Bully or Lover

Hoofdstuk 29

POV Jasper

'Jasper komen eten!' Riep Emilia van beneden. Mijn ouders waren toch nooit thuis dus was ik bij Emilia ingetrokken. Mijn ouders zouden het verschil niet eens merken. Zo waren we beiden niet alleen. Ze had iemand nodig waar ze voor kon zorgen. En ik had van iemand aandacht nodig.
We waren ondertussen al twee maanden verder na Julie's dood.

Ik liep naar beneden en kroop op mijn stoel. Emilia nam de potten van het vuur en zette ze op tafel en ging over me zitten.

'Zo, wat ga je nog doen vanavond?' Vroeg ze nieuwsgierig. 'Goh, met Nathan, Niels, Ruben en Toon naar de club.' Zei ik met een volle mond. 'Ga je nu al voor een nieuwe meid, en Julie dan?' Emilia keek me moeilijk aan. Ik kreeg al een krop in mijn keel bij het horen van haar naam. Julie zou gewild hebben dat ik met Niels zou overeen komen en het zou bijleggen. Na de begrafenis is dat gebeurt. Maar hem vergeven voor wat hij gedaan heeft met Julie zal ik niet vergeten.

'Ze wou dat ik gelukkig was, gelukkig zijn zal niet meer lukken. Maar me amuseren kan ik nog wel. Emilia je weet dat ik "haar" nooit zal vergeten.'
Met "haar" bedoelde ik Julie. Maar ik kon haar naam niet uitspreken zonder te huilen. Het was een wonde die nog niet gedicht was. Het duurt een eeuwigheid voor ik dit verwerkt krijg. 'Doe wat je wilt, ik hou je niet tegen.' Was het enige dat ze antwoordde.

Ik zou terug gaan naar mijn gewone leven: drank, seks en mijn vrienden.
Maar de herinneringen met Julie vergeet ik niet, nooit.
Maar het rouwplan lukte me niet, dus deed ik het op mijn manier.

De ring die ik haar wou geven, lag in mijn schuif. Ik wou hem niet wegdoen. Hij lag er samen met allerlei foto's en andere herinneringen van Juul.
Ik was in gedachten verzonken toen de bel ging.
Het was Nathan. Ik deed mijn schuif toe en liep naar beneden. Een nieuw hoofdstuk begon.

EINDE

~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dit was het dan. Het einde van "Bully or lover".
Hopelijk vonden jullie het een beetje leuk om het te lezen. Ik zou graag een vervolg maken in Jasper zijn ogen.
Maar dat zal kog niet voor zo direct zijn.
Ik ga eerst dit boek nog herschrijven en dan zie ik wel.

De enige die ik kan bedanken zijn jullie om dit boek te willen lezen. Dus bij deze: een dikke merci!

Silke❤️