My Mini Heart Attack (COMPLETED)

Chapter 10

"Smile" bulong ni Mario sa kanyang tenga. Buisit talaga maypa plano-plano pa siyang nalalaman at kung paano iiwasan ang binata yun pala makikita pa rin siya nito.

Paano ba siya nito nakita. Habang nag dadasal ay may bigla nalang humila sa kanya at dahil hindi siya pwede gumawa ng ingay ay sumunod nalang siya dito hanggang sa marating namin ang table kung saan naka pwesto ang gagong lalaki na katabi niya ngayon.

"May lahi kabang bampira?" inis na pabulong tanong niya dito. Narinig din naman niya itong tumawa. Abat tinawanan pa siya nang gago. "tinatawanan mo ba ako?" Tanong niya dito at umiling. Kaya mabilis siyang tumayo at nagpunta sa pinakamalayong restroom yung hindi siya masusundan ng bampirang iyon. Nang isasara na sana niya ay may kung sinong kamay ang humarang sa pinto na dapat isasara na niya.

"Mario," napa-atras naman siya dahil pumasok ito at pinangko siya. "Ano ba, Mario" Saway ko dito nang hinahalikan ako nito sa leeg na maykasama pang kagat napapaliyad tuloy ako.

"Ohh, Mario." hinawakan ko ang buhok nito at napapasabunot. Tsk. Malandi ka na talaga.

"I want you" bulong ni Mario sa kanya. Bahala na namimiss na rin niya si Mario. Kaya iniyakap niya ang kanyang kamay sa balikat ni Mario at dumaos-dos siya nang kunti. Tumigil sa paghalik sa kanya si Mario at tinanggal nito ang pagkakasinturon ng pantalon nito at pagkakabatunis. Tumambad naman sa kanyang mga mata ang naghuhuminding pagkalalaki ni Mario. Kaya mabilisan niyang tinanggal ang nag-iisang butonis sa kanyang gown at hinayaan iyon malaglag sa sahig. Kinuha naman ni Mario ang isang binti niya at itinaas ito sa lababo at ang isang binti niya ay nakayo para pang suporta, binaba din ni mario ang kanyang sout na pantalon  at walang ano-anoy ipinasok ni Mario nang mabilisan ang alaga nito sa kanyang basang pagka babae.

Napapakapit siya sa pag labas-masok ni Mario sa kanya at napapahiyaw siya sa sarap nakalimutan na nga niya ang hiya na baka may makarinig sa kanila ni Mario.

Taas-baba ang ginagawa ni Mario sa kanya hanggang sa marating nila ang rurok. Lumuhod naman si Mario at ito na mismo ang nagpunas nang basang pagkababae niya gamit ang bibig nito at dila. Napapaliyad ang kanyang balakang dahil sa ginagawa ni Mario ulit sa kanya kaya muli siyang nilabasan. Inawat na niya si Mario baka kasi may pumasok at ganito pa ang madatnang eksena.

"Mauna kana baka kasi na bobored na si Irene doon." oo nga pala nakilala ko na si Irene at sobrang ganda pa rin nito walang tulak kabigin.  Ang alam niya nagpunta rin ito sa restroom at baka nasa upuan na ito ngayon at mag-isa.

"Okay, sige pero bilisan mo." tumango naman ako at humarap sa salamin at lumabas na rin si Mario. Nang matapos ko ang pag-aayos sa sarili ko ay agad akong lumabas sa restroom at nagtuloy-tuloy ng sa aking paglabas ay may kung anong babaeng nagsisigawan ay yun nalang ang paglaki ko nang mata nang nakita ko ang isang babae na nasa-ibabaw ni Irene. Gusto ko itong tulungan pero may lalaki nang dumating at nasa ibabaw na rin ng babae si Irene kaya agad akong tumakbo at pinuntahan sila nakita ko na rin ang boss kung palapit sa dalawang babae at ganon din si Mario na tumatakbo. Naabutan namin ang boss ko na pilit na pinaghihiwalay ang dalawang babae pero matigas ang dalawa kaya hinapit nang boss ko si Irene at itinulak ito nang malakas at nilapitan nang boss ko ang babae na nagsusumbong nilapitan ko si Irene.  Magsasalita na sana ako pero bigla nalang sumigaw si Irene at napatawag ito sa pangalan ni Mario. Nakita ko ang dugo na umaagos sa binti ni Irene.

"Mario" Tawag ko dito dahil pati ako natataranta na rin.  Lumapit naman ang boss ko pero sinuntok lang ito ni Mario at agad naman akong sumunod kay Mario na bitbit si Irene na wala nang malay at dala-dala ko naman ang pouch ni Irene. Tumingin naman ako sa boss ko na naguguluhan sa nangyari.

Mabuti nalang talaga walang traffic kaya mabilis namin narating ang hospital. Nakita ko naman si Mario na palakad-paroon.  Nahihilo na nga ako nang biglang dumating ang kaibigan ni Irene Shumcy daw ang pangalan nito.

"Kumusta na si Irene?" Tanong ni Shumcy sa akin.

"Hindi pa namin alam."

