AGAIN:JUST MY FEELING
သို႔.........
တစ္စံုတစ္ေယာက္..သိလား
ကိုယ္ဒီေန႔ဖတ္မိတဲ့အဲ့ficေလးကို ဇာတ္သိမ္းမႀကိဳက္ဘူး ရင္ထဲမွာမြန္းၾကပ္ေနၿပီး ဆြဲဆုပ္ခံေနရတယ္လို႔ထင္ရေလာက္တဲ့ထိ ကိုယ္
သေဘာမက်ေနမိတာ......
ဒါဟာAuthorရဲ႕အျပစ္မဟုတ္မွန္းကိုယ္သိေနတာေတာင္ကိုယ္႐ူးမိုက္စြာသြားၿပီးအျပစ္တင္
ေနေလရဲ႕ အိုး...ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္အဲ့ဇာတ္သိမ္းႀကီးကိုသိပ္မုန္းတာဘဲ.........
မုန္းတယ္......ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္
ကိုယ္ထင္တယ္.........လူ႔ဘဝဟာသိပ္တိုလြန္းတယ္
ကိုယ္ ခ်စ္တဲ့သူကိုအခ်စ္ေတြျပန္ေပးမိလိုက္လို႔
သူနာက်င္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္
ကိုယ္လက္မလႊတ္ဘူး သူကိုယ့္ကိုခ်စ္ေနသေရြ႔
ဒါဟာ ကိုယ့္သေဘာထားေပါ့ ကိုယ္လည္းနာက်င္ရမယ္ေပါ့ေနာ္ သူနာက်င္ေနရတယ္ဆိုရင္.......ဒီလိုဆိ္ုလည္း
ကိုယ္ဆက္ခ်စ္ေနမွာ လက္မလႊတ္ေပးဘူး
ေတာင္းဆိုသမွ်ကိုလိုက္ေလ်ာေပးရင္း သူရဲ႕နာက်င္မႈေတြကိုေလ်ာ့ေစမယ္........သူ႔လက္ကိုတင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားရင္းနဲ႔ေပါ့
ကိုယ္အဲ့ေလာက္အတၱႀကီးသည္........
အကယ္၍သူကိုယ္ကိုအခ်စ္ေတြကိုတန္ဖိုးမထားဘဲတံု႔ျပန္လာရင္ေတာ့ကိုယ္သ့ူလက္ကိုခ်က္ခ်င္းလႊတ္ခ်ပစ္ဖို႔ဝန္ေလးေနမွာမဟုတ္ဘူး......
ကိုယ္အဲ့ေလာက္သူ႔အခ်စ္ကိုတန္ဖိုးထားလိမ့္မည္
တန္ဖိုးထားၿပီးခ်စ္ေနမွာမလို႔ကိုယ္အဲ့ေလာက္ျပန္ ေမ်ွာ္လင့္ေနမိတယ္ဆိုတာေတာ့လြန္မည္မထင္
ဒါေပမယ့္လည္းDestiny is so strange
ကိုယ့္ခံယူခ်က္တစ္ခု ခိုင္ခိုင္မာမာတစ္ခု
ကိ္ုယ္ ဘယ္လိုျဖစ္တည္လာတဲ့အခ်စ္မ်ိဳးကိုမဆို
အထင္မေသးေတာ့ဘူး အခ်စ္ဆိုတာမ်ိဳးက
အထင္ေသးၾကည့္ပါလား ကိုယ့္ဆီေတာင္
အဲ့လို႔အခ်စ္မ်ိဳးေပါက္ခ်လာလိမ့္ဦးမယ္...........
