"Ya Rengin Abla bence almazsakta olur yani, terziniz falan da vardır sizin ona diktiririz olmaz mı?"diye Rengin Ablaya resmen yalvarıyordum. Hayır ben giyerim sıkıntı yokta... "Gece tatlım sen bu eteği neden istemiyorsun?"diyen Rengin Ablaya döndüm ve anında cevabımı verdim "Etek mi? Etek tam olarak neresinde? Lütfen giydiğim eteklere hakaret etmeyelim çünkü bu etek değil!"evet! Bir kere bu etekse bende anırcam yani. "Alıyoruz o kadar!"diyen Rengin Ablaya kuzu bakışlarımı yolladım, gerçi kesin orangutan gibi bakmışımdırda neyse. "Kızlar sizin telefonunuz var mı?"diyen Cem Abinin sorusuna bizim Günışığı kesin ışık hızından daha hızlı yanıt vermiştir "Hayır yok." "O zaman bugün sizin genel ihtiyaçlarınızı karşılayacağız. Öncelikle telefon alalım sonrada odalarınız için bir şeyler alırız. Olur mu?"diye soran Rengin Ablaya karşı onaylayan mırıltılar çıkardık. Aslında bir yandan da iyi olmuştu canım odamdaki balkonum için puf falan alırdım.
................
"Ay ben bu markaya bayılıyorum bundan alabilir miyiz yada yok yok Iphone alalım boru değil sonuçta Iphone yani dimi kızlar?"diyen Günışığı'na sadece gözlerimi devirdim. Rengin Abla her ne kadar öncelikle size telefon alalım dese de öncelikle odalarımız için eşya almaya çıktık. Ben balkonum için mor bir puf seçtim, beyaz bir masa ve beyaz bir sandalye aldık ve işin en güzel yanı tam tamına 20 tane hepsi de birbirinden güzel kitaplar aldım. Günışığı ise baya şey almıştı yok yüz yıkama sabunu, yok el kremi, yok yeni bir ruj çıkmış onuda alayım görgüsüz resmen! Diğerleri gerekli olan şeyleri almışlardı yani Allahtan Günışığı gibi görgüsüz değillerdi!!! "Tamam alırız. Kızlar hepinize Iphone alalım sonrada eve geçelim. Okul içinde bir eksiğiniz yok yani hazırsınız."dedi Cem Abi ve ben derin bir iç geçirdim. Birden aklıma o kabustaki çocuğun gözleri geldi ne kadar güzel gözleri vardı öyle... Sanki dünyadaki sonsuzluğu çağırıştıran ne varsa birleşmiş ve o çocuğun gözlerinde toplanmıştı. Herhangi bir kabustan etkilenicek değildim ama o gözleri görmek için her şeyi verirdim heralde. Birden bugüne kadar gördüğüm tüm kahverengi gözlüler, kahverengi anlamsız gelmeye başladı. Bugüne kadar gördüğüm tüm o kahverengi gözler, kahverengi bir yana sanki bu çocuğun gözlerindeki kahverengi bir yana olmuştu. Sadece kabusumda gördüğüm bir çocuktan nasıl bu kadar etkilendim bilmiyorum ama etkilenmiştim işte... "Gece, Gece sen beni duymuyor musun? Hadi arabaya gidiyoruz."diyen bir ses ile o kahverengi gözlerden aklımı almayı başarmıştım.
..............
"Kalkın artık!!! Bugün okul varrrrr! Hadi uyanın artık!!"diye resmen cırlayan bir ses. Off! Sabah sabag uykumdan etti beni. Aniden gözlerim fal taşı gibi açıldı! Okul mu?! Wtf! Hemen yataktan kalktım ve lavaboya girdim. Yaa! Ben şimdi o "en uzun olan eteği" mi giyeceğim?? Allah'ım hayat neden hep bana kıçıyla gülüyor? Hayır benim suçum ne yanii?? Bir yandan söyleniyor bir yandan da giyiniyordum. Saçımı ise sırf okula geç kalalım diye örmeye başladım. Aslında bu örgü işlerini pek beceremem ama bu güzel oldu gibimsi. Demek ki neymiş Gece Hanım? Sen çook becerikliymişsin. "Gece sen daha hazır değil misin? Hadi geç kalacaksınız. Çabuk ol!"diye söylenen Rengin Ablaya döndüm "Tamam hazırım. Çıkabiliriz."dedim yani kurtuluş yoktu. Merdivenlerden aşağıya doğru inmeye başladım...
.....................
