KSIĘGA PIERWSZA
Nigdy nie przypuszczałam że jedno z moich marzeń spełni się a ja wreszcie poznam smak prawdziwej miłości. Wszystko zaczęło się kiedy razem z siostrą spacerowałam po plaży w Kołobrzegu, Mary nigdy tego nie lubiła ale tamtego dnia ud...
- Dlaczego nic nie jesz - - Od rana jakoś źle się czuje, mam mdłości i boli mnie głowa - odpowiedziałam Mary grzebiąc w swojej jajecznicy - Może powinnaś udać się do lekarza - - Sama nie wiem, a pójdziesz zemną Rebekah tak dla ochrony głównie - - Nie ma problemu, to wypij choć kubek herbaty i pójdziemy zobaczyć co ci jest - Kiedy wypiłam swój napój ubrałam się w coś zwiewnego i w wampirzym tempie znalazłyśmy się w małej przychodni, panował tam taki dziwny szpitalny zapach a na jednym z krzesełek siedziała uśmiechnięta staruszka czekająca na swojego lekarza. - Dzień dobry, w czym mogą paniom pomóc - - Nazywam się Rebekah i jakieś dziesięć minut temu dzwoniłam aby zapisać moją przyjaciółkę - - Ach tak pamiętam, pan doktor przyjmuje w gabinecie numer dwa - Uśmiechnęłam się do miłej pani w rejestracji i z lękiem wypisanym na twarzy weszłam do małego gabinetu gdzie przy drewnianym stoliku w odcieniu bieli siedział młody blond włosy mężczyzna i pisał coś w swoim kalendarzu. Usiadłam na krzesełku na przeciw niego i przełknęłam głośno ślinę. - Witam, ty to zapewne Rose Mikaelson ja jestem doktor Watson - - Dzień dobry...... - zaczęłam - Zacznę od tego że wiem kim jesteś i nie martw się nie zrobię ci krzywdy ale powiedz który brat skradł ci serce Klaus czy Kol - - Elijah to znaczy on właśnie jest moim mężem - - Uratował mi kiedyś życie, więc ja z przyjemnością pomogę jego żonie - - Ostatnio źle się czuje i boli mnie głowa - powiedziałam spokojnie - Tu zdradzę ci sekret, jestem czarownikiem więc badania krwi i tym podobne nie będą potrzebne wystarczy że dotknę dłonią twojego brzucha i dowiem się wszystkiego - - Dobrze, proszę zaczynać - Nie wiem ile trwało zaklęcie ale kiedy poczułam je w sobie przepłynęła przeze mnie nieznana mi dotąd energia i siła, tak jakbym właśnie się na nowo narodziła. Doktor wrócił na swoje miejsce a na jego twarzy widniał zarówno szok jak i radość, zupełnie jakby to coś co mi dolega było czymś cudownym - Nie wiem jak to możliwe ale będziesz miała dwie córeczki - - To jakaś pomyłka, przecież wampiry nie mogą mieć dzieci - - Też tak myślałem aż do dziś, dziewczynki rozwijają się prawidłowo a ty jesteś w połowie drugiego tygodnia ciąży i co najważniejsze wyczuwam w nich silną magie kiedy się urodzą będą bardzo potężnymi hybrydami - - Wampirzycy i Czarownika czyż nie tak - spytałam - Tak dokładnie ale nie martw się będą silne i nikt ich nie zrani czuje to - - Dziękuje panu, czy będę mogła przychodzić na konsultacje - - Nie ma sprawy, tak przychodź raz w miesiącu i proszę mów mi John - - A więc John do zobaczenia za miesiąc - powiedziałam uśmiechając się szeroko Kiedy wyszłam z gabinetu Rebekah wstała z małego krzesła i spojrzała na mnie pytającym wzrokiem na co ja uśmiechnęłam się i mocno ją przytuliłam, znów poczułam jak przepływa przez zemnie szczęście. - Wszystko w porządku, jesteś taka radosna - - Jak w najlepszym, opowiem wam wszytko w domu tylko muszę coś jeszcze załatwić.....sama więc proszę przekaż wszystkim że będę żyć ale resztę powiem im jak wrócę - - Dobrze, jakby coś się stało to natychmiast dzwoń do mnie - - Oczywiście, a teraz zostaw mnie samą proszę - powiedziałam przytulając blondynkę Wyszłam powoli z przychodni a swoje kroki skierowałam do sklepu dla niemowląt i małych dzieci gdzie postanowiłam kupić coś specjalnego dla mojego ukochanego aby przekazać mu radosną nowinę. Po paru godzinach wreszcie znalazłam idealne rzeczy a mianowicie dwie pary małych butów, mam nadzieję że się zorientuje kiedy je zobaczy pomyślałam wychodząc ze sklepu.