MUTLU BİR BAŞLANGIÇ( ji chang wook)

AŞIK OLMAK

"Bana bak şimdi içeriye bir adam gelicek. Beni öper gibi yapıp, sarılıcaksın. Kapıya arkanı dön bir yanlış yaparsan son gördüğün yüz benimki olur."

Adam söylediklerimi aynen yaptı. Diğer adam içeriye girdi ve sırıtıp dışarıya çıktı.

"Kızın işi biraz uzunmuş birazdan gelirler."

"Aferin iyi iş başardın."

Adamın kafasını mermere çarptım.
Sadece bekle Merve. Çok geçmeden polisler gelmişti.

"Abi kaçmalıyız çabuk ol."

"Sizin yapıcağınız işe ben"

Ayıyı çözüp depodan çıkarttım. Azrail çoktan gitmişti. Bende onların tam tersi yönüne ormana doğru yürümeye başladım. Tabi peşimden ayıyı da sürüklüyordum.

"Ben daha fazla yürüyemem."

"Sırtıma bin"

"Beni taşıyamazsın"

"O benim sorunum sen bin"

Gerçekten ağırdı ve ben arabayı bıraktığım yeri bulmaya çalışıyordum.

"Nereye gittiğimizi biliyor musun?"

"Galiba evet"

"Galiba mı? Sen nasıl ajandın acaba?"

"İyi bir ajan olmasam seni oradan kurtaramazdım. Kasa da bizde kalmazdı."

"Kasa sende mi?"

"Tabiki de bende.Öküz ölüsü gibisin"

"Ben seni taşımıştım şimdi sıra sende"

"Ben senden daha hafifim ama"

"Kilo al o zaman"

"Önceden zayıfla diyordun.Buldum arabayı"

Hayatımda hiç bu kadar sevindiğimi hatırlamıyordum. Arabayı çalıştırdım ve doğruca gizli eve sürdüm.

"Otur şu koltuğa. Şu haline bak sağlam bir tarafın kaldı mı acaba?

Yaralarını temizlemekten ben bıktım. Sen yaralanmaktan bıkmadın."

"Sanki ben çok seviyorum acı çekmeyi"

"Bu konuda şüpheliyim."

Yaralarını tekrar sardım. Gerçekten çok bitkin görünüyordu. Her yeri morluklarla doluydu. Şu kanlara bak.
Kan bağışında bulunsan en azından sevaba girerdin. 3 kişiye yeter bu kan.

"Bu sefer gerçekten eskiden ajan olduğuna inandım."

"Neden ilk söylediğimde inanmadın da şimdi inandın?"

"Çok iyi dövüşüyordun ama bir ajan için bu yeterli değildi ama şimdi iyi silah ve bıçak kullanıyorsun, zekisin aynı zamanda bir ayıyı kaldırabilecek kadar güçlüsün."