Chapter 11

3.8K 97 0
                                    

Isang linggo na siya dito sa japan at isang linggong katerbang sermon ang nakuha niya sa kanyang kaibigan kesyo bat agad-agad siya pumunta nang japan na hindi nagpapasabi ang sabihin lang niya nang kaibigan niya nahuli niya ito at ang mister niya sa sofa nagjug-jugan at pati kapatid niyang si Tessie ay senermunan din siya kasi pinag-aalala niya daw ang kanilang mga magulang. Tanga rin minsan itong kapatid niya pwede naman wag nang sabihin, at sinabi pa talaga.

Pati ang boss niya hindi pumayag sa resignation letter na iniwan niya lang sa mesa nito nang umalis siya nang Pilipinas.  Sabi niya naman pwede siya nitong i sesante kasi absent na siya for almost 1 week pero ang walang hiyang amo niya ay hindi siya pinayagan dahil daw baka e atras ni Mario ang shares nito sa gagawing bagong negosyo kaya kahit gusto kung mag resign ay wala pa rin kwenta. Pero buo na ang desesyon ko sa ayaw at sa gusto nang boss ko. Magreresign siya. Magbabakasyon grande ako at limang buwan ang bakasyon ko. Sinabihan ko na rin mga kaibigan ko na wag sabihin kung saan ako ngayon at ang mga magulang ko. Panigurado naman akong hindi sila magsasalita at sure na sure akong hindi pupunta si Mario sa Dumaguete dahil itak ang sasalubong dito. Napakagat naman ako sa naiisip. Sana nga pumunta siya nang makaganti naman ako kahit papaano.

Kasalukuyan akong nagpapahinga sa ilalim ng malaking puno ni hindi ko alam kung anong tawag sa punong ito. Isang linggo ko na rin hindi nakakasagap nang balita kay Mario mas mabuti na rin iyon kaysa naman masaktan na naman ako sa mga malalaman ko. Sabi nga nang kaibigan ko sobrang babaw ko raw dahil may nalalaman pa akong resign at bakasyon grande sa nalaman ko kung tutuusin hindi naman iyon problema. Tama naman ang kaibigan niya sobrang babaw nang rason ko para lisanin at iwan ang Pilipinas kaya lang talaga naramdaman ko na habang sinasabi ni Mario sa akin iyon may nararamdaman pa ito sa kung sino man ang babaeng ina ni Irene. At masakit iyon dahil may unang babae itong minahal bago ako. Napabuntong-hininga naman ako at uminom nang kapi na nasa cup.

"Namimiss na kita" bulong ko sa hangin.

"Ako rin" napatalon naman ako sa gulat ng may nagsalita sa likuran ko at laking gulat ko na makita ang isang lalaki na chinito, matangkad, maputi, may itim na buhok at abs. Siguro may lahi ito hindi kasi mapagkakamalan na puro chinito o korean dahil may musicle ito hindi pareha sa pure korean na payatot pero gwapo naman.

"Done checking?" tanong nito sa akin. Kaya inirapan ko ito.

"Im not checking you." pagdedeny ko kahit iyon naman talaga ang totoo. Tinitignan ko ito ulo hanggang loob na yata pero mas masarap pa rin si mario ko.

"You are so mean" sabay pout nito.

"Kala mo naman bagay sayo. Mister who ever you are will you please dont go near me. Doon ka," Sabay turo ko sa isa pang upuan at tinignan siya nang masama. " Istorbo kang foriegner ka."

"Is that you're way of treating your co-filipino" napatingin naman ako sa katabi ko na naka upo na. Di naman ito Pilipino.

"i don't believe you" asik ko dito.

"Maganda ka pa man sana kaso ang sama nang ugali mo!  Dyan ka na nga! Nakikipagkilala lang!" Umalis naman agad ito.

"pwes. I don't need you!" sigaw ko rin pabalik dito. Walang modo na tao iyon ha.  Napatalon na naman ako sa gulat nang may nagsalita sa likuran ko na pamilyar sa akin.

"Stop pouting your lips. I might rape you here."

"Mario?"tanong ko ipinikit ko pa nang kunti ang mata ko baka kasi namamalik-mata lang ako at hindi talaga si Mario ang nasa harapan ko.

"Ako nga. Bakit may iba pa ba?" ngiting nakakaloko nito. Gusto kung tumalon lumapit dito at halikan ito pero damn. I need to run. Kaya tumakbo ako ng ubod na lakas iyong hindi ako maabutan ng lokoloko. Kung sino man ang nagsumbong na naandito siya sa Japan malalagutan talaga niya ng hangin sa leeg. Narinig naman niyang sumisigaw si Mario. At alam niyang hinahabol siya nito kaya tumawid siya sa kabilang kalye at mabuti nalang may taxi na paparating sa gawi niya kaya agad siyang pumara. Gosh nawawalan na siya nang hangin sa lungs. Nakita niya pang tumawid din si Mario sa di kalayuan niya kaya agad siyang sumakay.

"Please drive faster as you can but please be careful. I'll double pay you." utos ko dito pero tinignan ko ulit ang papalamit na si Mario pero di pa rin umaandar ang sinasakyan ko. "Please mister can you please driv--" di ko na natapos ang sasabihin ko nang nasa harapan ko na si Mario at kinakalangpag ang sinasakyan ko na taxi na hindi pa rin umaandar.

"Mister, please drive!" Sigaw ko dito pero laking gulat niya na ang lalaki na inaway niya kanina ang nagda-drive nang taxi. Tinignan niya naman ako nang masamang tingin. "Ikaw?"

"Ako bakit may problema ka?" Tanong nito sa akin. "Pwede ba miss kung may problema kayo nang boyfrien--"

"Hindi ko siya boyfriend. Okay. Mag drive ka nalang" utos ko dito nakita ko pa rin si Mario kalampag nang kalampag sa bintana nang taxi.

"Ayaw ko nga" Sabay pout na naman nito.

"Will you please stop pouting. Kung ayaw mong mag drive," lumipat  naman ako sa front seat katabi nito.

"what are you doing?" nalilitong tanong nito. Nakita ko na naman si Mario lumipat sa kabilang bintana.

"Kung ayaw mong mag drive pwes ako ang magda-drive" lumipat na naman ako sa driver seat at inupuan ang lalaki at iginigiling ko ang pwet ko para umalis ito na agad naman umalis kaya sinimulan ko nang imaniho ang taxi papalayo kung saan si Mario.

"Fuck!" narinig ko namang nagmura ang katabi ko kaya tinignan ko ito. Nakita ko itong hawak-hawak ang pagkalalaki nito. Nang naalala ko ang ginawa ko kanina.

"May alam ka bang banyo dito?"

"Why?" Tanong nito sa akin.

"Baka gusto mong ilabas iyan" sabay turo ko sa ibabang bahagi niya.

"Doon" turo nito sa akin. After a 30 minutes ganon yata katagal. Hindi naman siya nagbibilang.  May nakita akong babaeng pagod na pagod at sinisipat ang tiyan nito at sumunod doon ang lalaking may ari nang sinasakyan niya ngayon at hinalikan ang babae. Tsk.

Manyak talaga.

My Mini Heart Attack (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon