Spojrzałam na niego, lekko zmieszana. Zaczęłam sie szarpać, lecz jak mozna sie domyślić, bezskutecznie. Trzymał mnie strasznie mocno za nadgarstki, przez co na pewno pojawią sie fioletowe ślady, ale on nic sobie z tego nie robil.
-Gdzie się tak śpieszysz?-zapytał po chwili, dalej nie zmieniając swojej pozycji.
-J-ja chciałam tylko napić się wody, nie chciałam Ci przeszkadzać..-jęknęłam z bólu, dalej próbując się wyrwać.-Proszę, puść mnie.
Poczułam jak rozluźnił lekko ucisk.-Nieładnie tak podsłuchiwać, nie sądzisz?-szepnął z drwiącym uśmieszkiem.
-Ale ja nie podsłuchiwa...-zaczęłam, ale mi przerwał.-Dobra, dobra wiem co widziałem, a teraz idź sobie coś zjedz, bo ja własnie wychodzę. Nie próbuj nawet uciekać, bo i tak Ci sie nie uda, a w prawie każym pomieszczeniu jest kamera, więc kochanie uważaj na to co robisz.-powiedział, po czym mnie puścił i tak po prostu wyszedł.
Czy naprawde musialo mnie to spotkac?
~~~~~~~~~
przepraszam, że taki krótki ale chcialam wam cos szybko dodac po tak dlugiej przerwie♡
co tam u was? jak w szkole?:)
postaram się dodawać częściej rozdziały, jesli oczywiscie chcecie.
CZYTASZ
"Przestań udawać, księżniczko " L.B
Fiksi Penggemar-Luke...ja chciałabym to zrobić z kimś kogo kocham...-wyszeptałam. Wstał, a gdy miał wychodzić, odwrócił się i powiedział: -Kiedyś mnie pokochasz,obiecuje Ci to.
