Herkese yeniden merhabalar... 👋🏼Nasılsınız? ☺️ Epey oldu görüşmeyeli.
Ama uzun bir bölümle geldim.
Ben, siz tatlış okuyucuları çok özledim. Umarım siz de hikayemizi özlemişsinizdir. 😅Herkesten oy ve özellikle yorumlarını bekliyorum. Desteklerinizi esirgemeyin lütfen. 🙏🏼
Mutlu bir haftasonu diliyorum,
Keyifli okumalar.. ☺️💙**
Korku dolu anlar yaşarken bir anda Özgür'ün evinde buluyorum kendimi. Öyle bir anda çıkıp geldi ve beni kurtardı ki, ona ne kadar teşekkür etsem az geliyor. Fakat hâlâ korkudan tir tir titriyorum. Bunu fark edince elimi tutuyor ve sıcak bir gülümsemeyle yatıştırıyor beni. Bir yandan da dünyanın en güvenli yerinde olduğumu düşünüyorum. O, alnımdaki küçük yaraya pansuman yaparken ben de onu tepeden tırnağa inceliyorum. Esmer, saçları hafif uzun. Gözleri zeytin gibi simsiyah. Boyu epey uzun, ayağa kalktığında yüzünü görmekte zorlanıyorum desem yalan olmaz. Benimle öyle güzel ilgileniyor ki. Çok iyi birine benziyor. Genelde hiç böyle olmaz ama onu gördüğüm ilk anda büyük bir güven oluştu içimde."Heey.. Duyuyor musun beni? Daldın gittin, iyi misin?" diyor parmağını şıklatarak ve gülüyor.
"Hı şey.. Evet.. Evin çok güzelmiş."
"Gerçekten mi? Tamamen kendi zevkime göre düzenledim. Tımarhaneye benzetenler olmuştu daha önceden. İlk beğenen sensin herhalde."
"Kusura bakma, rahatsızlık verdim. Ben gideyim artık."
"Nereye gidiyorsun ya? Böyle gitmene izin veremem. En azından bir kahve içelim, gecenin köründe orada ne aradığını anlatırsın bana. Olmaz mı?"
"Ya kahve değil de.. Yiyecek bir şeyler varsa çok sevinirim. Baya açım da." diyorum gülerek.
"Var tabii. Hemen bir şeyler hazırlayayım. Sonra da şu gelinlikten kurtulsak iyi olacak. Yemek yedikten sonra dolabımdan sana göre bir şeyler seçelim."
**
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecenin Rüzgarı | TAMAMLANDI
Fanfic"Dolunayın aydınlattığı, soğuk bir gecede, özgürce esen rüzgarın, yüzünüze çarptığı anda verdiği huzur paha biçilemezdir." Hayatta en çok sevilmeyi isteriz. Sevdiğimiz tarafından sevilmeyi.. Sevildiğimizi hissedersek dünyanın en mutlu insanı o...