch een simpel bordeaux jurkje

Met daaronder gewoon met Adidas superstars. Ook mijn make-up ging ik helemaal anders doen. Eerst een beetje concealer. En dan een beetje foundation. Ik wou er niet als een Barbiepop uitzien dus deed ik alleen nog een beetje mascara op en maakte mijn lippen licht rood. Mijn haar krulde al wat van zichzelf dus dat liet ik na even borstelen zoals het was. En als slot stak ik nog kleine oorbelletjes in. Ik was tevreden van het resultaat. Ik droeg bijna nooit kleedjes, alleen als het moest. En als je make-up hulp nodig hebt, moest je ook nooit bij mij zijn.

Zo fier als een gieter stapte ik de trap af naar het ontbijt. Mijn ma zat er wat beteuterd bij aan de ontbijttafel. 'Liefje, ga je zo naar school?' vroeg ze terwijl ze me eens goed bekeek. 'Ja, als ze zo stoppen met me te irriteren wil ik mijn kledingstijl graag veranderen. Het is eens iets anders.' Mijn moeder knikte alleen maar en ging verder met eten. Ik nam een appel uit de fruitmand en stak hem in mijn rugzak. Niels zijn huiswerk dat ik had gemaakt liet ik thuis liggen. Hij moest het maar zelf maken. Ik gaf mijn mama nog een kus op haar wang en ging mijn fiets halen. 'Hey Juul....' Juist, Jasper kwam me elke ochtend ophalen. Hoe dom kon ik zijn! Can you kill me please? Ik draaide me om en keek in twee helderblauwe ogen. Nog voor iets kon zeggen zei hij: 'Juul, je ziet er anders uit. In goede zin! Je bent echt heel mooi.' mompelde hij. Er verscheen een kleine glimlach op zijn gezicht. Ik nam mijn fiets en wenkte hem als teken dat hij moest meekomen in plaats van daar te staan treuzelen. 'Ben je boos op me?' vroeg Jasper onzeker. Ik zuchtte even. 'Het is niet erg dat je het gezegd hebt, mijn mama kwam er toch wel achter. Dus nee, niet boos.' Ik hoorde Jasper opgelucht ademhalen. Opeens vroeg Jasper: 'Heb je je veranderd in de hoop dat ze stoppen?' Ik knikte kort. 'Misschien kunnen ze me zo wel accepteren, ik weet gewoon niet meer wat ik anders moet doen...' De rest van de rit was het stil.

Op school aangekomen probeerde ik zelfzeker over te komen en liep met Jasper over het schoolplein opweg naar ons groepje. 'Hee Julie, je ziet er leuk uit vandaag!' zei Alya enthusiast. Maar als snel werd ik uit het groepje gesleurd en keken de groene ogen van Niels me aan. Jasper en Scarlett kwamen er bij staan maar ik zei dat ik dit alleen wou afhandelen. 'Julieke, wat zie je er leuk uit vandaag. Ik hoop dat je ook aan mijn taak Frans gedacht hebt?' vroeg Niels op een arrogante toon. Oké, ik mag me nu niet laten doen. 'Hey Niels, weet je, maak je huiswerk zelf. Ik ben je slaaf niet!' probeerde ik zo zelfzeker mogelijk te zeggen. Niels zijn spottende blik veranderde in een boze. Ik werd in een simpele beweging tegen de kluisjes geduwd. 'Luister Julie, ik vraag me af waar je opeens het lef van hebt gekregen om zo een toon aan te slaan tegen mij, maar die toon staat me niet aan.' siste hij. 'Er zijn wel meerdere dingen die mij niet aanstaan aan jou!' siste ik terug. 'Ooh, ik hou wel van meisjes met lef. Je bent nog niet van me af, Smeekens!' riep hij me na. Met een grijns liep ik terug naar mijn vrienden.

Glenn keek me met grote ogen aan. 'Heb je pillen geslikt?' 'Nee, ik mag mij niet meer laten doen door Niels en zijn vrienden. Anders stoppen ze nooit.' antwoordde ik simpel. Ik wist zelf goed genoeg dat Niels het er niet zal bij laten. Misschien had ik toch beter gewoon zijn taak gegeven. Scarlett gaf me een schouderklopje. 'Goed gedaan meid! Nu weten ze dat er niet te spotten valt met Julie Smeekens.' en ze gaf me een warme glimlach.

Samen met Toon en Nathan liep ik naar onze les Chemie. De rest liep een andere richting uit. 'Denk je echt dat het gaat helpen om jezelf te veranderen tegen Niels, Ruben en Jessica?' vroeg Toon. Nathan zweeg en keek me bedenkelijk aan. 'Ik kan het proberen...' mompelde ik. In de les kreeg ik van Niels enkele dodelijke blikken.

In de middagpauze liep ik naar Scarlett die juist buiten het school een sigaret zat te roken. Jep, Scar rookt. Maar op een korte tijd is zij en Alya mijn beste vriendinnen geworden. Omdat ik nu met hun optrok werd ik ook niet langer als nerd gezien en begonnen steeds meer mensen me te accepteren. Nog voor ik mijn mond wou opendoen om iets te zeggen begon Scarlett al een hele uitleg. 'Seg, hoe zit het nu met jou en Jasper? Jullie zouden zo schattig zijn! En jullie zijn kei veel bij elkaar dus waarom zijn jullie nog altijd niet samen? Wanneer ga je dan met hem op date?' ratelde ze aan één stuk door tot ze naar adem hapte. 'Scar, blijven ademen. Nee, Jasper en ik hebben niks en ik denk niet dat je een date moet verwachten.' zei ik kalm. Ze trok een pruilip. 'Waarom niet?' Ik zuchtte. 'Omdat ik niks voor hem voel, daarom niet!' schreeuwde ik iets te luid. Kort nadat ik de woorden uitsprak kreeg ik al spijt dat ik dat gezegd had. Voelde ik echt niets voor hem? Scarlett en ik wisselde boze blikken uit. Direct erna schoten we in de lach.
Wat heb ik toch geluk met zo een vriendin.

Hey,
Hopelijk is het boek een beetje leuk? Het zijn korte hoofdstukjes, ik weet het. Maar ik ga proberen langere hoofdstukjes te maken.
Silke♡