Dulse (KSJ GR FF) [finished]

Κεφάλαιο 19 - 6 μήνες

Για να δούμε λοιπόν, πώς θα ξημερώσει η αυριανή μέρα.

Και η αυριανή και η επόμενη της αυριανής ξημέρωσαν. Μέσα σε μια εβδομάδα βρήκα ένα μικρό διαμέρισμα που μπορούσα να πληρώσω με τον μισθό του θεάτρου πάλι έξω από το κέντρο.

Η δουλειά συνέχισε καλά και όλα πήγαιναν ρολόι. Με τους ηθοποιούς η συνεργασία ήταν τέλεια και ήμουν σίγουρη ότι το αποτέλεσμα θα ήταν επίσης τέλειο. Σιγά σιγά καταλήξαμε σε κοστούμια με την ενδυματολόγο και σε σκηνικά με τον σκηνογράφο.

Όσο για τα αγόρια, το training προχωρούσε. Σχεδόν κάθε μέρα μιλάγαμε στο Skype. Άλλες φορές ήταν όλο υπερένταση και άλλες εντελώς εξουθενωμένοι.

Αν και δεν ήθελα να το παραδεχτώ ανησυχούσα για αυτούς. Όμως δεν το έδειξα ποτέ, δεν ήθελα να τους κάνω να νιώσουν άσχημα.

Μέσα απ'αυτη μου την ανησυχία καθώς και την υπόθεση του έργου είχα αρχίσει να έχω συναισθήματα για τον Jin. (A/N: εδώ ανοίγετε σαμπάνιες) Έπιασα αρκετές φορές τον εαυτό μου να μπαίνει νοερά στη θέση της βασίλισσας και υπήρξαν νύχτες που εκείνος δεν έπαψε να τριγυρνάει τις σκέψεις μου.

Μια δύο φορές θυμήθηκα τότε που γνωριστήκαμε. Δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο, πιάσαμε την κουβέντα στο κυλικείο του σχολείου στην τετάρτη δημοτικού. Είχε μόλις έρθει στο σχολείο μου και ενώ τον ήξερα φατσικα απ'την τάξη, δεν του είχα μιλήσει ποτέ. Του είπα τις προτιμήσεις μου στο "μενού" γιατί τον είδα λίγο αναποφάσιστο. Και κάπως έτσι ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα. Είναι αυτά τα κουλά της ζωής. Είχα και μερικές φίλες, αλλά αρκετές φορές είχαμε συζητήσει για φαγητό εκεί μπροστά απ'το κυλικείο. Μου είχε πει από τότε ότι του άρεσε η μαγειρική και να πού καταλήξαμε...

Τελικά είναι δυνατό ένας άνθρωπος ν'αλλάξει τρόπο σκέψης. Αυτή είναι η εξήγηση πίσω απ'την οποία 'στεκόμουν' τώρα που έριχνα ένα τείχος στο μυαλό μου.

Οι έξι μήνες σχεδόν πέρασαν, δεν είχα αποκαλύψει τίποτα για το πώς ένιωθα. Ήθελα να το κάνω σωστά.

Η πρόβα τζενεράλε ήταν πριν από μια βδομάδα και στο σύνολό της μου έβγαλε αυτό που ήθελα να δω.

Μερικές μέρες πριν ήταν και η πρεμιέρα. Δεν περίμενα να συρρέει ο κόσμος αλλά το κοινό ήταν ικανοποιητικό. Η παράσταση το ίδιο. Ο θίασος έδωσε το 100% και αυτό επιβεβαιώθηκε απ'τα χειροκροτήματα. Είχα πολύ καιρό να νιώσω τέτοια χαρά και ικανοποίηση, δεν έβλεπα την ώρα για τις επόμενες παραστάσεις, οι οποίες πήγαν εξίσου καλά.

Αφού κάναμε μια μικρή περιοδεία στις κοντινές πόλεις, η δουλειά μου είχε πλέον τελειώσει, μέχρι νεωτέρας βέβαια, γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ξαναδουλεψω γι'αυτό το θέατρο.

Αυτή τη στιγμή, για μένα αυτό ήταν δευτερεύον θέμα, διότι σήμερα γυρίζω στη Σεούλ!

Όπου να 'ναι θα μπω στο τρένο και υπολογίζω να φτάσω γύρω στις 11 το βράδυ. Ναι, τη μια έφυγα ξημερώματα, τώρα θα γυρίσω μεσάνυχτα. Τι κάνει ο άνθρωπος για φτηνά εισιτήρια...

-----------------------------------------------------------
Γεια σας και πάλι! Σας έλειψα; Δε νομίζω.
Είμαστε μια ανάσα πριν το τέλος και είμαι πολύ ενθουσιασμένη!! (Γι'αυτό τρέχω την ιστορία με χίλια ξέρω γω 😅) Ελπίζω και κάποιοι από σας επίσης.
화이팅!