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Gdzieś ty była tak długą ilość czasu - Elijah zamknął mnie w swoich objęciach - Nie martw się, wszystko w porządku na prawdę a teraz pozwól mi usiąść muszę ci coś powiedzieć - - Czy coś się stało, długo cię nie było - - Nie, wszystko jest dobrze tylko Stefan, zwołaj wszystkich tutaj muszę coś ogłosić - powiedziałam do chłopaka wychodzącego z jadalni Kiedy wszyscy znaleźli się na dole i usiedli wygodnie wyciągnęłam butki z torebki i wręczyłam je mojemu ukochanemu który nie zbyt wiedział co one oznaczają. Uśmiechnęłam się i spojrzałam na Rebekah która jako pierwsza zrozumiała co się stało. - Tak bardzo wam gratuluję - - Ale czego Bekah, nic nie rozumiem - - I to ty jesteś ten najmądrzejszy, będziesz tatą Elijah i z tego co widzę to będą bliźniaki - - A dokładniej dwie córeczki, wiem to od Doktora Johna Watsona byłam dziś u niego ponieważ źle się czułam wiesz to połowa drugiego tygodnia - - Jestem najszczęśliwszym facetem na ziemi, kocham cię Rose - - A więc się cieszysz - spytałam - No oczywiście że się cieszę i to bardzo........ Klaus trzeba będzie zgromadzić dużo kołków i werbeny oraz zabezpieczyć cały dom - - Słuszna uwaga moje bratanice muszą być dobrze chronione zwłaszcza przed napalonymi młodzieńcami - - One się jeszcze nie urodziły, a wy już chcecie chronić ją przed chłopakami - westchnęłam - Ja zrobił mym tak samo, Stefan przyznaj mi rację - - Popieram Damona i Klausa ostrożności nigdy za wiele - - Ja nie wieże w to co słyszę - - Ja też Eleno, oni są zwariowani tu potrzeba psychiatry - zaśmiałam się razem z Eleną
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Myślę że taką okazje trzeba uczcić - powiedział Klaus z kieliszkiem szampana w dłoni - Masz racje tylko bez hucznych imprez ponieważ nie chcę aby Elizabeth się dowiedziała, co powiecie na kolacje trochę wina i oglądanie horrorów - - Dobry pomysł, ale ty skarbie pijesz tylko sok albo wodę - - Elijah nie wezmę alkoholu do ust przez całą ciąże - obiecałam wtulając się z męża - My wszystko przygotujemy a ty odpoczywaj - - Caroline ja nie jestem dzieckiem, wiem jak o siebie zadbać - - Oj nie obrażaj się, będziesz mogła przynieść na stół jeden talerz to i tak dużo - - Jeszcze jedno słowo a przebiję cię kołkiem Kol - warknęłam - Rose, wiesz cieszę się razem z tobą ale wiesz że...... - - Wiem Mary ale wiem także że strasznie mocno cię kocham siostro - - Ja ciebie też kocham Rose - Przytuliłam delikatnie do siebie moją rodzoną siostrę i obie zaczęłyśmy wesoło rozmawiać o tym co nas tu jeszcze czeka, jestem taka szczęśliwa pomyślałam patrząc z radością na całą moją nową rodzinę choć jeszcze miesiąc temu spacerowałyśmy samotnie brzegiem polskiego morza. _______________________________________________________________________________ Cześć i czołem, trzymajcie nowy rozdział mam nadzieję że się wam spodoba i Mary proszę nie zabijaj mnie, kocham cię siostra i do następnego rozdziału kochani :)
