Znacie ten uczuć, kiedy kończycie oglądać/czytać coś pięknego, z czym bardzo się związaliście i czujecie niedający się opisać słowami ból w klatce piersiowej, który powoli odbija się na Waszym stanie emocjonalnym?
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Moja rada: pod żadnym pozorem nie scrollujcie Internetów, nie oglądajcie filmików na Youtube, nie czytajcie lub nie piszcie fanfików. Kiedyś (w odległej przyszłości) to minie i znowu będziecie szczęśliwi.
Z drugiej strony... I tak jesteście już wystarczająco w temacie (co się zobaczyło, to się nie odzobaczy), więc jest okazja, żeby poużalać się nad sobą razem z resztą świata! :D Wuja Tumblr dobrze się Wami zajmie! ^^
