No more lying {Harry Styles}

Hoofdstuk 15

Met een half lachje drukte Jack een vaatdoek in mijn handen. Ik trok een wenkbrauw op en keek hem vragend aan. Hij wees naar de tafels in het restaurant. Het was redelijk druk voor dit tijdstip van de middag. ‘Ze moeten allemaal schoon zijn.’ Ik zuchtte en keek hem smekend aan. Tafels schoonmaken was zo’n beetje het enige wat ik de laatste dagen had gedaan. ‘Kan ik niet iets anders doen?’ … schudde langzaam zijn hoofd en knikte in de richting van de tafels. ‘Kan ik niet gewoon in de bediening gaan net als haar.’ Ik wees naar het meisje dat zich langs de tafels heen bewoog. Ze had lang blond haar en een slank lichaam. In beide handen hield ze een bord vol eten. De damp hing erboven. Ik vroeg me af hoe ze dat vast kon houden zonder te laten vallen. Ze bediende de mensen en liep toen terug naar de keuken om de volgende borden op te halen. Ze liep langs Jack en mij en hij hield haar tegen. ‘Gigi is een gevorderde.’ Legde hij me uit terwijl hij naar het meisje die nu een naam had knikte. Hij zette zijn breedste glimlach op en keek Gigi aan. Een haast hatelijke blik gleed over Gigi’s gezicht en ze sloeg woest Jack’s hand die op haar schouder lag eraf. Met grote passen liep ze weg. ‘Jij,’ hij keek me aan. ‘daar in tegen moet nog veel leren.’ Ik zuchtte. ‘Oké dan.’ Stemde ik uiteindelijk in. Ik strompelde naar de tafels en maakte ze allemaal een voor een schoon. Ik deed het vluchtig en snel.

Toen ik eindelijk klaar was liep ik terug naar achteren. Al vanuit het kleine halletje hoorde ik Jack’s luide stem weerklinken. Ik stopte vlak voor de deur en luisterde. Jack en Gigi waren hevig in gesprek. Het enige wat ik hoorde was gemompel maar beide leken ze aardig van slag. Op dat moment bedacht ik me dat wat ik deed niet goed was. Ik mocht ze niet afluisteren dus stapte ik over de drempel en keek ze beschaamd aan omdat ik ze zojuist in een heftig gesprek had gestoord. Beide keken ze me beduusd aan. Gigi was de eerste die in beweging kwam en streek haar schort recht. Ze zuchtte diep en liep toen langs me heen de keuken uit. Ik beet op mijn lip. God, wat was dit awkard. ‘Het spijt me.’ Zei ik. ‘Het was niet mijn bedoeling jullie te storen.’ Jack wuifde met zijn handen. ‘Maak je geen zorgen het was niks.’ Ik haalde een wenkbrauw op. ‘Daar leek het anders niet op. Het leek wel alsof jullie ruzie hadden.’ Jack haalde zijn schouders op. ‘Ze is mijn ex.’ Het klonk luchtig alsof het niks was geweest.

‘O.’ was het enige dat uit mijn mond kwam. Jack knikte. ‘Volgens mij kan ze het nog steeds niet hebben dat ik het uit heb gemaakt.’ Hij schudde even met zijn hoofd en het leek even of hij in zijn gedachten was. ‘Kan ik je ergens mee helpen.’vroeg hij toen omdat hij merkte dat ik er nog steeds stond. Ik knikte. ‘Ik ben klaar met de tafels wat kan ik nu doen?’

Als er een ding erger was dan de tafels schoonmaken dan was het wel de afwas. En dat was precies het volgde klusje dat Jack me gaf. Ik stond in de keuken van het restaurant de borden af te wassen. Ik zuchtte en keek naar de grote stapel borden die ik nog moest en kreunde. Ik vroeg me echt af waarom ik dit baantje had aangenomen. ‘Heeft Jack je hier heen gestuurd.’ Hoorde ik plots achter me. Ik draaide mijn hoofd om en zag Gigi achter me staan. Ze schudde haar hoofd. ‘Het spijt me dat ik me nog niet heb voorgesteld. Ik ben Gigi.’

