Benim Hayatım Benim Hikayem

2.bölüm

2.bölüm

Kafama gelen yastıkla uyandım. Kafamı kaldırdım karşımda Merve -hadi kalk geç kalacağız diyor. Kalktım üstümü giyindim yurttan çıktık. Okul yakınmış o yüzden yürüyelim dedik. Okulun kapısına geldik. Sınıflara bakalım dedik.

Merve ve ben aynı sınıfta ikizler ve Ceyda da bizim yanımızdaki sınıftalar. Sınıfları bulmaya başladık. Merve koluma girdi. İlk katı gezdik ama yoktu o yüzden ikinci kata çıktık. En sonunda sınıfı bulduk.

İçeri girdik ve bir sıraya yerleştik. Önümüze çalışkan olduğunu anladığımız iki kız geçti. Arkaya iki süslü kokana. Hoca içeri girdi ve kendini tanıtmaya başladı. Konuştukça konuşuyor içim şişti.

Kafamı yana çevirip merveyle konuşayım dedim ama hocanın bir bakışı var hemen önüme döndüm. Anladım ki bu adamdan çekeceğimiz var. Ah ne zaman susacak diye beklerken zil çaldı.

Hoca dışarı çıktığı gibi ayağa kalktım. Merveyi de peşim sıra sürükledim ve kapının dışına çıktık. İkizlerde çıkmıştı yanlarına gittik. Önümüzden afili bir çocuk geçti.

Arkasından da tayfası kızların bir ah çekişi var. Bir bayılmadıkları kaldı. Zil çaldı ve ikzlere güle güle diyip içeri girdik.

Hoca geldi bu sefer ki bayandı. Hepimize sıra sıra nereden geldiniz neden bu bölümü seçmek istediniz diye sordu. Neyse cevapladım. Arkamızda oturan süslü kokananın biri sordu:

-kızlar hiç Emre' yi gördünüz mü çok yakışıklı diye sordu. Ben : -yok görmedik dedim. -deminki tenefüs geçti ya işte o çocuktu çok tatlı demi acaba ondan hoşlandığımı söylesem ne der dedi.

Merve - ne bilem biz git sor alla alla dedi. Gülümsedim önüme döndüm. Hıh diye bir ses duydum sanırım ondan geldi. İkinci tenefüs zili de çaldı. Biz hala oturuyorduk. İçeri ikizler ve Ceyda girdi.

Önümüzdeki sıraya oturdular. Ceyda -kızlar bu gün alışverişe gidelim buradaki kıyafetler baya güzelmiş dedi. Merve -nerden biliyon kız gittin mi dedi.

-yok baksana herkesin giydiklerine sence de güzel değil mi dedi. Merve: -sen bizim arkadaki kızları göreceksin her yer meydanda eğer onları kastettiysen hiç gitmeyelim dedi.

-yok onlar değil bi gidelim görürsünüz dedi. Zil çaldı. Ders müzikti bakalım bu hoca ne yaptıracak ders boş gibi mi geçecek.

-hoca başladı konuşmaya -kızlar siz yabancı dilden sınava girdiniz yabancı dille ilgili bir bölüm okuyorsunuz o yüzden yabancı şarkı söyleyeceksiniz. Herkes seçsin çalışsın haftaya söyleyeceksiniz dedi.

İçimden eyvah dedim. Boş geçse daha iyiydi diye düşündüm. Ben şarkı söyleyemezdim aslında söylerdim ama evde söylediğimde seher bağırma kafam ağrıdı ya diyordu. Bende bu yüzden pek sevmezdim söylemeyi.

Neyse artık öyle böyle geçecek bir dahaki hafta en iyisi kısa bir şarkı seçeyim de hemen söyleyeyim bitsin. Ben de kurtulayım bir şekilde.

Neyse gün öğle yemeği zamanına geldi kızları topladık kafeteryaya gidecektik. Giderken bi şeye çarptım ve üstümden tır geçmiş gibi oldu. Benim düştüğümü anlamamış ki yürümeye devam etti. Ayağa kalktım ve arkamı döndüm.

Kim olduğuna baktım. Bu sabah ki afiliydi. Adı neydi hah Emre. O ses nereden çıktı da söyledim bilmiyorum ama Emre arkasını döndü ve bana doğru yürümeye başladı. - ne dedin bir daha söyle bakayım dedi.

Ben: -hiç önüne bakmaz mısın ayı gibisin ya dedim yeniden. Benim bir kolumu tutuşu var sanki kolumu kopardı çok canım yandı. Herkes bana acıyan gözlerle bakmaya başladı. Beni dışarı çıkardı ve fırlattı.

Herkes bizi izlemeye peşimizden gelmişti. Kükreyerek -gidin lan buradan diye bağırdı. Korkmaya başladım. Herkes koşa koşa içeri girdi. Bu bana döndü ve yüzümü sıkmaya başladı.

Yanaklarım çok acıyordu ve gözlerimden yaş gelmeye başladı. Yüzümü bıraktı ve -bir daha insanların içinde benimle böyle konuşmasan iyi olur dedi ve arkasını dönüp gitti. Arkasında korkulu gözlerle bir ben bırakarak.