Dulse (KSJ GR FF) [finished]

Κεφάλαιο 16 - Ίσως τώρα καταλαβαίνω

"Αχ ρε Seokjin, σ'ευχαριστώ!" είπα και τον αγκάλιασα. "Γιατί με ευχαριστείς;" είπε κάπως ξαφνιασμένος εκείνος. "Για όλα" απάντησα και τότε χωρίς να πει τίποτα άλλο με αγκάλιασε κι αυτός και ήμουν σίγουρη ότι χαμογελούσε.

Μετά απ'αυτό, πήρα τηλέφωνο την παραγωγό και μου είπε ότι το Σάββατο πρέπει να 'μαι εκεί.

"Πρέπει να το πω και στους υπόλοιπους, ε;" ρώτησα με μια κάποια απροθυμία. "Πες τους ό,τι θες, θα φανεί κάπως αν φύγεις έτσι χωρίς να τους μιλήσεις ενώ έχεις εμένα έξω τόση ώρα" μου απάντησε ο Jin πάντα υπενθυμίζοντάς μου τη σωστή συμπεριφορά. "Δίκιο έχεις, πάμε μέσα".

Με το που άνοιξε η πόρτα είδα 6 ζευγάρια μάτια να μας κοιτάνε όλο ανυπομονησία. "Μη μας φάτε αν γίνεται" ειρωνεύτηκα. "Μα τι σου έδωσε αυτή την εντύπωση;" απάντησε ο Yoongi. Δεν το συνέχισα, γιατί ήξερα ότι δε θα μου βγει σε καλό.

"Λοιπόν, ο λόγος για τον οποίο ήρθα εδώ και πήρα τον Jin απ'τα μούτρα πριν καν μπω να δω το διαμέρισμα, που πρέπει να πω, είναι αρκετά ωραίο, είναι γιατί θα φύγω για δουλειά". Οι εκφράσεις ήταν ποικίλες. Ο Taehyung είχε μείνει με γουρλωμένα μάτια, ο Jungkook κι ο Jimin φαίνονταν κάπως απογοητευμένοι, ο Hoseok το ίδιο αλλά ίσως με άλλο τρόπο, ο Yoongi ήταν σαν να μην έγινε τίποτα και ο Namjoon φαινόταν να ενδιαφέρεται ν'ακούσει περισσότερα.

"Και δηλαδή, για πόσο θα φύγεις, πού θα πας;" είπε πρώτος ο Taehyung. "Θα πάω στη Busan και θα λείψω λογικά για ένα εξάμηνο". "Μισό, εγώ κι ο Jimin είμαστε απ' τη Busan" πετάχτηκε ο Jungkook. "Τώρα που το λες, κάτι μου θυμίζει..."του απάντησα. "Και τι δουλειά είναι;" με ρώτησε έπειτα ο Namjoon. "Θέλουν σκηνοθέτη για μια θεατρική παράσταση". Εκείνος μου έγνεψε για να μου δείξει ότι κατάλαβε.
"Θα μας λείψεις κι ας μην έχουμε περάσει πολλές ώρες μαζί!" είπε τελευταίος ο Hoseok. "Εντάξει καλέ, δεν παω και στον πόλεμο, σε 2-3 μέρες φεύγω", η ειρωνεία μου τους έκανε όλους να γελάσουν.

Για κάποιο λόγο, ακούγοντας τα λόγια τους ένιωσα περίεργα. Ναι, μπορεί να μην είμαστε χρόνια φίλοι με τα παιδιά, αλλά και πάλι μου φαίνεται ότι κι εμένα θα μου λείψουν, παραπάνω απ'όσο είχα υπολογίσει.

Δεν συζητήσαμε πολύ παραπάνω γι'αυτό το θέμα . Τους είπα την υπόθεση του έργου και μετά τα δυο καμάρια τη Busan μου μίλησαν για τα παιδικά τους χρόνια εκεί. Πριν φύγω έκανα ένα tour στο σπίτι για να το δω καλύτερα και χαίρομαι που είναι σχετικά ευρύχωρο και όχι εντελώς κοτέτσι.

Προχωρώντας στον διάδρομο για να γυρίσω στο σαλόνι, έπεσα πάνω στον Yoongi που έβγαινε από ένα δωμάτιο, το οποίο υπέθεσα ότι ήταν το δικό του. "Να σου πω, έχεις ήδη στενοχωρήσει μια φορά τον Jin, δεν νομίζεις ότι πας και για δεύτερη" μου είπε ξαφνίαζοντάς με. Ακριβώς αυτό ήθελα ν'ακούσω τώρα, για να ξαναρχίσω να έχω τύψεις! 

"Τι εννοείς;" απάντησα. "Μεταξύ μας μιλάμε. Και οι έξι μάθαμε τι έχει γίνει με σας τους δύο, εκείνος μας το είπε." Τέλεια, τα κατορθώματά μου έχουν διαρρεύσει. "Κοίτα, δεν είναι ούτε η ώρα ούτε το σωστό μέρος για να το συζητήσουμε αυτό. Φέρθηκα άσχημα και το αναγνωρίζω, ελπίζω κάποια στιγμή να βρω τον σωστό τρόπο για να το ξεπληρώσω. Αυτή η ευκαιρία είναι σημαντική για μένα και θέλω να την εκμεταλλευτώ, οπότε εγώ Σάββατο πρωί θα φύγω." είπα στον Yoongi με σιγουριά και συνέχισα προς το σαλόνι. 

Αφού αποχαιρέτησα τ'αγόρια πήρα το δρόμο γαι το σπίτι. "Απλά για να ξέρεις, τα λουλούδια της Busan προσπαθούσαν να σας κρυφακούσουν, αλλά δεν κατάφεραν και πολλά." μου είπε ο Namjoon πριν κλείσει την πόρτα. "Τσ... έλεος, μα δεν κάναμε τίποτα!" απάντησα λίγο αμήχανα. "Παιδιά..." συνέχισε εκείνος κάνοντας σαν γονιός.

Όταν γύρισα σπίτι σκεφτόμουν πάλι. Η σκηνή στο εστιατόριο ήταν έντονη στο μυαλό μου σα να είχε γίνει μόλις χτες. Γιατί έπρεπε να μου το θυμίσει ο Yoongi και με τέτοιο τρόπο;! Κι οι άλλοι το ξέρουν λοιπόν...

Αλλά ίσως το γεγονός ότι θα φύγω να βοηθήσει κάπως. Θα περάσουμε χρόνο και οι δύο μακριά ο ένας απ'τον άλλον κάνοντας κάτι που μας αρέσει. Εκείνος δεν θα μ'έχει να του κάνω τη ζωή δύσκολη κι εγω δεν θα τον βλέπω κάθε μέρα. Ε, καλά, έτσι όπως έχουν τα πράγματα αυτό θα γινόταν. Σωστά, αλλά η ιδέα του ότι θα είναι τόσο δύσκολο να τον δω με ξενίζει.

Τώρα νομίζω πως αρχίζω πραγματικά να καταλαβαίνω τι διάσταση είχε το λάθος που έκανα...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κεφάλαιο;! Τόσο γρήγορα;! Ναι, βιάζομαι βλέπετε να προλάβω τον αρμαγεδώνα που έρχεται, εξού και η σχετικά μικρή έκταση.

Φτάνουμε στο τέλος, μόνο αυτό λέω ^_^