Valeria
''Jenny, baba gelecek söz veriyorum ama akıllı olmazsan o gelmez.'' Jenny kollarımda çırpınırken, onu tutmak için büyük çaba harcıyordum. Ona, babasına neler olduğunu söyleyemedim, zaten bunu anlaması imkansızdı; ama bunu anlamış gibi Harry'nin vurulduğu gün, Jenny hastalanmış ve üç gün ateşler için de yatmıştı. Beni itmeye ve kaçmaya çalıştı, ama buna müsaade etmedim. ''Bana bak tatlım, eğer anneyi kızdırırsan gider,'' durdu ve yaşlı gözlerle bana baktı, onu böyle korkutmak istemiyordum ama bana başka şans bırakmıyordu. Kollarını boynuma doladı ve iç çekerek ağlamaya başladı, babasına duyduğu özlem, onun ki kadar benim de içimi yakıyordu.
''Yine mi?'' Zayn elinde bir kaç poşetle içeri girdi ve yorgun gözlerle bize baktı. Oda günlerdir burada, benimle birlikte Jenny ile uğraşıyordu ama bunda başarısız oluyor gibiydi. ''O çok küçük, babasını istemesi doğal.'' Zayn gözlerini ovdu ve bana yaklaşıp Jenny'i kucağına aldı, Jenny hemen ona itaat etti ve kolları arasına girip, başını omzuna yasladı.
''Sana neler aldım bir bilsen ballı kurabiye, delirirsin.'' Jenny hiç ses çıkarmadan, öylece etrafını izliyordu.
''Haber var mı?'' Zayn bana baktı ve başını iki yana salladı. Artık bu belirsizlik beni delirtmek üzereydi ve bir şeyler yapmazsam, her şey yok olup gidecek gibiydi. Salona doğru yürürken, Zayn da kucağın da Jenny ile beni takip etti. Gözlerim, Harry'nin her zaman ki oturduğu tekli koltuğa kaydı, orada bomboş duruyor ve sanki sahibini bekliyordu. Boğazımda ki yumru beni tehdit ediyor ve akmaya hazır göz yaşlarım beni zorluyordu; ama ağlamak ve sızlanmak için doğru zaman değildi.
''Planı ne zaman devreye sokacağız?'' Zayn, Jenny'nin saçlarını okşarken ve gözleri dalmışken, silkinip bana baktı. ''Ondan haber bekliyoruz,'' bakışları gözlerimi buldu ve ne demek istediğini gözleri ile anlatmaya çalıştı, ama bundan sıkılmıştım; sürekli beklemekten ve bir şeyi yapamamaktan bunalmıştım.
''Hep haber bekliyoruz, ama elle tutulur bir şey yok,'' bakışlarım ellerime kaydı ve sinirle soludum.
''Ona güvenmiyor musun?'' Kaşları beklenti ile havalandı ve cevabı mı bekledi. Düşündüm, ona kesinlikle güveniyordum ama bazen aptalca davranıyor ve hatalar yapıyordu.
''Yine bekleyeceğiz yani.'' Jenny'i kucağından indirdi ve dizlerine oturtturdu. ''En iyisi için bu gerekli, sen ve ben dışında gerçeği bilen yok. Bu gece için hazırlan, seni alacağım.'' Ayağa kalktı ve Jenny'i bana verdi. ''Maskeyi unutma,'' onu başımla onaylarken, Zayn hızla çıkıp gitti. Jenny'i bu gece için Niall'a bırakacak ve çok dahiyane planımızı devreye sokacaktık; tabi canımızdan olmaz isek.
Tüm gün, evin için de dolaştım. Akşam üstü banyo yaptım ve gece için yaklaşık iki saatlik hazırlıkta bulundum. Kırmızı belden oturtturmalı elbiseyi aynadan süzdüm ve tam bana göre olduğuna kanaat getirdim. Etek kısmı açılıyor ve bacağımda ki bıçakları gizliyordu. At kuyruğu saçım, hareket alanımı kısıtlamayacak ve yüzüme dolaşmayacak şekilde sıkıca bağlamıştım. Makyajım da tam olduğun da, sıra siyah dantelli maske mi takmaya gelmişti. Onu da taktıktan sonra, siyah topuklu ayakkabılarımı giydim ve odamdan çıktım. Zayn yaklaşık on dakika önce mesaj atmış ve kapıda olduğunu söylemişti, onu yeterince beklettiğim için hızlandım ve dışarı çıktım. Zayn siyah smokin için de göz kamaştırıcı ve ateşli görünüyordu. Koyu siyah altın sarısı karışık maskesi tam yüzüne oturmuş ve ela gözlerini ortaya çıkarmıştı. Beni görünce, yaslandığı yerden doğruldu ve beni baştan aşağı süzdü.
''Gösterişli olmamanı isterdim,'' ona hafifçe tebessüm ettim ve karşısın da durdum.
''Diyene de bak,'' dudakları keyifle kıvrıldı ve benim için kapıyı açtı. Arabaya bindim ve üstümü düzelttikten sonra derin bir nefes aldım. Zayn da sürücü koltuğuna geçince arabayı çalıştırdı ve zaman kaybetmeden gideceğimiz yere sürdü. Yol da tek yaptığım, sıkıntı ile saçlarımla oynamak ve oflamak olmuştu. Sanırım Zayn sıkıntımın farkındaydı ve üstüme gelmemeyi yeğlemişti.
