" Hey, andito pala kayo" pareho kaming napatingin ni Luke kay Baba.
" Hey Baba" bati ni luke sa kanya .
" Hey there, my gorgeous princess" baling saakin ni Baba sabay halik sa kamay ko.
" Hey , i greeted you, why didnt you greet me back" react agad ni Luke.
Napatawa ako ng mahina." How lovely the little tulip is today" patuloy na pagcompliment saakin ni Baba. Umupo ito sa gitna namin ni Luke pero nakaharap saakin.
Natatawa ako ng konti dahil sa reaksyon ni Luke, para siyang bata
" Hey Baba im here too" kumaway kaway pa si Luke para mapansin lang siya.
" And how grateful the tulip are to the this handsome young man" pagsasabay ko sa trip ni Baba.
Nang hindi makatiis si Luke ay bigla niya lang kinurot sa tagiliran si Baba.
" Hey!!"
" Thats what you get for interrupting our sweet conversation" napatawa lang ako sa kanilang dalawa.
" Ang cute niyo tingnan" natatawa ko pang sabi
" Pero mas cute ka" napatingin ako sa lalaking nagsalita at kararating pa lang
" Hi Ota" bati ko sa kanya.
" Hey Yuki, whats up" umupo siya sa katabi ko.
" Wala naman just having a little fun"
" I see" tango tango na saad ni Ota.
Napangiti ako.
" Ano bang meron, at nagtipon tipon kayo dito?" tanong ko sa kanila
Nagkibit balikat lang sila.
" Well its been years since our last bonding like this" lahat kami napatingin kay Baba na nagsalita.
Nakakapanibago si Baba dahil mostly sobrang flirtatious siya magsalita. Pero ngayun. Napangiti lang ako." Yeah youre right! When was that again." pilit na inaalala ni Luke ang araw na sinasabi niya.
" April 23, 2012" sabi ni Ota
" Wow! You still remember"
" Of course, pano ko naman makakalimutan, that was the last time we all laugh together..."
Napatango tango sila.
"... And the last time i saw Eisuke and Soryu smile, a real smile"
Napatingin ako kay Ota
" Bakit nga ba palaging may away ang dalawa?" tanong ko sa kanya.
Matagal na rin akong nagtataka kung bakit ganun na lang ang trato nila sa isat isa.
" You dont really know anything, Yuki" sabi niya sabay gulo ng buhok. Napabusangot lang ako.
" Well wanna hear the greatest story behind the war of the Twins syndrome"
Napatango ako .
" That was the greatest story ever"
" And the greatest tragedy of all times"
Napatingin lang ako sa kanila.
" They were the closest between all of us, Yuki, they were twins after all" nabigla ako sa sinabi ni Ota.
" T-they were twins!" napangiti sila.
" Yeah, fraternal"
What the! I dont even know that. Bakit hindi nila sinasabi yun saakin. Napaisip ako.
" then what happen, bakit nagkaginito na sila"
" It was because of Amina"
" Amina?"
Tiningnan ako ni Ota, ni Baba at ni Luke.
" Is it really okay to tell her that?" hindi siguradong saad ni Baba.
" She was part of the family already, she should know" sagot ni Ota.
" But are you ready for it?" tinanong ako ni Ota
Bakit ano ba ang story nila. Ganun ba yun kasama para hindi nila sabihin o kaylangan ko pang maghanda.
" Are you ready for it?"
" Ready as ill ever be" saad ko na lang.
Gaano man kasaklap ang story nila, handa naman akong makinig kahit gaano man kasama ang nakaraan nila.
----------------------------------------------------------
The next story po ay tinatawag kong 'special edition'.. History nila Soryu at Eisuke kung bakit sila nagkaganun ... Gusto niyo po bang mabasa o skip na yung special edition
YOU ARE READING
K I S S E D by the B A D D E S T B I D D E R (fanfic)
Random" I bought you. You are mine. So do what i tell you to"