-Maliking- aşkmmm ithafta geç kaldm üzgünüm, yorumlarını daha çok görmek istiyorum, seni çok seviyorum sevgilim.
Valeria
"Omuzlarını indir, eğer kendini kasarsan silahı ateşlediğinde geriye tökezlersin." Judas'ın direktifleri doğrultusunda, bana söylenenleri yaptım, ama silahı tutmak ve onu ateşlemek göründüğü kadar kolay değildi. Silah boş olmasına karşın, biraz tedirgindim, Judas tutuşlarımı düzeltene kadar, dolu silahla eğitim alamayacağımı söyledi.
"Pekala, biraz ara verebilir miyiz?" Kollarımı indirdim ve ona baktım.
"Zaten bitmişti, bir saat sonra Harry'e dövüş sanatını öğrenmek için gideceksin, o zamana kadar iyi dinlen," başımı salladım ve özel eğitim odasından çıktım. Bir haftadır, hiç durmadan eğitim alıyordum. İçimde ki ateş hala sönmemişti ve asla da sönmeyecekti. Eğer kulaklarımla duymasaydım, babamın beni gözden çıkardığına asla inanmazdım. Beni sevmediğini biliyordum, ama ölmemi isteyecek kadar sevmemek çok ağır bir kavramdı. Öyle yada böyle, onu öldürmeyecektim, ama onu öyle bir zarara uğratacaktım ki, beni reddettiğine, bana gülmediği her güne, bana bakmadığı her saate hayıflanacaktı. Piyasadan ismini silmekle kalmayacaktım, yıllardır edindiği prestiji de çökertecek ve insanların ona güvenmemesini sağlayacaktım.
"Val." Zayn'ın sesini duyunca, oraya baktım. Üstünde bir siyah atlet ve dar bir kot dışında bir şey yoktu. Onu deri ceketler yada uzun paltolar ile görmeye alışmıştım.
"Selam," kaşlarını çattı ve bana doğru yürüdü. Tam karşımda durdu ve beni baştan aşağı süzdü. "Seni severim Val, ama kızım bu hal ne," başımı aşağı eğdim ve anormal olanı aradım, ama görünürde bir şey olmayınca tekrar ona baktım.
"Ne varmış bende?" Sakin bir şekilde iç çekti ve yüzü tebessümle yumuşadı.
"İntikam istediğini biliyorum, reddedilmek insanın her zaman canını yakar, ama hiç bir şey intikamın sonra ki soğukluğu kadar canını yakmaz. Aldıklarına karşılık, ruhundan parçalar verirsin, hemde dönülmez parçalar." Elini omzuma attı ve nazikçe sıktı. Arkasını dönüp giderken, öylece ona baktım. Kaybetmenin ya da canını vereceğini düşündüğün kişi tarafından reddedilmenin ne demek olduğunu kimse bilemezdi, insanlar konuşurlardı, acıları görmeden yada onları hissetmeden.
Başımı iki yana salladım ve odama çıktım. Eğitim aldığım son bir haftadır, artık iyice buraya ait olduğumu hissetmeye başlamıştım. Şimdiden odamı değiştirmiş ve ufak dokunuşlar yapmıştım. Zaten Judas, vurulma olayından sonra, annesini ve kız kardeşi Hope'u bir başka yere göndermişti. Şimdi diğer kız kardeşi Brooke ile baş başaydık. Brooke kendi halindeydi, ayrıca olanlar yüzünden beni yargılamamış, aksine annesini haksız bulduğunu söylemişti. Odama geçip, kapıyı ardımdan kilitledim ve banyoya yürüdüm. Kıyafetlerimi çıkarırken, içimde ki o masum tarafın yok olmaması için tanrıya dua ettim.
Duşumu aldıktan ve üstüme rahat bir şeyler giydikten sonra, evden çıkmış ve Harry'nin evine yürümeye başlamıştım. Judas dövüş eğitimi konusunda Harry'nin üstüne olmayacağını söylemişti, üçüncü defa oraya gidiyordum ve Judas haklıydı. Ama dikkatimi dağıtan ve içimi kemiren diğer bir şey ise, Harry'nin eğitim dışında kesinlikle benimle konuşmamasıydı. Jenny o olaydan sonra hiç görmemiştim, Harry'e sorduğumda bana sadece öldürücü bir bakış atmış ve bu da susmam için yeterli olmuştu. Kapının önünde dururken tereddütteydim, ondan vazgeçebilir ve dövüş eğitimi için Judas'tan başkasını isteyebilirdim, ama şimdi vazgeçersem her zaman geçecektim. Zili çaldım ve yaklaşık iki dakika bekledim. Kapı yavaşça açılırken, açan kişiyi görmek için bakındım, ama kimseyi görmeyince kaşlarımı çattım. Daha sonra kıkırtı duyunca başımı aşağı eğdim ve Jenny'i gördüm. Üstünde mavi bir elbise vardı ve tombul bacaklarını açıkta bırakacak şekilde dizlerine kadardı.
