MUTLU BİR BAŞLANGIÇ( ji chang wook)

İSTANBUL

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.Herkese iyi okumalar...
~~~~~~
Annesini öldürürse ben kurtulacaktım ama annesini vurmaz ise de ben ölecektim. Çok zor bir karardı. Kaderimi beklemeye devam ettim. Ölüm bana yine hiç istemediğim kadar yakındı. Bana yine el sallıyordu. Bir silah sesi duyuldu. Kanım donmuştu.Kafamdaki silah yavaş yavaş yok oldu. Arkama baktığımda kanlar içinde bir beden görmem bir oldu.Başımın ağrısını unutmuştum.

Ayının yanına gittim. Şoktaydı elinden silahı aldım ve annesinin eline tutuşturdum. Bütün izleri temizledim.

"Hadi gidelim artık"

"Ben onu öldürdüm."

"Hayır sen sadece beni korudun."

"Ama o öldü."

"İkimizden birini seçmeye mecburdun. İsteyerek yapmadın. Hadi gidelim."

Zorla sürükleye sürükleye arabaya bindirdim ve arabayı çalıştırdım. Nereye gideceğimizi bile bilmiyordum. Eski evim geldi aklıma birden. Eski cehennemim desem daha doğru olurdu. Oraya başkaları taşınmıştı.

"Gidebileceğimiz bir yer biliyor musun?"

"Eski evine gidelim."

"Ama orada baş-"

"Orayı ben satın aldım."

Bu beni mutlu etmişti. Benim için yapmıştı. Eski evime geldim. Kapıyı açtım hala aynıydı. Hiçbir şey değişmemişti.

"Sen otur. Ben sana bir çay yapayım. Rahatlatır. Sen otur rahatına bak. Kendi evinmiş gibi."

"Saten benim evim"

Yine gıcıktı. Bir tatlı dili yoktu. Ben ne yapmıştım ona.

"Ne yaptım ben sana bana neden böyle davranıyorsun?"

"Senden hoşlanmıyorum."

"Ondan benim evimi satın aldın dimi"

"Sen bana bir iyilik yaptın. Ben de iyiliğini karşılıksız bırakmak istemedim. Hem evi de beğenmiştim ve aldım."

Mutfağa gidip bir çay yaptım.

"Al iç. Ben odamdayım."

"Odan nerede?"

"Siyah kapılı oda"

Odama gittim. Hiç uykum yoktu ama sinir olmuştum. Neden böyleydi huy değildi bu. Başkalarına karşı çok iyiydi. Bana gelince sinirliydi. Sanki kendinle mücadele ediyor gibiydi.
Bu işi ne olursa olsun çözücektim. Aklıma koymuştum bir kere asla vazgeçmiyecektim. Canım sıkıldı şimdi ne yapıcaktım bu odada. En iyisi resim çizmek. Güzel oldu çok yetenekliyim.

"Kendini övmek konusunda üstüne yok."

"Kendinle beni karıştırma bay ego"

"Kaç tane isim var?"

"Bilmem. Saymadım."

"Bir de ciddiye alıp cevap veriyor."

"Şakalaşmayı pek sevmem ve bana her söylediğini ciddiye alırım."

"Onu anladım saten. Açıklama yapmana gerek yok."

"Neden gelmiştin?"

"Hiç öylesine canım sıkıldı."

"Beninde sıkıldı."

Ne dedim ben? Her aklına geleni söylemesene.

"Ne yapalım?"