Dulse (KSJ GR FF) [finished]

Κεφάλαιο 4 - Συγγνώμη

Πιάνω το τηλέφωνο γρήγορα, φοβούμενη μη δε το προλάβω κιόλας. Πήρα μια ανάσα και απάντησα. "Ναι;" είπα με εμφανή αγωνία στη φωνή μου. "Ιωάννα;" άκουσα απ'την άλλη μεριά της γραμμής μετά από ενα ανεπαίσθητο κενό. "Πώς είσαι; Γιατί πήρε ο Namjoon και μου είπε ότι είσαι κάπως άρρωστη." συνέχισε πριν πω τίποτα. "Εντάξει, καλύτερα είμαι, μην ανησυχείς" άρχισα να βαζω το "σχέδιό" μου σ'εφαρμογή. "Κοίτα...σχετικά με το χτεσινό..." ξεκίνησα κομπιαζοντας. "Ίσως ήμουν κάπως απότομος μαζί σου" είπε ο Jin. "Όχι, δεν εφταιγες τόσο εσύ...Δικό μου ήταν το λάθος, δεν έπρεπε να γίνω τόσο προσβλητική, έπρεπε να συγκρατηθω", η καρδιά μου πήγαινε με χίλια, "Αλλά η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα κάπως. Όσο χαζό και να ακούγεται... Ξέρεις τι αδυσώπητη που είναι η μουσική βιομηχανία της Κορέας;! Τα ωράρια είναι εξοντωτικά, η πίεση είναι τεράστια. Δεν υπάρχει χρόνος προσωπικός ούτε για ξεκούραση. Εγώ αυτά τα θεωρώ υπερανθρωπα και απάνθρωπα και δεν θέλω να σε φανταστώ να ζεις ετσι..." τα 'πα και ηρέμησα, να δούμε τώρα τι κατάφερα. "Σε καταλαβαίνω, γιατί κι εγώ τα είχα σκεφτεί αυτά πριν κάνω αίτηση. Αλλά το νιώθω σαν πρόκληση και επίσης, θα είμαι με τους κολλητούς μου, αυτό μου δίνει ακόμα περισσότερη δύναμη και θέληση. Ό,τι έγινε, έγινε λοιπόν, ας το αφήσουμε πίσω και ας προχωρήσουμε μπροστά, εντάξει;". "Συμφωνώ και σου ζητώ ειλικρινά συγγνώμη, να ξερεις οτι από δω και στο εξής θα σε στηρίξω στην προσπάθεια σου." απάντησα
"Χαίρομαι. Και τώρα θα σου πω ένα ανέκδοτο, γιατί το καταντήσαμε πολύ μελό. Λοιπόν, πώς γελάνε οι αγελάδες;" τώρα ήταν  ενθουσιασμένος
"Εμμ...ξέρω γω;!" είπα προετοιμάζοντας τον εαυτό μου γι'αυτό που θα ακούσω.
"Μουχαχαχα!" Το πιασες;;" ξέσπασε στο γνωστό γέλιο που ακούγεται σαν να καθαρίζεις τζάμια με Ajax. Μόνο και μόνο γι'αυτό άρχισα κι εγώ να γελάω σα χαζό(ναι, έχω κι εγώ περίεργο γέλιο, αλλά μόνο αν με πιάσει νευρικό το ακούει κανείς).

Οπότε κάπως έτσι όλα ήταν πάλι μελι γάλα και η ζωή συνεχίζεται.
-----------------------------------------------------------
Ναι, το ξέρω, ήταν πολύ μικρό αλλά το χω γραμμένο από χτες και περίμενα μήπως μου έρθει καμία επιφοίτηση και συνεχίσω, αλλά οχι... Δεν πειράζει, γιατί τουλάχιστον ήταν χαρούμενο και χωρίς cliffhanger κεφαλαιο. Αυτά, ελπίζω να έχω έμπνευση και να γράψω παρακάτω ώστε να κανω update σύντομα
Aufwiedersehen!