"Dolunayın aydınlattığı, soğuk bir gecede, özgürce esen rüzgarın, yüzünüze çarptığı anda verdiği huzur paha biçilemezdir."
Hayatta en çok sevilmeyi isteriz.
Sevdiğimiz tarafından sevilmeyi..
Sevildiğimizi hissedersek dünyanın en mutlu insanı o...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayat; iyi ve kötülerin, güzel ve çirkinlerin bir arada olduğu, engellerle dolu bir yoldur. Ve bizler, bu yolu yürümekle, engelleri bir bir atlatmakla mükellefiz.
Hayatın acımasız olduğu konusunda hemen hemen hepimiz aynı fikirdeyizdir. Öyle ki yaşanılan zorluklar pes ettirebiliyor biz insanları. Pes etmek kolay gelebiliyor bazen. Kendimizi veya çevredekileri suçlamak, her şeyi karşı tarafa yıkmak rahatlatıyor bazen içimizi. Ancak her zaman öyle kolay olmuyor.
Kaçmamalı insan.. Canı ne kadar yanarsa yansın kaçmamalı. Susmak.. Sessizliğin ardına saklanmak. Saklandıkça korkmak, korktukça kaçmak..
Konuşmalı insan.. İçinde ne var, ne yoksa çıkarmalı ortaya. Bir bir söylemeli her şeyi. Tutmamalı içinde.. Tuttukça boğuluyor insan.
Kimisi annesini, kimisi dostunu, arkadaşını kırar küçük bir sebepten, amansızca kaybeder onu. Elinin tersiyle iter dost elini. Sanki hiç yalnız kalmayacakmışçasına..
Peki ya aşk? Kolay yakalanmayan bu duygu,eğer ayağının dibine kadar geliyorsa tutmalı onu, bırakmamalı asla. Bazen fark edilmez aşk.. Yanındadır, sana ses verir, bağırır en derinden ama duymazsın, anlayamazsın. Bazen de anlarsın da yokmuş gibi davranırsın. Öyle davranmak daha kolaydır çünkü aşk zordur, bulması da elinde tutması da.. Korkarsın bu duygudan, kaçarsın.. O kovalar sen kaçarsın. Ne büyük yanılgıdır aşktan kaçmak. Oysa ki hep içindedir o, onunla nefes alırsın.
Küçültmemeli aşkı.. Bu aşkın, bu hikayenin sonu kötü olabilir kaçayım, inkar edeyim bu duyguyu. Nasılsa tekrar aşık olurum unuturum onu demek ne büyük saçmalık halbuki. Belki hayatında bir çok şeyi kulak ardı ettin, korktun, kaçtın ama aşktan korkmamalı, bunu aşka yapmamalı insan. Korumalı onu en güzel şekilde. Ne olursa olsun vazgeçmemeli aşktan.
Ki ben bu dediklerimi yapmış olsaydım, şu an dünyanın en mutlu insanı olabilirdim..
Etrafıma bakıyorum; kimse kalmamış.
Herkes birbirini o kadar tüketmiş ki, kimse kimseyi istemiyor dünyasında. Artık her birimiz farklı yerlerde, farklı hikayelerin kahramanıyız. Ama tek bir ortak noktamız var; umut...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
