CEHENNEM

3.Bölüm

Güneş yavaş yavaş doğuyordu. Kuşlar güneşi selamlar gibi ötüşüyordu. Ağaçlar ve çiçekler canlanıyordu. Hadi uyanın dermişcesine küçük bir sincap etrafta koşuştururken Alisa yavaşca gözlerini açtı. Tüm gece korkudan uyuyamamıştı. Keşke bu kadar uzağa gelmeseydik diye düşündü. Ama artık yapacak tek şey birilerini bulup eve dönmekti. Kalkıp diğerlerini de uyandırdı. Elena'nın gözleri kanlanmıştı. Veronica ise gayet mutlu görünüyordu. Sebebini anlayamadı ama sormak da istemedi.
"Günaydın millet" hadi uyanın diye seslendi Alisa.
Veronica ve Elena ise aynı anda günaydın dediler.
Elena hala Veronica'ya sinirliydi.
Elena "Bari gelmişken birilerine bakalım belki eve dönebiliriz." dedi gözlerini devirerek.
Alisa başıyla onayladı. Veronica'da mecburen tamam dedi. 
Birşeyler yiyip kıyafetlerini giyindikten sonra ormanın derinliklerine doğru yola çıktılar.
                              ***
Arabayı alması çok uzun sürmemişti. Hatta çok kolay olmuştu. Onların orada kalmasını istiyordu. Kafasındaki düşünce onu çok daha istekli hale getiriyordu. Hepsinin acı çekerek yaşayacağı belki de öleceği düşüncesi...
Ceketinin cebindeki sigara paketinden bir sigara çıkardı ve yaktı. Sonra keyifle sigarasını içmeye başladı. Hep kaldığı eviydi burası. Evini çok seviyordu. Birden kapı çaldı.
"Gir"
İçeriye uzun boylu esmer ve yakışıklı bir erkek girdi.
"Efendim herşey tamam. Kamp alanında ve ormanda kızların dışında kimse kalmadı. Herşeyi yerine koyduk. Kameralarda tamam. Çadırlarada yerleştirdik.
"Güzel, tamam gidebilirsin."
Yüzünü çalışanlarından bile gizliyordu.
Yakasına taktığı küçük mikrofon gibi ses değiştirici alet ise sesinden cinsiyetinin tanınmasını engelliyordu. Giyinişi zaten simsiyahtı. Taktığı şapkasına kadar...
Her işini titizlikle yaptığı için bunlara mutlaka dikkat ederdi. Onun için gizlilik herşeyden önemliydi. Kimse bu zamana kadar onun gerçek hayatını ya da gerçek yüzünü görmemişti.
Ama artık herşey bittiğinde herkese yüzünü gösterecekti.
Ve bu gece herşey başlayacaktı...