"Dolunayın aydınlattığı, soğuk bir gecede, özgürce esen rüzgarın, yüzünüze çarptığı anda verdiği huzur paha biçilemezdir."
Hayatta en çok sevilmeyi isteriz.
Sevdiğimiz tarafından sevilmeyi..
Sevildiğimizi hissedersek dünyanın en mutlu insanı o...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tüm kapı ve pencereleri kilitleyip dışarıya çıkıyor, Çağan. Adeta eve hapsediyor Gece'yi. Bir kez daha ellerinden uçup gitmesine izin vermiyor. Kapana sıkıştırdıkça daha da gidiyor üstüne. Özel aracına binip şoförüne şirkete sürmesini emrediyor. Bu sırada da kahvesini yudumlarken tabletinden haberleri okuyor her sabah yaptığı gibi. Keyfi epey yerinde. Hiçbir şey umurunda olmuyor. Tek düşündüğü şey; kendisi. Şirkete girip odasına gidiyor ve masasına oturuyor. Çok kısa bir süre sonra kapı açılıyor. Çağan'ın hiç tahammül edemediği bir şekilde; kapıyı çalmadan içeriye giriyor Cihan. Eskisi gibi Çağan'ın karşısında ezilip büzülmüyor bu sefer. Ellerini masasının üzerine koyuyor ve yüzüne doğru yaklaşıyor.
"Kızım nerede?!"
"Olması gereken yerde."
"Çağan! Kızım nerede dedim!"
"Birincisi; bana hesap sorma cesaretini nereden buldun bilmiyorum ama fazla ileri gitme istersen. İkincisi; Çağan değil, Çağan Bey diyeceksin. İstersen şansını daha fazla zorlamadan tıpış tıpış, hiçbir zarar görmeden dışarı çık. Aa ama yok ben illa ağzımın burnumun kırılmasını istiyorsan kafa kırmaya hevesli çok adam var bende."
"İki medeni insan gibi konuşuyoruz şurada."
"Medeni derken? Siz daha çok madeni insan gibisiniz de." birden elini masaya vurarak ayağa kalkıyor, Çağan. "Sen satmadın mı kızını bana aşağılık herif! Gelip bir de masum ayağına yatıp kızının yerini soruyorsun!"
"Günlerdir haber alamıyoruz ondan. En azından iyi mi değil mi onu söyle."
"Kızın senin için öldü Cihan Efendi. Bunu o küçük beynine sok." diyor ve sakince tekrar oturuyor koltuğuna.
"Amacın ne senin be? Ne yapmaya çalışıyorsun?"
"Çok sevdiğim bir laf vardır. 'Para dedikleri şu illet; iyi bir düşmanın elinde, en öldürücü silah oluverir.' Ben de o silahı kullanmasını çok iyi bildim. Seni zayıf noktandan vurdum. Böylece ne kadar aşağılık biri olduğun çıktı ortaya."
"Paran var diye gücün her şeye yeter mi sanıyorsun?"
"Sanmıyorum; zaten öyle. Şimdi daha fazla kalabalık yapma. Yoksa o pis ayaklarınla bastığın yerleri yalattırırım sana." korumalar içeriye giriyor ve Cihan'ı zorla dışarıya çıkartıyorlar.
**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
