HIGH SCHOOL MASSACRE

Capitulom 19: Figment of the Past

|Capitulom 19|

🌹Figment of the Past🌹

'Damaged people are dangerous. They know how to make hell feel like home.'

-unknown-

🔥🔥🔥🔥🔥

Petter's POV

It's been three days since sinugod namin si Ryl sa letseng ospital na 'to.

It's been three days ng sabihin ng doktor na any minute daw ay pwede na s'yang magising.

It's been fucking three days pero kahit anong senyales na pwedeng na s'yang magising? Wala. 'Ni dulo ng darili n'ya hindi ko nakitang iginalaw n'ya.

Tangina kasing doktor 'yon. Halos mapatay ko na nga pero hindi pa rin sinasabi kung ano bang problema bakit nagkagano'n si Ryl. Tangina. It's private matter na hindi daw pwedeng sabihin kahit kanino dahil ito raw ay request ng guidance at ng patient mismo.

At pakiramdam ko din ay unti-unti akong pinapatay sa tatlong araw na pagbabantay ko kay Ryl dito sa basurang ospital na 'to. Pero kahit anong senyales na magigising na s'ya. Wala. Ni dulo ng pilik mata n'ya walang hindi ko napansing iginalaw n'ya.

Muli kong nilapitan ang halos walang buhay n'yang katawan. It's fucking hurting me seeing how pale she looks in the past three days and even more worst sa bawat araw pang nagdadaan.

Halos maging magkakulay na ang maputla n'yang balat at ang kanyang maliit na labi na halos dumurog sa puso ko. There's no any signs of life in her right now and its scaring me to death.

I carefully caress her hair.

"Can you please wake up? Please.. I'm begging you. Stop doing this shit and wake up already." I muttered while trying to hold back those shitty tears of mine. But I think I can't ng maramdaman kong isang letseng patak ng luha ang naglakas loob na suwayin ako.

I heard the door open and close afterward so I wipe my tears immediately using the sleeve of my shirt. 

"Pette, Wala ka bang planong umuwi muna? Tinatanong ka ni tita Celise sa'kin." narinig kong tugon n'ya.

That was John. And she's referring to may godamn step mother.

"Wala. Hanggat hindi s'ya nagigising." sambit ko na hindi pa din naalis sa pwesto ko.

"I see. But at least take some rest too. Baka dalawa na kayong ma-hospital bed n'yang pag nagkataon." He said trying to light up the mood.

Hindi ko s'ya sinagot. I can't relax knowing how fragile she is right now.

I heard him sigh.

"May mga dala ko ditong mga damit mo at pagkain na rin. Pinadala ni tita Celise sakin na mukha namang alam na n'ya ang isasagot mo." saad naman n'ya matapos ay naramdaman ko s'yang lumapit sa likuran ko.

"Thanks." saad ko at saka naupo sa may upuan sa tabi ng kama n'ya.

"She'll be fine." Saad n'ya at saka naramdaman ko ang pagtapik n'ya sa braso ko, "She's not weak you know that, we all know that. I know anytime soon ay magigising din s'ya."

"Yeah." ako matapos ay nagbuntong hininga. Sana magdilang anghel ka John.

Dahil kung hindi? Baka takasan na ko ng bait.

Walang kahit sinong nakakaalam ng kung ano bang meron kay Ryl kung bakit s'ya nagkagano'n at kung ano ba talagang nangyari bago namin s'yang datnang gano'n sa office ni Mr. Hanazo. Kahit nga sina Jowan at Maria ay wala ring kaede-ideya.