"Oha! Burası okulsa bizim şimdiye kadar eğitim gördüğümüz yerler neydi?"diyen Günışığı'nın kolunu sıktım. Abartmasına gerek yoktu diyemiyeceğim çünkü yüzme havuzundan moda tasarım atölyesine kadar her şey vardı. Yazı yazmak için ayrı bir odaları bile vardı! Sanırım okulda en sevdiğim ikinci yer olacak burası. Ilki yüzme havuzuydu. Müdür önden yürürken Günışığı baya abartarak ve yüksek sesle konuşuyordu. Rezil olacaktık. Müdüren sonunda okul mu desem ne desem bilemeyeceğim ki bence okul diyelim gezirmeyi bitirdi ve bizel dönerek "Kızlar sınıfınız 12/B ders başlamıştır sizde daha fazla dersi kaçırmadan sınıfınıza gidin."dedi. Bizde Rengin Abla ve Cem Abi ile vedalaşıp sınıfımıza doğru ilerlemeye başladık. "Ya kızlar bu müdür çok tontonişko değil mi? Yanaklarını sıkasım geldi resmen."adeta gözlerinden kalp fışkıran Günışığı'na döndüm "Kızım bari müdüre yavşama ya."dedim haklıydım yani tamam bende sevdim ama bu kadar değil olamazda yani, hem sonra Kağan Öztürk'cümcüm ne derdi? Kıskanırdı falan mazaallah!! "Sisterler geldik sınıfımız burası. Hazır mıyız?"diyen Karanlık ile tüm dikkatler ona yöneldi. Hazır mıydım acaba? Tabikide hazırım. "Tamam kapıyı ben çalar ve açarım."dedin ve diğerlerinin bir şey demesine fırsat vermeden kapıyı çaldım. "Girin!"sesiyle kapıyı yavaşça araladım ve içeri girdik. Resmen herkes bize bakıyordu hele erkekler öyle bir bakıyordu ki "Ne var ayı mı oynuyor? İlk defa bir kız gördün?"dememek için zor tutuyordum kendimi. "Ooo yeni kızlarımız gelmiş, hoşgeldiniz."diyen içerdeki öğretmenle dikkatim ona döndü. "Öncelikle ismim Rıfat Yiğit, tarih öğretmeniyim. Benide tanıdığınıza göre şimdi de sizleri tanıyalım. Senin adın ne senden başlayalım."dedi beni işaret ederek "Başlıyoruz."diye yavaşça mırıldandım ve tarih öğretmenine döndüm"Gece Soylu."dedim. Benim ardımdan digerleride isimlerini söyledi ve böylelikle sınıf bizi tanımış oldu. "Aman ne hoş!"diye içimden geçirdim. "Boş yerlere oturabilirsiniz kızlar"diyen tarih öğretmeniyle bizim gözlerimizle yer aramanız bir oldu. Ortada arkalı önlü iki sıra boştu kızları oraya yönlerdim ama ben nereye oturacaktım acaba diye düşünürken en arkadan bir ses duydum "Benim yanım boş. Gece buraya oturacak ve eğer içinizden birinin Gece'ye baktığını, asıldığını duyursam hepiniz için bu çok kötü olur. Anladınız mı lan?"diye kükremesiyle bana aç kurdun kuzuya baktığı gibi bakan herkes sus pus olup önüne dönmüştü. Bende yavaşa o çocuğun yanına ilerlemeye başladım ve varınca hemen yanına oturdum. Ben yanına oturunca çocuk bana döndü ve "Uzay Altıner tanıştığımıza memnun oldum güzelim."dedi ve bana daha doğrusu gözlerime bakmaya başladı. Ama ama bu o çocuktu. Kabusumdaki çocuk!!!
Eveğt! Bölüm sonu! Şimdi size bir kaç haberim var!! Bir okuyucum instagram sayfası açmış. Kitapta gelecek bölüm hakkında olsun, karakterler hakkında olsun her cuma bir bilgi yayınlayacak! Lütfen takip ediniz!!! Sayfa adını aşağıya yazdım;
karanliktan_gelenler_fan
İnstagram sayfası budur arkadaşlar!Gelelim ikinci haberimizeeeeğ! Şimdi bu bölüm olsun diğer bölümler olsun farketmez bölümlerime en güzel yorumu atan (yani burda parantez içine almak istiyorum attığınız yorum benim için çok değerli ve güzel bunu bilin parantezi kapattık) kişiyle gelecek bölümü ortak yazıcam. Anlatamadıysam eğer tekrar anlatayım; bu bölüm ve önceki bölümlerim farketmez en güzel yorumu atan kişiyle diğer bölümümü ortak yazıcam ve bunu ara ara yapıcam. Ortak bölümü yazacağım kişiyi ise instagram sayfamızdan yayınlayacaklar. İyi okumalar❣❣❣
Oy verin benim canımcımcımlar😍 Hadi öpüldünüz💜💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlıktan Gelenler
Teen FictionSevme beni işte benim sevilecek bir yanım yok. ~Gece Soylu Benimde yok güzelim gel biz sevelim birbirimizi. Hiç kapanmayan o yaranı, yaralarımızı beraber saralım. ~Uzay Altıner "Uzay gerçekten isminin hakkını veriyorsun."dedim gözlerine bakarak. "B...