‘Ik ben Elena en ja hij heeft me hier heen gestuurd.’ Gigi grijnsde. ‘Hij bult nieuwelingen altijd af.’ Ik lachte en Gigi deed hetzelfde. ‘Zal ik je helpen met afdrogen.’

‘Oh dat hoeft niet hoor.’ Zei ik snel. Dit was mijn klusje dus wou ik Gigi er niet mee lastigvallen. Voordat ik nog een keer kon zeggen dat ze echt niet hoefde te helpen had ze al een vaatdoek in haar handen. ‘Met z’n tweeën gaat het toch veel sneller.’ Ik lachte, daar had ze wel gelijk in.

Terwijl ik de borden schoonmakte droogde Gigi ze af. Eerlijk gezegd was het best wel gezellig. Gigi was erg aardig. Onder het afdrogen neuriede Gigi zacht een liedje. Het klonk als het nieuwe liedje van Justin Timberlake als ik me niet vergistte. ‘Kan je goed zingen?’ vroeg ik belangstellend. Gigi haalde haar schouders op. ‘Ach, wat zal ik zeggen ik doe het graag.’ Ik lachte terwijl ik een nieuw bord pakte en hem in het sop doopte. ‘Ik kan ook aardig zingen.’ Vertelde ik. ‘Ik ga na de vakantie naar het London Art College.’ Gigi’s blauwe ogen klaarden op. ‘Wat toevallig daar ben ik ook voor aangemeld.’ We begonnen opgetogen te praten over onze gezamenlijke overeenkomsten terwijl we verder afwaste. Toen Gigi het laatste bord had afgedroogd nam ze afscheid maar niet voordat ik haar hartelijk bedankt had. Ik haalde mijn jas van achteren op en pakte mijn tas. Mijn werkdag zat er eindelijk op. Opgelucht wou ik het gebouw verlaten toen een stem achter me me tegenhield. Jack stond in de deuropening. Met een schouder geleund tegen deurpost en een hand nonchalant in zijn broekzak. God, wat was hij knap. ‘Ik wou je nog wat vragen.’ Zei Jack. Ik keek hem verbaasd aan. ‘Ik ben vandaag nogal hard tegen je geweest vandaag.’ Ik knikte instemmend. ‘Dat was je zeker.’ Jack grijnsde. ‘Misschien kan ik het goed maken om je morgen uit te nodigen. Ik bedoel, wil je misschien wat afspreken.’ Ik trok een wenkrauw op en grijnsde. ‘Je bedoelt een date?’

‘Als jij het zo wil noemen,’ Hij keek tevreden. ‘dan vind ik het prima.’ Zijn ogen glinsterden. ‘Lijkt me gezellig.’ Zei ik uiteindelijk.

Toen ik thuis kwam plofte ik op de bank met een bak ijs. Uitgeput zette ik de tv aan. Vanaond waren mijn beide ouders aan het werk. Een heel huis voor mezelf dus. Heerlijk op de bank hangen en tv kijken. Maar ik kon me niet echt concentreren. Jack spookte door mijn hoofd. We hadden morgen een afspraak een echte date. Ik was nu al zenuwachtig. Terwijl ik mijn lepel in de bak met ijs zette klonk de bel. Ik zuchtte geïrriteerd. Wie kon dat nou weer zijn? Ik snelde naar de voordeur en opende hem. Toen ik Emma zag staan wou ik de deur eigenlijk meteen weer dicht doen. Hier zat ik nu niet op te wachten. ‘Wacht.’ Riep Emma voordat ik iets kon zeggen of doen. ‘Alsjeblieft luister even naar me.’ Haar blauwe ogen keken me haast smekend aan. Ze keken… treurig en leken waterig. Had Emma gehuild. Ze keek beschaamd naar haar schoenen en toen naar mij. ‘Er is iets dat ik je moet vertellen.’