Psişik Güçler Birliği

Koşuşturmaca

       Sabahleyin Morgan City Polis Departmanı harekete geçmişti. Gerekli izin belgelerini toplayıp Alec Gözlem Evi'nin yolunu tutmuşlardı. Bugün hava, hafif yağmurlu ve sisliydi. Yollar kaygınlaştığı için arabalar yavaşlamak zorunda kaldılar. Brashear Ave, her zamanınkinden daha kalabalıktı. Eve ulaşmak için acele ediyorlardı. İlerdeki tıkanıklığın nedenini öğrenmek için hava devriyesinden yardım istediler. Az sonra bir anons geçildi. "Tüm devriyelerin dikkatine, ilerlediğiniz yol üzerinde yangın çıkmış bulunmaktadır. Güzergahınızı acilen değiştirmeniz gerekmektedir."

    Polisler yan yollara dağıldı ve sonunda eve vardılar. Kapıyı iri yarı bir polis olan David tıkladı. Daha önceden de bu eve gelmişti. İçinde yine geçmişten kalma bir huzurluksuz hissi vardı. En son bu evde bir hırsızlık olayı olduğu haberi geçmişti o da yakınlarda olduğu için eve gitti, kapı açıktı içeriye daldığında gözlerine inanamamıştı. David inançlı bir insandı ve değişik varlıkların bu evde dans ettiğine şahit olmuştu. Olanları amirine derinlemesine anlatmıştı. Amiri, David'in psikolojik sorunları nedeniyle rozetinin alınması için bir rapor hazırlamıştı ve bundan iki gün sonra David teşkilattan uzaklaştırılmıştı. Yine içeride kötü ruhların fısıltısını duyacağından korkuyordu. İçeriden bir ses geldi:

- "Kimsiniz?"

-"Morgan City Polis Departmanı bayan, lütfen kapıyı yavaşça açınız."

-"Peki açıyorum memur bey."

David kapı açıldığında donakalmıştı. Şimdi 39 yaşında olan David, buraya ilk gelişinde daha bir çocuk sayılırdı. Dudaklardan kelimeler yavaşça döküldü:

-"Siz Katherine'nin çocuğu olmalısınız."

Katherine bozuntuya vermeden: "Evet memur bey, annemi nereden tanıdığınızı sorabilir miyim?"

-"Boşverin, başka zaman sizinle tekrar konuşmak isterim lakin şimdi Aaron denilen genci arıyoruz onu buralarda gördünüz mü?"

Katherine: "Hayır nasıl birisi olduğunu bile bilmiyorum."

-"Fred ve Eliesha ile arkadaşmış ve geçen gece burada olduğu söyleniyor. Siz evde değil miydiniz?"

Katherine: "İsterseniz her tarafı arayabilirsiniz, onlar geçen hafta bu evi bana sattılar nereye gittiklerini de bilmiyorum."

-"Bu evi neden aldığınızı anlamıyorum. Annenizde bu evden gitmeyi çok istiyordu."

Katherine bir iç çekercesine: "Bu evde anlayamayacağınız bir bağım var."

David daha fazla uzatmadı ve birliklere evi araması için işaret etti. İçeriye kimse girmek istemiyordu, bu görev yine David'e kalmıştı. "Sizi korkaklar!" diye seslendi. David, Katherine'den aldığı cesaretle eve daldı ve çok geçmeden evden çıktı. "Burası temiz, gidiyoruz." dedi.

     Psişik Güçler Birliği açık vermemek için evdeki notları temizlemişti. Bir süre Crowley'deki sığınağa taşınacaklardı. Bu yer alıştırmalar içinde ideal bir yerdi. Aaron'a burada gerekli eğitimi verdiklerinde geri dönüp Alec Gözlem Evi'ndeki mührü kaldıracaklardı. Aaron kendisini hala hazır hissetmiyordu. Gece yola çıkmışlardı ve uykusuzdular. Fred arabayı çok süratli kullanıyordu. Sanki buralardan daha öncede kaçmak istemiş ama becerememişti.

