Bully or Lover

Hoofdstuk 13

POV Julie

Met hoofdpijn werd ik wakker.  Half slapend liep ik de trap af. En slenterde naar de keuken. Alya en Scarlett stonden in de keuken pannenkoeken te bakken. 'Goedemiddag, eindelijk uit je bed?' Alya was te vrolijk naar mijn zin. 'Middag.' Mompelde ik. 'Scar, heb je iets tegen de koppijn?' 'Bovenste plank in de kast, uiterst links.' Antwoordde ze.  Ik nam twee pilletjes ineens. Nochtans zoveel had ik toch niet gedronken? 'Waarom was je zo snel weg?' Vroeg Alya. 'Gewoon, ik had het wel gezien daar.' Loog ik. 'Wat staat er op de planning  vandaag?' Vroeg ik terwijl ik op panenkoek op mijn bord zwierde. 'De jongens komen straks voor een filmmarathon!' Riep Alya enthousiast. Ik rolde met mijn ogen.

Na wel 5 pannenkoeken te hebben gegeten ging ik me omkleden. Voor vandaag werd het een gewone jeans met een gestreept hemdje en mijn Vans.

Ik was net een laagje mascara aan het aanbrengen toen de bel ging. Niet veel later vulde de stem van Scarlett het huis. 'Juultje, "the boys" zijn er!' Ik zuchtte en liep naar beneden. Iedereen had zich al geïnstalleerd in de zetel. En iedereen zag er zo fris en wakker uit, terwijl ik me nog steeds miserabel voelde. Ik had geen zin om mij er nog bij te proppen dus ging voor de zetel liggen. Ik had gehoopt dat we een Disney marathon gingen houden. Maar het werd eerder horror. Ze weten dat ik daar niet tegen kan!

Nog geen 20 minuten later zat ik al onder het tapijt verstopt. Plots legt er iemand een hand over mijn schouder. Ik schrik en gil het uit.
'Jezus, Julie, doe even normaal!' Roept Glenn half in shock van mijn actie.
'Wie moest mij zo nodig laten schrikken?' Riep ik terug. Jasper zijn hand schoot de lucht in. 'Dat was ik!' Riep hij trots. 'Hier ga je spijt van krijgen.' Hij begon te lachen. 'Wat ga je doen dan?' Zonder na te denken gooide ik een bak popcorn over zijn hoofd leeg. Overal zat nu popcorn en hij plakte nu ook helemaal. Hij begon te grijnzen. 'Kom hier Julie dat ik je een dikke, plakkerige knuffel geef.'

Ik rende naar de keuken en nam een deegrol. 'Blijf waar je bent, Tielemans.' Waarschuwde ik hem. 'Dat had je gedacht, Smeekens.' Zei hij terug. Hij klom op de tafel en sprong op mij waardoor ik met een harde klap op de grond viel. We keken elkaar even aan. 'Heb ik je pijn gedaan?' Vroeg hij ongerust. Ik schudde mijn hoofd. Hij bracht zijn mond naar mijn oor en ik kreeg kippenvel. 'Je bent zo mooi, weet je dat?' Ik voelde me rood worden. Hij gaf me een kus op mijn wang en stond recht. Nu werd ik nog roder. Straks veranderde ik in een tomaat.

We liepen terug naar de woonkamer en zonder iets te zeggen zette ik de film af. 'Waarom? Het was net zo leuk!' Protesteerde Nathan. 'Waarom geen ander genre? Romantiek of avontuur... of Disney?' Iedereen begon te zuchten. Alleen Alya was enthousiast. 'Ja, gaan we een disneyfilm kijken? Een klassieker?' Zeurde ze. Ik en Alya overlegde even en we zette "Lady and the tramp" op. (Jullie hebben nu wel al door dat ik ook een beetje een disney-fan ben 😂)

Na een hele middag films te hebben gekeken moest ik wel naar huis. Ik raapte mijn spullen bijeen en groette iedereen voor ik vertrok.
'Mam, ik ben thuis!' Riep ik. Maar ik kreeg geen antwoord. Ik besloot maat op de bank te gaan zitten. Niet veel later daarna werd ik gebeld. 'Hallo, met Julie Smeekens, met wie spreek ik?'

'Bent u de dochter van Emilia Vriesman?'

'Klopt,dat ben ik'
Was er iets gebeurd?!

'Uw moeder ligt in het ziekenhuis.'
Even stond mijn hart stil.

'Wat?! Waarom? Kan ik naar haar toe komen?'
Honderd vragen schoten door mijn hoofd.

'Mevrouw heeft een grote overdosis medicatie genomen. Het lijkt op een poging van zelfmoord. En u kan nu naar het *ziekenhuis komen.'

Zonder iets te antwoorden legde ik de hoorn op en barstte in tranen uit. Mijn moeder wou dood...