Hybrid /NaLu (TAMAMLANDI)

1.1

Karanlık, Rüya Kenti'nin üzerinde hakimiyet kurmak için toplanmıştı. Karanlığı çağıransa Şeytan'ın Oğlu Karanlığın Sahibi Natsu Dragneel'di.
Lissanna'nın Lucy'nin rahmindeki varlığa sapladığı mavi sıvı Natsu'nun bir daha durmayacağı ve Lucy'ninse asla onu durdurmayacağının habercisiydi.

Lucy bayılmadan önce Natsu'ya durmamasını söyledi ve gözlerini karanlığa yumdu. Natsu artık kendini tamamen şeytan formuna teslim etmişti. Daha önce güçlerini kullanırken bir kısmını çağırdığı karanlığın artık tamamı şehri sarıyor, karanlığa boğuyordu. Natsu güçleniyor, şehirdeki tüm nöbetçileri karanlığa hapsederek kölesi haline getiriyordu. Durmayacaktı. Bir daha belkide hiç olmayacak çocuğunu ondan almışlar, Lucy'nin canını yakmışlardı. Hepsi suçluydu ama özellikle Lissanna. Onu asla öldürmeyecekti, ölmek için yalvaracak ama onu öldürmeyecekti.

Lucy

Gözlerimi küçük bir odada açtım. Duvarları simsiyahtı ve odayı aydınlatan küçük bir masa lambası vardı. Pencereye baktığımda gece olduğunu fark ettim.

Üzerimdeki kıyafete baktığımda kıyafetlerimin parça parça olduğunu ve kasıklarımda kuruyan kanı gördüm. Kan... Bebeğimin kanı. Lissanna'nın cinayeti. Natsu'nun çaresizliği.

Bebeği bildiğimi ve ondan gizlediğimi düşünüyordu ama bilmiyordum. Çok kötü bir anneydim. Bebeğimin varlığını bile fark edememiştim. Ne kadar aptalım! Natsu'nun belkide bir daha hiç çocuğu olmayacaktı. Ona bunu yapmaya ne hakkım vardı?
Onu geri istiyordum. Ve geri alacaktım.

Acıma katlanabilmek için dişlerimi dudağıma geçirdim ve yavaşça yataktan kalktım. Etraf is gibi kokuyordu. Kapı kolunu yavaşça çevirdim ve simsiyah koridora çıktım. Cılız bir ışık koridoru aydınlatmaya çalışıyordu.
Bir elimle duvardan destek alarak yürümeye çalışıyordum. Natsu'yu bulup onunla konuşmalıydım.

"Lucy? Bu halde ne yapıyorsun sen?"

Gray. Onu göreceğime bu kadar sevineceğimi hiç düşünmezdim.

"Gray. Ben Natsu'yu bulmalıyım. Onunla konuşmalıyım. Bilmiyordum. Yemin ederim karnımda bir bebek olduğunu bilmiyordum."

Gray yavaşça yanıma yaklaşıp beni kucağına aldı. Ayakta durmaya gücüm yoktu. Beni geldiğim odaya geri götürdü.

"Lucy, rahmindeki sancı için sana iğne vurdular. Biraz dinlenmelisin."

Gray beni kırılacakmıșım gibi nazikçe yatağa yatırdı. Gidecekken son gücümle gömleğine tutundum.

"N-Natsu."

"Gözlerini kapat, biraz dinlen. Uyandığında Natsu burada olacak."

Gray'in sözlerine güvenerek gözlerimi kapadım.

...

"Hoșgeldiniz Ölüm Perisi."

Kafatasıyla süslenmiş tahtımda oturuyordum ve önümdeki ruhlar beni selamlıyordu.

"Cezalandırılacak olan kim?"

Dedim kendime güvenerek.