     Evi, Katherine ve Alec'e emanet ettiği için içi bir türlü rahat etmiyordu. Katherine ve Alec'in aralarında yıllardan beri süregelen bir kavga vardı. Evin mührü kırıldığında bu kavganın ateşlenmemesi için bir sebep de yoktu. Aaron'ın gözlerinde uzayan yollar, onu düşünmeye zorlamıştı. Eski anıları tekrar hatırlamaya. Barbra ve Nick'te onun bu derin bakışlarındaki durgunluğu fark etmişlerdi. Vicky ise çoktan uyumuştu. En rahat olan o olsa gerek. Çünkü kendisine uyku büyüsü yapmıştı. Sanki uyuyunca bütün sıkıntıları bitecekti. Birbirlerini kesiyorlardı ama kimseden çıt çıkmıyordu. Her şeyden bezmiş bir havaya bürünmüşlerdi. Ta ki polis sirenini duyana kadar. Polisler arabayı sağ çekmesi için zorluyorlardı. Fred ise durmamak için evinden geleni yapıyordu.

Eliesha: "200 metre ileride bir yan yol var, bizi o yoldan ormana götür izimizi orada kaybedebiliriz."

Fred:"Tamamdır."

    Polisler, durmadıkları için tekerleklerine kurşun sıkmaya başlamışlardı. Fred zikzak yaparak ilerliyordu. Yan yola girme vakti gelmişti. Barbara:"Şimdi!" diye bağırdı. Fred ani bir manevrayla yan yola girmeyi başarabilmişti. İçlerine tam bir rahatlama hissi geldiğinde benzinin bittiğini gördüler. Depo hasar almıştı ve benzin kaçırıyordu. Arabadan kurtulma vakti gelmişti. Polisler tekrardan izlerini bulmadan kaçmaları gerekiyorlardı. Siren sesi yeniden duyuldu. Vicky'nin üzerinde büyü olduğu için hala uyanamamıştı.

     Aaron'a Vicky'yi taşıma görevi düştü. Aaron kucağına aldı ve arkasına bakmadan koşmaya başladı. Bir su sesi geliyordu. Oraya doğru yöneldiler. Sudan geçerek izlerini kaybettirebilirlerdi. Nehir kenarına geldiler, çok hızlı akıyordu. Suyun durulmasını beklemek için hiç vakitleri yoktu bu yüzden Eliesha hidrokinezi yapmaya başladı.  Elementi toprak olmasına rağmen suda da çok başarılıydı. Büyüklerden gelen gücü de unutmamak gerek. Su ile bir bütün olduğunu düşündü ve ruhunu suyun akış yönüne bıraktı. Su, Eliesha'ya alıştığında durulmaya başladı.

    Geçmek için vakit gelmişti. Eliesha herkes geçtikten sonra suyu kendi akışına bıraktı ve eski hızına aniden geri döndü. Polisler artık gelseler de burayı geçemezlerdi. Fred'de dahil olmak üzere herkes yorulmuştu. Dinlenmek için bir mağara buldular ve içeride beklemedikleri bir şeyle karşılaştılar. Mağaranın duvarlarında kadim savaşçıların mühürleri bulunmaktaydı. Bu savaşçılar Psişik Güçler Birliği'ne katıldıktan sonra birçok savaşta yer aldılar. Nekrokinezi'nin temelini oluşturan bu savaşçılar çok üst düzeyde teknikler oluşturdular ve son savaşçı idam edildiğinde tüm belgeleri ortadan kayboldu.

 Eliesha: "Fred, istersen buradan ayrılabiliriz."

Fred:"Ben iyiyim burada bir gün geçireceğiz."

Aaron merakına yenik düştü ve sordu: "Fred'in burayla ilgili ne sıkıntısı var?"

Fred'in gözleri dolmaya başladı. O sırada Vicky uyandı ve "Nerdeyiz?" dedi. Etrafını gülen suratlar kaplamıştı bir kişi hariç. Fred bir hava alıp geleceğim diyerek çevreyi kontrole çıktı.