TILA biglang bumagal ang paggalaw ng buong paligid. Bumitaw siya sa pagkakahawak sa braso ko. Para akong naging bingi, na walang ibang marinig kundi ang tunog ng oras na unti-unti nang nauubos. Nagkakagulo silang lahat sa di maipaliwanag na dahilan, sa takot na sasabog nga ang bomba sa kahon na iyon.
"A-anong ibig mong sabihin, m-miss Karen, n-nagsasabi ako ng totoo.".
"I'm sorry."
Hindi ko inaasahan na aabot sa ganitong punto ang lahat. Hindi ko inaakala ang lahat ng mga sinabi ni Aya. Mga palaisipang nanatili pa ring palaisipan. Katotohanang ikinubli ng kasinungalingan. May mga sumisigaw ng pangalan ko, pero natuod lang ako sa kinatatayuan ko. Katotohanan o kamatayan? Kalokohan.
3
2
1
...
Everthing went black... Sa isang iglap natahimik sila, tumigil din sila sa paggalaw. Nakakabingi ang katahimikan. Napapikit ako kasabay nang pagbalik ng mga alaala sa isip ko, mga pangyayari sa nakalipas, masasaya, masasalimuot. Hindi ko alam kung masyado lang akong madrama, pero ganito ba talaga kapag malapit na ang katapusan mo? Hindi ako sigurado. Tiyak kong wala akong mararamdaman... Pero...
"Jill!"
Ang boses na 'yon...
"Jillianne!"
Napadilat ako.
"Tingin ka rito, say hi!"
Hindi lang ako, maging sila, nakatutok sa screen na muli na namang lumiwanag... at nakaplay ang isang video... mula sa nakalipas. Pare-pareho naming hindi alam kung paano, bakit, kailan... Napawi ang takot sa aming mga dibdib, napalitan ng pagtataka, pagkabigla... Sabagay, sa simula pa lang marami ng mga tanong na may naghihintay na kasagutan.
"Cille, bumalik ka na sa formation!"
"Later! Mag-hi ka muna!" Di ko inaakalang may nag-eexist pa palang ganitong memorabilia. Si Lucille ang may hawak ng video cam, pilit niyang kinoclose-up sa'kin yung cam habang nagpapractice ang block namin sa cheering competition, maririnig pa sa background yung ingay ng mga nagpapractice pero nangingibabaw pa rin yung boses niya, "That's Jill, she's my best friend, ang ganda niya no? Cool pa." nagsasalita siya na para bang kinakausap kaming lahat, "What I really like about her is that she has free-will personality, like who cares? On the outside she looks so serious, pero inside she's really cute talaga." Inilipat niya sa ibang direksyon yung cam, "and here is my second best friend, Morris, hindi niya gustong tinatawag siya sa first name niya, ang baho kasi," she giggled, "but I still want to call him in his first name, hoy, George! George!"
"Tigil mo nga 'yan, magpractice ka rito."
"Napipikon na siya, haha." Inilipat na naman niya yung view, "And there's... James! I always thought that his eye glasses is pretty cool, wala akong masabi sa kanya, he's a great leader. Yoh leader, keep up the good work!" kitang-kita sa camera ang pag ngiti ni Ireneo. Nagring ang bell sa background... "Yey! Break time! Look papalapit na sila rito para kumain, buti na lang tinulungan ako ni Penelope mag-ayos ng merienda, hi Pen!" pero tinakpan ni Penelope yung mukha niya, "Don't be shy, Pen! Ayan na sila oh. Hey guys! Kamusta practice?"
BINABASA MO ANG
The Peculiars' Tale
Science FictionShe can see the future, her name is Jill Morie. They are Peculiars, they exist. And this is their tale. ***** Jill Morie, the girl who can see the future, never wants her power and believes that every event in the universe is already determined...