SON AY IŞIĞI

🌙 25 | Acıların Oteli Olan Ruh

Okumaya başlamadan önce lütfen oylarımızı unutmayın. İyi okumalar. Bu bölümü Teoman dinleyerek yazdım. ^^

25. Bölüm: Acıların Oteli Olan Ruh

'' Ve böylece en güzel günlerim onunla sevgili olduğum zaman başladı. Onunla sevgili olmak bir başkaydı.''

✩✩

26 Temmuz'dan beri içim içime sığmıyordu. Geceleri uyayamıyordum. Hâlen bir rüyada olduğumu düşünüyordum. İçim içime sığmıyordu. Onun sadece bana ait olduğu düşüncesi beni korkutuyordu. Aynı zamanda da mutlu ediyordu. Muhteşemdi. Her zamanki olduğu gibi... Bu sefer içime bir korku düşmüştü. Ya ayrılırsak? Ya ayrıldığımızda arkadaşlığımız biterse?

  '' İnsan korkularıyla yaşayamaz. '' Gazel'e baktım. Keskin hatlarına baktığımda tebessüm ettim. Keskin hatları ona bir tarz katıyordu.

  Nedense Gazel'in sözünü kendime uyarladım. Bu korkularımla yaşamam elbette mümkün değildi. Sadece onun sonsuza kadar benim olmasını istiyordum.

  '' Herkesin bir korkusu vardır, Gazel. '' Deha öfke çığlıkları atan gözlerini bana çevirdi. Benden hoşlanmadığını biliyordum. Umrumda da değildi. Ben de onu sevmemiştim.

  '' Senin bir korkun olmasına şaşırdım, Deha. Ne? '' Nava küçümseyici tavırlarını gösterdi. Deha ise hiçbir şey olmamış gibi konuşmasına devam etti.

  '' Bir gerizekalı olmaktan korkuyorum. '' Salon ölüm sessizliğine bürünmüştü. Deha'ya bu insanların nasıl dayanabildiğini anlayamıyordum. Kendini beğenmiş ve küstah biriydi.

  '' Mahperi? Bugün çok mutlu görünüyorsun. '' Yanaklarımın kızardığını hissedebiliyordum. O olaydan sonra henüz ilk defa terapiye gelmiştim. Herkese bir sevgilimin olduğunu haykırmak istiyordum. İçimdeki mutluluk şelalesi hiç durmuyordu.

  '' Öyle mi? Evet, mutluyum. '' Gözlerimin dolduğunu fark ettim. İliklerime kadar işleyen mutluluğumu kaybetmek istemiyordum.

  '' Güzel şeyler mi oldu? '' Salondaki herkes beni inceliyordu. Utancımdan saklanmak istiyordum. Bir yerde ilgi odağı olmaktan nefret ediyordum. Dikkat çekmeyi sevmiyordum.

  '' Olmuş ki mutlu. '' Deha konuşmaya başlayınca gözlerimi çevirdim. Ayağımı diğer ayağımın üstüne alıp bu konuyla ilgili konuşmadım. Gazel ise üzerime fazla gelmemişti. Deha ile dikleşmekten nefret ediyordum. Ama terapi grubunu yine seviyordum. Hayatım değişmişti. Artık kendimi yalnız hissetmiyordum.

  Birkaç dakika sonra Gazel çıkabileceğimizi söyledi. Heyecanla salonun çıkış kapısına doğru koştuğumda kapı açılıverdi. Okyanus gözleriyle karşılaştığımda nefesim kesildi. Benim için burada bekliyordu.

  '' Sevgilim? '' Nefessizlikten öleceğimi hissediyordum. Öylesine güzel bir andı ki ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Deran kollarını bedenime sardı. Kokumu ciğerlerine kadar çekti. Saçlarımı okşayıp geri çekildi.

  '' Beni mi bekledin? Gerek yoktu. '' Sesim titremişti. Deran gülümseyerek konuşmasına devam etti.

  '' Bu yolda beraber olacağımızı söyledim. '' Gülümsediğimde kapıda beliren Nava ile Gazel'i gördüm. Nava hemen elimi tutarak beni oradan uzaklaştırdı. Neler olduğunu anlamayan sevgilim şaşırdı. Karşısındaki Gazel ile konuşmaya başlayınca rahatladım. Karşımdaki deli arkadaşıma baktım.

  '' Yoksa? '' Nava'nın gözlerindeki şaşkınlık belirtisi çok komikti. Beklenmedik bir şeydi. Oldu.

  '' Aman Allah'ım! Şuan mutluluktan ağlayabilirim. '' Nava'nın bu halleri beni çok güldürüyordu. Ona gülümsemek çok yakışıyordu. Deli olsa da onu seviyordum. Sonuçta ben de deliydim. Burada hepimiz deliydik.