Hoofdstuk 17

279 14 1
                                    

POV Jasper

Langzaam openden ik mijn ogen. De zon had een spleet gevonden tussen de gordijnen en scheen in mijn ogen. Julie lag met haar hoofd op lijn borst en ik sloeg voorzichtig mijn armen om haar heen. Ze zag er schattig uit. Haar haar zat warrig door elkaar en haar mond hing een stukje open.

Ik nam mijn telefoon en zag dat het  half negen was. Emilia kwam vandaag terug naar huis uit het ziekenhuis. Ik had Julie niks verteld want het moest een verassing blijven. Ik kroop voorzichtig het bed uit en kleedde me aan. Ik liep naar beneden en dekte de tafel. Niet veel later stopte er een auto voor de deur.

Ik deed open en Emilia stapte uit de taxi. Ze zwaaide naar me en gaf me een knuffel. 'Goedemorgend Jasper.' Zei ze en gaf me een warme glimlach. 'Goedemorgend. Gaat alles goed met u?' Vroeg ik beleefd. 'Ja hoor, alleen heb ik soms wat hoofdpijn.' Ze fronste even en zei: 'Ben je hier al lang?' Ik knikte. 'Al van gisterenavond.' Ze staarde me even aan. 'Oh ja, u weet het nog niet. Julie en ik zijn een koppel.' Zei ik trots. Haar gezicht lichtte op en een brede glimlach verscheen weer. 'Ik ben zo blij voor jullie!' Riep ze enthusiast.

Ik liet haar binnen en leidd haar naar de keuken. We zaten nog maar net of Julie kwam in haar pyama de keuken binnen. 'Morgen.' Zei ze en gaf me een kus. Een zacht en teder kusje. Toen merkte ze Emilia op. 'Ha je bent weer thuis.' Ze probeerde opgewekt te klinken, maar je hoorde dat ze boos was. Geen idee waarom. 'Ja schat. Ook een goedemorgend.' Was haar reactie. Tijdens het ontbijt was het heel stil. Er werd amper iets gezegd.

Na het ontbijt trok Julie naar boven om haar om te kleden. We gingen naar Nathan. We gingen straks met zijn alle bowlen. Even later kwam Julie weer de kamer binnen. Ze had een zwart topje aan met een skinny jeans eronder en sandaaltjes.

 Ze had een zwart topje aan met een skinny jeans eronder en sandaaltjes

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

'Gaan we maar?' Vroeg ze. En nam haar tas. We zeiden Emilia nog gedag en gingen naar Nathan. Ik zette haar achterop mijn brommer en samen reden we de straat uit.

POV Julie
Ik zei mijn moeder kort gedag voor we vertrokken. Jasper zette me buiten op zijn brommer en ik sloeg mijn armen om zijn middel heen. Dan vertrokken we naar Nathan. Tijdens de rit was het stil...

Eens bij Nathan aangekomen wou ik net van de brommer afklimmen, maar Jasper hield me tegen. Hij veegde een plukje haar uit mijn gezicht en keek me even aan. 'Ik hou van je.' 'Ik ook van jou.' Antwoordde ik terug. Zijn hoofd kwam dichterbij en zijn lippen raakte zachtjes de mijne. Ik ging mee in zijn kus en hij vroeg toestemming die ik hem gaf. Onze tongen speelden een vurig spel tot we Toon hoorden aankomen. 'Oeh, lekker klef seg!' Snel trok ik me terug. Ik voelde mijn wangen hevig rood kleuren.
Al snel kwamen Alya en Scarlett ook.
Zoals altijd was het een filmmarathon. Ik plofte in de zetel en Jasper kwam naast me zitten. En zoals verwacht startte ze weer een horrorfilm op.

Na nog geen 5minuten zat ik al verstopt in jasper zijn shirt. Ik sprong op en ging voor het scherm staan. 'Waarom kijken we van die enge films als het buiten mooi weer is?' Nathan zuchtte. 'Omdat we daar te lui voor zijn?' Ik schudde mijn hoofd. 'Wat als we naar de kermis gaan!' Riep Alya uit. 'Ja doen we! Iedereen opstaan we gaan naar de kermis.' Zei ik enthusiast. Toon zuchtte. 'Mogen wij niet thuisblijven?' Probeerde hij. 'Nope.' Zei Scarlett droog en trok Toon van de bank. Na een half uur kregen we de jongens eindelijk mee.

'Ik wil in het reuzenrad!' 'Eih nee, das voor kleffe koppels. Ik wil in het spookhuis.' 'Aah nee, ik heb honger dus ik wil een suikerspin!' En zo ging de discussie nog wel even voort. Uiteindelijk kozen we om als eerste in het spookhuis te gaan. Dik tegen mijn zin. Ik nam Jasper zijn hand en hij glimlachte even. Ik liep snel door en plots verscheen er een enge gast met een kettingzaag voor lij. Ik gilde het uit en sprong een meter in de lucht schat ik. Ik liep snel door om uit dat verschrikkelijk spookhuis te geraken.

Eens buiten liep ik naar het suikerspinkraam. Een suikerspin had ik nu wel verdiend. Ik bestelde een reuze grote en nam hem fier terug mee naar de groep. Toon nam een grote hap en ik keek hem boos aan. 'Dat is wel MIJN suikerspin?!' Hij haalde zijn schouders op. We wouden net naar de botsauto's gaan toen ik daar Niels en Ruben zag staan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sorry sorry sorry dat het weer zolang duurde voor een nieuw stukje. Maar het is al druk op school dus het is moeilijk om dan nog hoofdstukjes te schrijven.
Xoxo
Silke♡

Bully or LoverWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu