K I S S E D by the B A D D E S T B I D D E R (fanfic)

E P I S O D E F O U R

" Miss" napatingin ako sa lalaking pumasok sa loob.

" Soryu!" napatakbo ako papunta sa kanya at niyakap siya. Alam ko, ngayun ko pa lang siya nakilala pero ang gaan gaan na ng loob ko sa kanya.

" Are you okay?" tanong niya saakin.

Hindi ko siya sinagot tanging yakap lang ang binigay ko sa kanya. Hindi ko kayang magsalita. Naguguluhan ako. Gusto ko lang lumayo sa kanya. Lumayo kay Eisuke. Hindi ko alam kung bakit.. Gusto lumayo ng isip ko pero parang may pumupigil saakin.

Bakit?

" Its okay, miss, im here dont worry. And im sorry if i couldnt protect you. But from now on, i will. I wont let you get hurt, i will stop anyone even Eisuke. Just to protect you" mas lalo hinigpitan ko ang yakap ko kay Soryu.
Hindi ko magawang magsalita. Ayokong magsalita. Sobrang naguguluhan na ako. Gusto ko ng sagot sa mga tanong ko. Pero paano.

" Take some rest miss, this has been a rough night for you, please get some rest" kumalas ako sa kanya at tumango. Inalalayan niya ako at inihiga sa kama.

" Please take a rest" he kissed my forehead bago siya umalis sa kwarto ko. Dahil sa sobrang pagod sa pagiyak ay kusa ng pumikit ang mga mata ko.

---------------------------------------

" Run! Yuri! Go!!" the guy with grey eyes is pushing me away. Napaupo ako sa sahig.

" I told you, go! Save yourself!"

" No!"

" Dont be stuborn Yuki, Run now and do what I tell you"

Maraming nakakatakot na monsters ang paparating sa direksyon namin. Natatakot na ako.

Lumapit saakin yung lalaki, hinawakan niya ang mukha ko.

" Please, go, save yourself"

" No, i wont leave you here"

" Yuki...arrghh!"

Nanlaki ang mata ko sa nakita ko. Isang espada ang nakasaksak sa likod ng lalaki.
Nagsimula ng tumulo ang luha ko.

" No!! No no..." sambit ko habang umiiyak.
Niyakap niya ako ng sobrang higpit.

" Please Yuki. Stop crying, please"

" Youre not going to die. Please dont"

" I wont i promise. Just go please, run save yourself"

He pushed me away.
" Run.. Go!!"
Unti unti nang lumalayo ang lalaki saakin.

" No!" i tried to stand pero sobrang bigat ng katawan ko.

" Please no!" i shouted as loud as i can pero walang lumalabas na boses sa bibig ko.

" Yuki" he smiles as he say my name. Pero nanlaki ang mata ko ng makita ko ang espada na nakatagos sa katawan niya.

" Yuki" nanginginig ang buong katawan ko sa nakita ko.

" Please stop crying"

Unti unti ng nawawala at nandidilim ang paligid ko.

" No!!!!"

----------------------------------------

Bigla kong nagising galing sa masamang panaginip. Anu yun.

" Yuki" yun ba ang pangalan ko.

Tumayo ako mula sa kama at dumiretso sa cr at naghilamos. Pagtingin ko sa salamin ay napatingin ako sa kung anong bagay na nakalagay sa leeg ko. Necklace. Kailan pa ako nagkaroon ng ganito. Tiningnan ko iyon. Napansin ko na isa itong locket kaya binuksan ko.

Nakita ko ang picture ko sa loob.

" Yuki" nakaukit ito doon. Eto siguro ang pangalan ko.
Yuki....

Tok....tok.....

" Miss" nakita ko na pumasok sa loob si Soryu.

" Yuki" saad ko ng humarap ako sa kanya

" Yuki ang pangalan ko"

" You remember" nakangiti kong tango sa kanya. Lumapit siya saakin at niyakap ako.

" Thank you Soryu, dahil andito ka para saakin"

" I told you... Yuki.. I will protect you, you are special. You see, i dont like woman, but you..."

Napatingin ako kay Soryu.

".... You just make me crazy"

" Soryu"

-----------------------------------

Ano bang masasabi niyo..