Imperfect Trail

Uccidersi

DamlaKotan
IMPERFECT TRAİL; UCCİDERSİ

Bu notu yazıyor oluşumun sebebi pişman olmam değildir. Değilim.

Üzgünüm anne fakat gerçekleri bırakarak gitmem gerekiyor.

Katillerin hepsi suçlu değildir, arkasına bakmanız yeterli olacaktır. Baker Norm. Cinsel açlığın beden bulmuş halidir, açlığını benimle gidermesi yetmiyormuş gibi üzerimde derin bir otorite kurmuştu.

Orospu çocuğu.

Katili biliyorum. Onunla olan anlaşmam, sadece başımda duran şerefsizi öldürmekle ilgiliydi. Aldığım habere göre, 2 kişiyi daha öldürmüş.

Onları tanımıyordum. O bir kiralık katil değil. Kendi isteği ile yapmış olmalı. Bu size son notumdur, çarkın içinde bir fare gibi dönmeyi kesin. Bir yere gittiğiniz yok.

Arkana bak.

Bir değil iki.

Öldürmeye devam edecek.

Pişman değil.

Klara Buta.

Kendi evladının ölümüne, acısına göz yummuş bir anne; acı bir intihar. Felisha Norm'un elleri kelepçe ile bağlanırken, Reggie ona buz gibi bir ifadeyle bakıyordu.

Odada duran küçücük kıza acıdı birden. Önce baba görevini yerine getirmeyen babasını, ardından ablasını ve şimdi de annesini kaybetmişti. Küçük kızın mavi gözleri boş bakışlarla annesine bakıyordu, hiç ağlamamıştı.

Reggie, kendisine verilmiş olan kadın iç güdüsüyle kızın yanına çöktü. "Tatlım?"

Kız herhangi bir tepki göstermedi. Hâlâ annesine buz mavisi gözlerle bakıyordu.

"Annenle konuşmamız gereken konular var, korkmana gerek yok. Sana çikolata almamı ister misin?"

Küçük kız, kendinden beklenmeyen bir hareketle Reggie'ye bilmiş bir ifadeyle baktı. "Annem mi? O kadın hapislerde sürünecek. Şu an çok daha iyiyim. Ablamın ölümünden o sorumlu." Kadın şaşkın bir şekilde karşısında duran kıza baktı. Böyle bir şey beklemiyordu.

Kızın konuşması devam etti. "Demek ki öldüren kişilere sadece katil değil, anne de denebiliyormuş. Bu sefer yanıldın, polis abla."

Elini kızın açık kumral renkteki buklelerine götürdü. "Yanıldım mı?" Kız Reggie'nin bu tepkisine çocuksu bir kıkırtı ekledi. Sanki biraz önceki ciddi kız gitmiş, yerine normal bir çocuk gelmişti.

Garip.

Reggie kızın buklelerini okşadı ve gram üzüntü bulundurmayan yüzüne baktı. Yanlarına gelen psikolog ile Reggie küçük kızı incelemeyi bıraktı. Psikolog kızı kucakladı ve odadan çıkardı.

Reggie yıllardır konu aldığı cinayetlerin arasında, bu küçük kız ona bir ilk yaşatmıştı. Daha çok şey bildiğine emindi ve onu bırakmayacaktı. Odada bulunan ölüm sessizliğini telsizden gelen çınlamalar bozuyordu.

Odasında kendini asarken buna şahit olunmuş fakat hiçbir müdahalede bulunmamıştı. Zayıf kızın ölü bedeni, içeri girdiklerinde morarmış öylece sallanıyordu. Ani ürpertiyle irkildi Reggie.