SON AY IŞIĞI

🌙 9 | Ateşin Esiri

9. B Ö L Ü M: '' A T E Ş İ N E S İ R İ ''

'' O, her bana sarıldığında hücrelerim koku açlığını gideriyordu. Tenimin onun tenine olan özlemi yatışıyordu. Ama benim tenime en çok onun teni yakışıyordu.

'' Mahperi? Bugün, seni son derece kararlı gördüm. '' dedi, Mirza Hoca. Düşüncelerim onun sesiyle irkildim. Ortamızdaki masada eğik duran defteri düzelttim.

'' Evet, önemli şeyler düşündüm. Hayatımda ilk defa kendimden eminim. '' diyebildim. Henüz ona Deran'ı anlatıp anlatamayacağımı bilemiyordum. Açıkçası utanıyordum.

'' Ne karar verdin? '' dedi. Başımı öne eğdim. Ona anlatmak istiyordum. İçimde tutamıyordum.

'' Size çok anlatmak istiyorum. Zaten nadir güvendiğim insanlardan birisiniz. '' dedim. Konuşmama devam ettim.

'' Hayatımda ilk defa birini seviyorum. '' dedim. Mirza Hoca, gözlerini bana aniden çevirdi. Duyduğu şey karşısında şaşırmıştı. Beklemiyordu. Benim böyle bir karar vereceğimi beklemiyordu.

'' Sen ciddi misin? '' dedi. Başımı olumlu anlamda salladım. Utançtan yanaklarımın renkten renge büründüğünü hissedebiliyordum. Ama kararımı ona söyleyince kendimle gurur duydum.

'' Bu olayın farklı boyutlara açabileceğini unutma. Sendromun daha iyiye ya da daha kötüye gidebilir. Mahperi, her şeyi göze alıyor musun? '' dedi. Dedikleri karşısında etkilenmiştim. Kaşlarımı çattım, parmağımı koltuğun üzerinde gezdirmeye devam ettim.

'' Size şunu söylemek istiyorum. Sevdiğim kişi, bana hayatın güzelliğini gösterdi. Onu hep seveceğim. Bundan eminim. Ne olursa olsun, kalbim hep onun. '' dedim. Gözlerim dolmuştu.

'' Bu kişi kim? '' diyebildi. Teredütte kaldım. Mirza Hoca'm, gözlerime bakıyordu. Söyleyip söylemeyeceğimi merak ediyordu. Derin nefes aldım. Ona gerçekten güveniyordum. Sağlığım için ona söylemeliydim.

'' Deran Mavidal. '' dedim, kendimden emin bir şekilde. O an odada sadece kuş cıvıltıları hakim oldu. Doktoruma baktığımda yüzündeki şaşkınlık sürüyordu. Gülümsedim.

'' Belki diyeceksiniz ki, o tanıdığın tek erkek. O yüzden onu seviyorsun. Ama öyle değil. Yeryüzünde kaç tane erkek tanırsam tanıyayım, kalbim hep onunla. Hep. '' dedim.

'' Beni gerçekten çok etkiledin, Mahperi. Deran, bu dediklerini duysaydı ağlardı. '' dedi.

'' Duymayacak, asla. Sevgilisiyle aralarını bozmak istemiyorum. Ben, köşeden onu severim. Hep severim, yüreğimdeki sevgi sonsuz. '' dedim.

'' Mükemmel bir kızsın, Mahperi. Seninle gurur duyuyorum. Eminim ki Deran, bunları duysaydı senle gurur duyardı. '' dedi. Gülümsedim.

Mirza Hoca'dan çıktığımda kuş gibi hafiflediğimi fark ettim. Şimdi nelerin beni beklediğini bilmiyordum. Belki de Deran hastalığımı ilerletebilirdi. Belki de iyileştirirdi. Bu umrumda değildi. Ben, hep onun yanında olmak istiyordum. Ona gülmek o güzel ruhuna çok yakışıyordu.

Havaya baktığımda yağmurlu bulutları gördüm. Artık yağmurlu havaları seviyordum. Deran, sayesinde yağmurlu havalarda kendimi asla yalnız hissetmiyordum. Gülümsedim. Bugün içimden üniversiteye gitmek gelmiyordu. Deran'ı belki orada görürüm umuduyla gidecektim. O güzel ruhlu çocuğu...