OVERDOSE |yoonseok|✔

14/final

-Bunu yapabilirsin.

Hoseok sıktığı yumruğunu kapıya vurdu ve hayatındaki en uzun bekleyişi yaşadı.Fakat kapıyı açan esmer beden onu görmesiyle yeniden kapattığında bu sefer elinden bağırmak geldi.

-Taehyung aç şu kapıyı lütfen!

-Yoongi hyung burda değil!Siktir git!

-Nerde olduğunu söyle!

Kapının kilit sesini duydu.Daha sonra Taehyung sadece gözlerinin görülebileceği şekilde kapıyı açtı.

-Birincisi hayvan gibi bağırma.İkincisi neden sana söyleyeyim?

-Çünkü onu görmek istiyorum.

-O istemiyor.

Hoseok yeniden kapanan kapıya hızlıca elini koydu.Canı acımıştı.

-Lütfen Taehyung.Söyle bana.

Taehyung pes etmişti.Gidip Yoongiyi bıçaklayacak falan değildi sonuçta.

-İçmeye gidiyor.Nerde olduğunu bilmiyorum.

Hoseok nerede olduğunu biliyordu.Yoongi her zaman tepede içerdi.

Oraya doğru koşmaya başladı.Attığı her adımda daha fazla heycanlanıyordu.Ezilmeyi ya da azar işitmeyi göze alıyordu.O ana kadar Yoongiyi çok özlediğini farketmemişti.

Tepeye geliğinde nefes nefeseydi.Yanılmamıştı.Gördüğü küçük bedenin Yoongi olduğuna emindi.

-Yoongi!

Ona doğru döndüğünde daha hızlı koşmaya başladı.Hiçbirşey umrunda değildi.Ani sarılmasıyla beraber ikiside karlara yuvarlandı.

Hoseokun gülücüklerle kaplı yüzüne rağmen Yoonginin tek bir mimiği bile kımıldamıyordu.

-Kalk üstümden.

Gülümsemesi kaybolurken endişeyle doğruldu Hoseok.Bunu bekliyordu.Üzülmemeye çalıştı.

-Seni özledim.

-Ben özlemedim.

-Yalan söylüyorsun.

-Yalan söyleyen sensin.

-Hiç mi sevinmedin?

-Neden sevineyim?Beni yüz üstü bırakan birini gördüğüm için mi?

-Yoongi özür dilerim.

-Özür dileme Hoseok.Artık seni aştım.

Hoseok gözlerini kapatıp yutkundu.Canı acıyordu.

-Kötü hissediyorsun değil mi?İşte sen gittiğinde bende böyle hissettim.Sana hiç bu kadar ihtiyacım olmamıştı ve senden hiç bu kadar nefret etmemiştim.Kendi amaçların için herşeyi mahvettin.

-Yoongi!

-Gelme sakın!Yanlız kalacağım!

Hoseok küfredilmeyi veya soğuk davranılmayı bekliyordu ama terk edilmesi onu gerçekten üzmüştü.

Yoongiyi hiç bu kadar ciddi görmemişti.Onu fazlasıyla kırmıştı.Kendinden nefret ediyordu.

Ayağa kalkıp gitmekte olan bedenini kendisine çevirdi.Aylar sonra ona tekrar sarılmak çok iyi hissettirmişti.

Geri çekilmiyordu ama Hoseoka sarılmıyordu da.Donmuş gibiydi.

-Seni seviyorum.

-Sadece işimi zorlaştırıyorsun.

-Hayır.Birlikte olalım lütfen.

Yoongi Hoseoku kendinden uzaklaştırıp dudaklarına masuk bir öpücük hediye etti.

-Üzgünüm Hoseok.Sen o şansı aylar önce kaybettin.

🌌

Taehyungla Yoongi ilk defa başka birşey yapıyorlardı.

Evde oturmak ve sorunsuz bir şekilde televizyon izlemek.

İki normal ev arkadaşı gibiydiler.Yoongi ayağıyla Taehyungu dürttü.Ona olanları anlattığında çıldırmış ve evde kahkahalar atmıştı.Daha yeni sakinleşiyordu.

-Git de çöpü at.

-Çöpün yarısını sen dolduruyorsun sen at banane.

-Gerizekalısın.

Yoongi kalıp tezgahtaki çöpün ağzını bağlayıp kapıyı açtı.Leş kadar ağır olan çöpü kaldıramadığından sürükleyerek çöp kutusuna kadar getirdiğinde arkasından bir ses duydu.

-Şimdi sıçtın Yoongi.

Birşey duymamış gibi eve doğru hızlıca yürürken sesin sahibine çarptı.

-Yoongi beni bırakamazsın.

-Hoseok?Sen sarhoş mu oldun?

-Benden vazgeçemiyeceğini biliyorum.

-Gerçeklerin üstüne bu kadar fazla gidersen sana küserler.

-Gerçekler daha güzel değil mi?Bana gerçekler gibi davranmıyorsun sen.Seni böyle yapan tek şey gururun.Yanlız kalacağım dediğinde kalbimde yanlız kalmak istiyordun.

-Nerden biliyorsun?

-Çünkü benden tamamen vazgeçseydin beni öpmezdin Yoongi.

Yoongi etrafına bakındı.Daha sonra sanki bir sır veriyormuş gibi sessizce konuştu.

-Sana daha biraz daha sinirli kalmam gerekirdi Hoseok.Lanet olsun.

Hoseok gülümseyip Yoonginin minik dudaklarını derince öptü.

-Şimdi iyi misin?

Yoongi cevabını konuşarak vermek istemedi.Onu dar sokaklardan birine sürükleyip öpmeye başladı. Dudaklarından vazgeçip uzun boynunu öpmeye başladı.

İkiside iyiydi.

Fazla iyi.