OVERDOSE |yoonseok|✔

13

Yoongi gülerken yalpalıyordu.Yeniden sarhoş ve özgürdü.İstediğini yapardı.

-Hala ölmedim!Bana bak Hoseok!Ölmedim!

Duvara çöktü.Aklına yine sarhoş olup kapısına dayandığı gün geldi.

-Umarım sen gebermişsindir!Orospu!

-Yoongi?

Kafasını kaldırıp gelen kim diye baktığında altında oturan kadını gördü.

-Oturabilir miyim?

-Orospu dediğimde seni çağırmamıştım.

-Komik.

-Neden geldin?

-Her gece sarhoş oluyorsun?

-Hoseok beni terketti çünkü!

Taehyung pijamalarını daha yeni gitmişti ki sokaktaki sese karşın camdan dışarı baktı.Derin bir nefes verip merdivenlerden hızlıca aşağı hyungunu olayın içinden almaya gitti.Artık bir ritüeldi.

-Hyung!Hadi eve gidelim.

-Hayır Taehyung!Önce birkaç birşey söylemem lazım!

Pes etmiş gibi ellerini havaya kaldırıp Yoonginin konuşmasına izin verdi.

-Sen!Hoseok beni senin yüzünden terk etti!O gün beni öptün ve bana olan bütün güvenini kaybetti!

Şaşkınlıkla kendisine bakan iki insana gülerek bakışlarını caddeye çevirdi.Masumca Taehyungla konuşmaya başladı.

-Eve gidince ne yapacağız Taehyung?

-Ananı yapacağız bir girelim de.

-Bu karlar da bir erimedi.

Taehyung Yoonginin koltukaltlarından tutup kaldırdı.Ayakta bile zor durduğu için direk omuzlarına atmıştı kendini.Köşede hala şaşkınlıkla oturan kadına baktı.

-Gerçekten özür dilerim.Sarhoş biliyorsun.

Normalde umrunda olmazdı ama kolunda kendini düşmemek için sıkan gerizekali bu kadına kira ödüyordu.Muhtemelen bu evdeki son ayları olacaktı.En azından Tae öyle sanıyordu ki aldığı cevap onu şaşırttı.

-Önemli değil.Yoongiyi sarhoşken çok gördüm

Göz kırpıp içeri girdiğinde sinirle omzunda uyuklayan adama baktı.

-Önüne geleni halletmen ilk defa bir işimize yaradı.

Eve çıkıp omzundaki hyungunu koltuğa atıp uyumaya gidecekti ki Yoongi onu durdurdu.

-Hoseokun geri gelmesini istiyorum.

Geri dönüp karşısına oturdu.Ona hiç uymayan bir konuşma yapacaktı.

-Bak hyung.Bazen çok değer verdiğin insanlar sana değer vermeyebilir.Ya da desteğine en çok ihtiyaç duyduğun insanlar sana destek olmazlar.Bu yüzden kendine iyi bakmalısın.Böylece tüm dünyanın sana karşı olduğunu düşündüğün günlerde diyebilirsin ki "Bana inanmasanız da olur."

🌌

Hoseok minik evinden dışarı çıktı.İyileşmiş sayılırdı.Hayatındaki güzel günlerini yaşıyordu.Kanseri atlatmıştı ve Amerikadaydı.Yoongi bugüne dek aramamıştı ki bu onu dahada rahatlatmıştı.Onun kendisini aramamaşı işini kolaylaştırmıştı.Yoonginin aramadığı hergün ondan biraz daha kopmuştu.

Bahçesine konan zarfları eline aldı.Hepsini teker teker geçerken farklı bir zarf gördü.

Üzerinde Min Yoongi yazıyordu.

Elleri tirerken hızlıca ne geldiğine baktı.Minik bir kağıda yazılmış minik bir nottu bu.

"Merhaba Hoseok.

Beni hatırladın mı?

Min Yoongi.

Unutmuş olabilirsin ama ben unutmadım.

Beni aylar öncesinden terk ettiğini biliyorum ama sana birşey söyleyeceğim.

Siktir git."

Yoongi onun nerde olduğunu biliyordu.Adresini biliyordu.Bu gerçek içini ürpertti.Madem nerde olduğunu biliyordu neden onu hiç aramamıştı?

Üstelik elinde tuttuğu kağıt parçası da herşeyi açıklıyordu.Yoongi ondan vazgeçmişti.

Peki o Yoongiden vazgeçmiş miydi?Bu onun için her zaman bir bilinmez olarak kalacaktı.

🌌

Minik gözlerini kanepede açtığında Taehyunga bir kültür savurdu Yoongi.Sarhoşluğundan faydalanıp sürekli yatağını kapıyordu.

Düne dair fazla birşey hatırlamıyordu.Hergün sarhoş olduğu için artık bünyesi alışmıştı.Sanki dün sarhoş olmamış kadar dinçti.Bunu yapmak istemiyordu ama Hoseokun yokluğunda kendini meşgül edebileceği tek şey içkiydi.

Onun nerde olduğunu biliyordu en azından.Evet çok özlemişti fakat bir o kadar sinirliydi.En azından haber vermesi gerekiyordu.

Aynı zamanda içindeki onu görme duygusu hergün biraz daha büyüyordu.

Yoongi ikilemdeydi.Sokakta Hoseoku görse önce sarılır sonra güzelce döverdi.Çünkü hak ettiği tam olarak buydu.

O vicdansızdı ama Yoongi onu öyleyken de seviyordu.

🌌

-Ne zaman Kore'ye dönmen gerekiyor?

-Bugün.

Hoseok doktorun gözlerine yalvarır gibi baktı.Birden kendisine cehennem gibi gelen Amerika'dan kurtulup yeniden Yoongiye sığınmak istiyordu.Yapabilirse tabii.

-İyileşmiş sayılırsın.Fakat oraya gittiğinde kendi doktoruna da görün tamam mı?

-Gidebilirim yani?

Doktor başıyla onayladığında sevinçten havaya uçabilirdi.

Binlerce kez teşekkür ettikten sonra eve vardığında hızlıca eşyalarını toplamaya başladı.

Bilinmezlik Hoseok için kaybolmuştu.O Yoongiyi seviyordu.Onunla birlikte olmalıydı.