"Ano ba kasing nangyari at sinugod ang kaibigan ko dito sa hospital?" Tanong nito pero hindi pa ako nakakasagot ay may narinig kaming sigawan at yun nalang ang paglaki ng mata ko nang makita ko si Mario na pinagsusuntok nito ang boss niyang si Simon. Tatakbo na sana siya pa ra awaitin si Mario ng bigla naman lumabas ang doctor na umasikaso kay Irene kaya si Shumcy nalang ang tumatakbo para awatin si Mario sa pagsusumtok kay Simon. Siya naman ay nilapitan ang doctor at ang sabi nito okay na daw ang lahat at wala nang dapat ikabahala pa ang kailangan lang ni Irene ay two weeks bed rest at dapat inumin ang mga vitamins na para mas kumapit pa ang sanggol sa sinapupunan ni Irene. Si Mario at Simon naman ayon naawat din ni Shumcy at ginagamot na ang dalawa.

"Okay ka lang?" Tanong ko kay Mario.

"Hindi ko alam kung anong magagawa ko kay Simon kung may nangyaring masama sa Anak ko." Napatingin naman ako kay Mario. Anong pinagsasabi nito sinong anak. Anak nito ang nasa sinapupunan ni Irene.

"Anong sabi mo?" Ulit na tanong ko dito.  "Anak mo ang dinadala ni Irene" ngayon naman ay si Mario na ang tumingin sa akin at kinunutan ako ng noo at bumunghalit nang tawa.
"May sinabi ba akong nakakatawa?" taas kilay na tanong ko dito. Tumigal naman agad ito sa pagtawa at sumiryoso ang mukhang tumingin sa akin.

"Si Irene ay anak ko sa pagkabinata. Will binata pa naman ako hanggang ngayon. Correction hindi ako ang ama ng anak ni Irene kundi ang walang hiyang lalaki na boss mo." Anak nito si Irene.

Pa-paano, kailan, sino ang ina at sino ang unang minahal ni Mario bago ako? maraming katanungan na hindi ko alam ang sagot. Hindi ko rin alam kung anong gagawin ko sa nalaman ko ngayon.

"Paano?"

"Huh?"

"Paanong naging anak mo si Irene? Diba sabi mo magkapatid lang kayo. Diba?" tanong ko kay Simon.

"Its been a long day. Mag-uumaga na rin. Ihahatid na kita." Hahawakan na sana ni Mario ang kamay ko pero pumalag ako.

"Hindi na magta-taxi na lang ako. Bantayan mo nalang ang anak mo dito." tsk ang bitter mo naman Tamarra. Para ka namang asawa na pinagsinuwalingan ng mahabang panahon. Kung tutuusin wala ka namang dapat ika galit dahil hindi naman kayo ni Mario in the first place isa kalang parausan.

"Wag na matigas ang ulo, Tamarra. Ihahatid na kita"

"No need i can handle myself, Mr. Mario" Hindi ko na hinintay pang magsalita si Mario mabuti nalang din na may dumaang taxi. Hindi ako nagpahatid sa Apartment ko kundi sa opisina nang boss ko. Siguro tama na ito. Mag re-resign na rin ako dahil iyon naman ang balak ko na talaga. Kaso nagkasakit lang ang tatay ko pero ngayon okay na ay siguro oras ko na rin ang magresign. Mabilis kung nilisan ang kompanya na mahigit sampung taon kung pinagsilbihan ng mailagay ko sa mesa ng boss ko ang resignation letter. Agad akong pumara nang taxi at nagpahatid ako sa Airport. Agad ko nakita si Randy na dala dala ang apat ko na malita. Oo, apat dahil hindi ko alam kung kailan ako babalik.

"Girl ano ba naman iyan. Istorbo ka. Ito na ang mga gamit mo walang labis at walang kulang." kunot noo ko namang tinignan si Randy para itong ginahasa nag madaming lalaki. Malandi talaga.

"Okay ka lang ba?" tanong ko dito. Umiwas naman ito nang tingin sa akin pero nanlaki ang mata ko sa nakita kaya agad ko itong nilapitan at hinawi ang kwelyo nito na may lipstik nang babae.
"Ano iyan?" Turong patanong ko dito.

"Wala iyan. Ito na rin ang plane ticket mo. Ang mabuti pa umalis kana nagmamadali rin ako. Baka wala na akong maabutan." pangtataboy sa akin ni Randy.

"Sabihin mo baka umalis na iyong kasama mong babae sa bahay mo. Binata na si Randy." tudyo ko dito. "Sino?" tanong ko dito.

"Anong Sino?" tanong ni Randy sa akin.

"Sino ang babaeng pinatulan mo?" ngising tanong ko dito. "Randy"

"Fine. Yung babaeng nagdala nang box sayo. Nakita ko siya sa party kanina. So okay na wag ka nang magtanong. Aalis na ako" natawa nalang ako kay Randy.

Mayamaya pa ay tinawag na ang flight ko pa puntang Japan. Oo Japan. Magbabakasyon ako sa japan at susunod ako sa kaibigan kung bakla na transwoman doon na kasi sila nakatira nang mister nito at nag-iisang anak nila. Hindi niya alam kung kailan siya makaka-uwi.

Bahala na...