Artık daha çetin bir hayat bekliyordu beni. Hiç de öyle toz pembe değildi üniversite hayatı. iyi niyetlerim suistimal edildi, küçük düşürüldüm, arkadaş sandiklarım hep kuyumu kazdı adeta..
Tesadüfle başlayan aşk, yine tesadüfle devam ediyordu.. Deniz, Afyon'luydu. Ondan kaçmaya çalışırken tam da ortasına sığınmıştım denizin.. Ama biliyordum boğulacaktım sonunu göremediğim denizde.. Yüreğim yine aklıma hükmetti ve birden numarasını çevirmiştim.. Kapatmak istedim ama çok geçti..
" Şiirsel.."
"Ne kadar kaçmaya çalışırsam o kadar sana geliyorum.." dedim usulca.
"pazar günü yanındayım"
sanırım on kere çinladı kulağımda ve ben yine yeniden aşkı hissetmiştim iliklerimde..
Beş gün zor gecmisti. Deniz Konya' dan bana geliyordu. Elim ayağım birbirine karışmış, ne yapacağımı bilmiyordum..
"Şiirsel, Afyon'dayım"
Adresi verdim, gelmesini beklemeye başladım. Ama buz kesti bedenim. Nasıl olacaktı onca zaman ayrılıktan sonra..
" Kendi rızanla mı inersin şiirle mi indireyim aşagıya" dedi gülerek.
Bindim arabaya ama nereye gidecegimızi de bilmiyorum. Onunla olduktan sonra çok da önemi yoktu sanki..
Sanki bütün mutsuzlukları yaşamamış gibi prenses gibiydim kollarında..
Bol bol güldük, sinemaya gittik, kareoke bara gidip deli gibi şarkı söyledik..
Gece geç oldu ve ayrılma vakti gelmişti artık beni yurduma bırakacaktı. Arabaya bindigimizde müthış bir sessizlik oldu..
Sonra birden eli elime değdi, onca ay sonra orucu bozmak gibi birşeydi..Ama artık kazası yoktu bunun..
" Sen şimdi gideceksin ya, git. Ellerin durur mu onlar da gitsinler. Gitmeler sorun değil de ya canım elini tutmak isterse?"
Birden yol değişti. Nereye diye hiç sormadım da.
" Bu gece yanimda ol istiyorum."
"Ama yurdum..."
"İtiraz etmek günahtır aşkta.."
"Nereye istersen. !"
"Kalbimin ta köşesine"
İkimiz de nereye gittiğimizi bilmiyorduk. Bir marketten biraz erzak aldık. Bu gece bizimdi. Nerede olduğunun ne önemi vardı ki..
Piknik alanı gibi bir yerde durduk. Sabaha kadar konuştuk, şarkı söyledik, bazen ağladık.. Ama en çok da sevdik..
Güneş ilk defa bu kadar gülüyordu o sabah...
.....
Denizin doğum günüydü. O sinavlarım olduğunu zannediyordu bense sürprizler peşindeydim. Cumartesi sabahı Konya' ya bir bilet kesilmisti adıma.. iş yerine gittim. Çıkacağı saate yakın arabasını küçük kalp kağıtlarla süsledim. Ve bir de adresin yazılı olduğu bir not ; " Benim olmak için doğduğun bu günde sana geldim.. "
Ötelin kapısı açıldığında elimde bir şişe beyaz şarap, en sevdiği kırmızı elbisemle karşıladım onu. Ne kadar da mutluydu..
" Sen benim yazdığım değil, yaşadığım en güzel şiirsin.."
Sanki duyduğum en güzel şeydi bu..
Deli gibi eğlendik o gün. Gece geç olmuştu. Arabadan sigarasını almaya inmisti, bu fırsatta üstümü değiştirmek istemiştim ki birden kapı açıldı..
