OVERDOSE |yoonseok|✔

11

-Neden böyle yapıyorsun Hoseok? Neden seni sevdiğimi kabullenmiyorsun?

Yoonginin sesindeki çaresizlik fazlasıyla belli oluyordu.Hoseok derin bir nefes verip gözlerinin içine baktı.

-Çünkü yoruldum artık.İnsanlara güvenip bağlanmaktan ve onların beni kullanmasından bıktım.

-Lütfen Hoseok.Bana şans ver.

Min Yoongi ilk defa birine yalvarıyordu.Elini Hoseoka doğru uzattı.

-Şimdi elimi tut ve hastaneye girelim.

Kendisine uzatılan eli karşılıksız bırakmadı.Yoongiye aşıktı.Sadece fazla korkuyordu.Ona ne zaman daha fazla bağlansa daha fazla korkuyordu.

Kendisini yine kötü kokularla dolu yatağa bıraktı.Işıklar gözünü alıyordu.Yoongiden kapatmasını istedi.Fakat şimdi karanlıktı. Karanlıktan nefret ederdi.

Yoongi güçsüz düşen Hoseokun yanına oturduğunda gözyaşlarının gözünün altında gezindiğini gördüğü.

-Neden ağlıyorsun?

-Ağlamıyorum.Korkuyorum.

-Korkma ben varım.

🌌

Taehyung Yoonginin akşama kadar gelmemesinden şüphelenmişti.Tamam sarhoş olup sokaklarda yatabilirdi.Ama evin yolunu unutmazdı.Bu yüzden aramaya karar verdi.

-Nerdesin sen?

-Hastanede.

-Sen hastaneye gider miydin?Hem biraz daha yüksek sesli konuşsana!

Yoongi uyuyan Hoseoka bakıp hiçbirşeyi ciddiye almayan Taehyunga sinirle cevap verdi.

-Hoseok uyuyor gerizekalı.

-Fesat düşünmeli miyim?

-Hastanedeyiz diyorum.

-Olsun sen yaparsın.

Yoongi iyice sinirlenip telefonu yüzüne kapattı.Taehyungla uzunca konuşursa sinirden delirirdi.Tek başına odada sıkıldığından koridora çıktı.

Sondaki pencereden hastanenin arka bahçesine baktı.Kafasında yine Namjoonun sözleri döndü.

"Yaptığın tek şey lanet olası evden siktirip gitmekti!Belki sen gitmeseydin Jaehwanda ölmeyecekti!"

Birkaç gündür Jaehwanın ölümünden sorumlu olanın kendisi olduğunu düşünüyordu.Kendi aklına bile yatmıyordu bu.Yonngide o kavgayı etmişti.O da yanlız kalmıştı.O da mı intihar etseydi?

Arkadan doktorun seslenmesiyle düşüncelerini kovup arkasını döndü.

-Hoseok ameliyatı kabul ediyor mu?

-Evet.Artık ediyor.

Yoonginin mutluluğu karşısındaki doktora da yansımıştı.

-O zaman bu geceden ameliyathaneyi ve Hoseoku hazırlamamız lazım.

-Çok mu uzun sürecek?

-Yaklaşık dokuz saat.Neden sordunuz?

-Hiç.Merak ettim.Sağolun.

Doktor gittikten sonra Yoonginin yüzü kuyuya düşmüş gibi bir hal aldı.Hoseok dokuz saate dayanabilir miydi?

Hızlı adımlarıyla odasının önüne gidip elini kapı koluna koyduğunda onunla beraber başka biri daha koymuştu.

-Taehyung?Niye geldin?

-Tavuk getirdim.

-Kredi kartımın şifresinin değiştireceğim.

-Hayır!Bu sefer senin kredi kartınla almadım hyung.

-Çaldın mı?

-Jimininkinden aldım.

Taehyung normal hayatında random atabilmeyi çok isterdi.Jimin geldiğinde onu sadece sağlam bir yumrukla uğurlamamıştı.Kredi kartını da ödünç almıştı.

Yoongi kapıyı açarken güldü.

-Şerefsiz.

-Teşekkür ederim.

İkiside içeri girdiklerinde Hoseok çoktan uyanmıştı.

-Taehyung bize tavuk almış.

-Sağol.

-Geçmiş olsun.

Yoongi Taehyung biraz insanca davranmaya karar verdiğinde rahatlamıştı.Fakat Hoseok onun yüzüne bile bakamıyordu.

-Jimin için özür dilerim.

Etrafta oluşan sessizlik Hoseoku dahada gererken Taehyungun kahkahası bütün gerginliğini kırdı.Koluna sertçe vurup sonunda gülmesini bitirebildiğinde Yoongi kafasını ovuyordu.Hoseok ise hala şaşkındı.

-Ne alemsin Hoseok!Gerçek yüzünü gördük işte!Üstelik kısaydı.Boyundan bahsetmiyorum.

Hoseokun gözleri büyürken başını hızla öne eğdi.Yoongininde yediği tavuk boğazında kalmıştı.

-Gerizekalısın!

-Ya vurup durmasana be!

Taehyungun gelmesi Hoseoku keyiflendirmişti.İkisini de gülerek izledi.Sanki bir filmden fırlamış gibiydi.

-Sana ben ağaçtan düştüğüm zamanı anlattım mı?

Taehyung anlatmaya hazırlanırken telefonunu çıkarıp Yoongiye mesaj attı.

"Piskolojik olarak hazırlıyorum ameliyata.Merak etme."

"Salaklıklarına gülen birini bulduğuna göre artık işemeye gidiyorum."

Yoongi kalktığında Taehyung ise heycanla Hoseoka hikayesini anlatmaya başladı.

-Bak şimdi erik ağacıydı.Gayet alçakta erikler var.Ama ben en tepede bir tane gördüm.Dedim ki seni alacağım!

-Gerçekten üzüldün değil mi Taehyung?

-Ne?

-Jiminin seni aldatmasına.

Taehyung sessiz kalıp başını öne eğdiğinde Hoseok arkadaşça elini kavradı.Fakat kavradığı el hemen geri çekildi.

-Sen Yoongi hyungun elini kavra bence.Hem niye herşeyi sulandırıyosun ki!Şurda ağaçtan düşme hikayemi anlatıyorum.

-Peki tamam.Birşey demedim.

Hoseok gülerek karşısındaki gencin hafif dolmuş gözlerine bakıp ağzına bir tavuk parçası attı.

-Yoongi hyung gelince işemeye ben gideceğim.

Yoongi Taehyungu duymuş gibi sözü biter bitmez odaya daldığında Hoseok gülümsedi.Uykusu gelmiş Yoongi çok tatlıydı.

-Daha iyi misin?

-Evet.Taehyung çok iyi biri.

-Fazlasıyla(!)

İkiside güldüler.

-Sana söylemiştim değil mi?Bana güven.

-Evet.Sana güveniyorum Min Yoongi.O kadar garip ki bir katil olsan bile sana güvenebilirim.

-Sanırım tek aşık olan ben değilmişim.Ha?