OVERDOSE |yoonseok|✔

6

Hoseok siyahlarla döşeli odasında elinden geldiğince üzülmemeye çalışıyordu.Yoongiden hoşlanmıştı.Fazlasıyla.Bu yüzden gördükleri onu yıpratmıştı.Yıpranmayacağına söz versede gözünün önünden o anları silemiyordu.

Ama o yeni bir başlangıç yapmıştı.Saçlarını karıştırdı.Eline gelen birkaç tel onu üzmüştü. Kemoterapiyi kabul ettiğinden beri böyleydi.İyileşmeye çalışıyordu.

Canını acıtan başka bir şey ise Yoonginin ona asla ulaşmamış olmasıydı.Onu öptükten sonra peşinden gelmesi gerekmez miydi?Hoseok Yoongiyi çözememişti.Bu yüzden telefonunu eline aldı ve yeni bir başlangıcın en büyük adımlarını atabileceği numarayı tuşladı.Nazik sesi duyduğunda gülümsedi.

-Jimin?

🌌

Yoongi yine bilmediği bir yerdeydi.Hayatında onu toparlayabilecek birileri olmadığından kendisini dahada aşağılara çekmişti.Hoseoku birkaç kez sokaklarda görmüştü.Hastaneye gittiğini biliyordu.Yapmaya çalıştığı şey Hoseokun bozduğu oyunu kendi başına bitirmekti.

Doğrulup bir süre bekledi.Etrafına baktı.Başka bir evdeydi.Başka biriyle.Alnına vurup kendisiyle dalga geçti.

-Tam bir azgınsın Min Yoongi.

Kıyafetlerini giyip dışarı çıktı.Karlara düzenli küfürlerini savurduktan sonra cebine koyduğu kolyeyi kontrol etti.Kozmetik dükkanına girdi.Daha sonra yürümeye başladı.Hoseoka doğru.

🌌

-Hiç değişmemişsin.

Hoseok Jiminin kahvesini önündeki masaya koyarken yüzünü inceledi.Hala güzeldi.

-Sende.

-Ne kadar oldu?

-İki sene.

Hoseok başını onaylar gibi yavaşça salladı.

-Bana yeniden ihtiyacın mı oldu?

-Aslında-

Sözünü çalan kapısı kesmişti.

-Birini mi bekliyordun?

Kapıya doğru giderken başını iki yana salladı Hoseok.Açtığında ise hiç kimse yoktu.Yerde ise üstünde ay işlemeleri olan eski bir kolye ve birsürü saç bakım ürünü.Kolyeyi eline alıp incelemeye başladı.Değerli birşey olduğu barizdi.İçeri geçerken daha sonra kontrol etmek adına kolyeyi ve diğerlerini masaya koydu.

Yeniden Jiminin karşısına geçti.Yalan söyleyemezdi.Jimin fazlasıyla zayıflamıştı.Gözlerinin altı koyulaşmıştı.Bir zamanlar siyah olan saçları bakımsız bir şekilde gri olmuştu.

-Hoseok benim sana söylemem gereken bir şey vardı.Yaklaşık iki sene önce.

Meraklı gözlerini Jimine dikti.Jimin ise gerilmişti.Elinde sıkıca tuttuğu kahve bardağını sehpaya bıraktı.

-Senden hoşlanıyorum.

🌌

Yoongi karların arasındaki beyaz teniyle bir meleği andırır gibi yürüyordu.Çalan telefonuna baktı.Ekranda beliren isim kalan minicik hayat enerjisini de almıştı.

-Paran mı bitti?

-Hayır.Biraz seninle kalabilir miyim hyung?

-Evden mi kovuldun?

-Herşeyin arkasında birşeyler mi aramalısın?Gelmek istiyorum işte.

-Ne yapıyorsan yap.Eve gelmeyeceğim.Anahtarsız girebilirsin hemen açılır.