"Bak kızım seni yetimhaneye bir kadın bıraktı o kadın senin annendi. Toprak senin annen ooff nasıl söylesem Toprak senin annen bir hayat kadınıydı baban hakkında hiç bir bilgim yok fakat annenin adı Türkan'dı o zamanlar ki kayıtlara göre Üsküdar da şu adreste ikamet ediyor"
dedi ve bana bir kağıt uzattı duyduklarım karşısında beynimden vurulmuşa döndüm ve anne demeye dahi çekindiğim o kadına hesap sormak üzere kapıya yöneldim.
Makbule Hanım:"Toprak anlattığıma pişman ettirecek birşey yapma olur mu?" dedi cevap vermedim ve yetimhaneden hızla çıkarak otobüs durağına yöneldim.
Karşısına çıkacakğım acaba beni tanıyacak mı? Benziyor muyuz acaba, nasıl bir kadın acaba hala o kirli işlerin içinde mi? düzelmiştir belki babam kim acaba
ya adresi değiştiyse taşındıysa başka yere
bana sarılacak mı yoksa kapıyı yüzüme mi çarpacak derken gelmiştim Üsküdar'a sora sora buldum evi eski püskü bir bina bizim yetimhane bunun yanında cennet; yaşayan var mı burada derken evin penceresini perdenin arkasından biri açtı çok kararsızdım çalmalımıydım acaba kapıyı amaaaan çalmazsam çatlarım meraktan. Göreceklerim karşısınında paramparça olursam eğer derken zile bastım fakat bozuktu sanırım kapıyı hafifçe tıkladım açan yoktu biraz daha sert vurdum ve içeriden tak tak tak diye ayak sesleri gelmeye başladı sanırım topuklu ayakkabı vardı ayağında kapının diğer ucundan bir kadın sesi geldi
"Kimoo"
"Eee ben Türkan Hanım'a bakmıştım"
Kapı yavaşça açılıyordu acaba kendiside sesi kadar güzelmiydi derkennnn Karşımdaydı
Karşımda vücut anatomisiyle dikkat çeken, üzerine varla yok arası mor bir elbise giymiş, uzun siyah saçlı oldukça koyu bir makyaj yapmış ve ayağında oldukça yüksek ayakkabılar olan bir kadın vardı. Dışarıda görsem yönümü değiştirebilirdim.
"Siz kimsiniz adımı nereden biliyorsunuz" dedi ve adımı nereden biliyorsunuz demesiyle karşımdaki kişinin annem olduğunu anlamıştım. gözlerimiz çok benziyordu birbirine sustum uzunca bir süre sustum cevap vermeyince kapıyı kapatmak üzere elini kapının koluna götürdüğü an tutamadım kendimi
"ANNEE!"
Nasıl bir duyguydu bu anne dedim ilk defa hayatımda ve annemdi gerçekten ne tepki verecekti şimdi ne diyecekti kucaklayacakmıydı yoksa kapayacakmıydı kapıyı suratıma
"Ne ne dedin sen?Anne mi dedin bana? O musun sen yoksa?"
"Benim anne kızın Toprak"
"Ne saçmalıyorsun ya ben kızımı yıllar önce bir yetimhanenin bahçesine diri diri gömdüm bir daha karşıma çıkma benim SAKIN!!!"
Demesiyle yıkılmam bir oldu kapıyı kapamak üzereyken babamı sordum kim nerede yaşıyor dedim
"Senin gibi oda önemsiz bir insandı" dedi ve kapıyı kapattı yüzüme
Keşke dedim gelmeseydim dedim içimden oturdum merdivenlere ağlamaya başladım. Kapı tekrar açıldı o kadındı beni diri diri gömen kadın yüzüne dönmedim kulağıma fısıldadı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soğuk Çöl
Ficção AdolescenteSen bir kitli kutusun bense anahtarın; Bak yağmur yağıyor Poyraz Toprak kokuyor dışarısı. Rüzgarın esiyor üzerime kuvvetli bir Poyraz Kokumu alıyor rüzgarın, sürüklüyor uçuruma Her yer toz toprak Soğuk bir çöl Güneş yerini sana bırakmış Poyraz Çöl...
