No more lying {Harry Styles}

Hoofdstuk 21

Die ochtend was ik liever in bed blijven liggen en als het kon had ik deze dag gewoon overgeslagen. Soms wenste ik dat ik een dag kon doorspoelen net als in een film, maar aangezien dat niet kon moest ik net als iedereen mijn bed uit stappen en aan de dag beginnen. Ik had niks meer van Jack gehoord. (wat eigenlijk ook wel normaal was aangezien normale mensen s’nachts gewoon slapen.) S’middags om twee uur moest ik werken. Op zich zag ik er niet erg tegenop Jack te zien, alleen leek het me nogal gênant omdat ik gisteren zo snel weg was gegaan. En ik zat er al helemaal niet op te wachten en klef we-moeten-het-uitpraten-en-goed-maken gesprek met hem te voeren. Maar toen ik hem daar zag staan achter de toonbank, voelde ik hoe zijn donkere ogen in mijn rug prikte terwijl ik langsliep en merkte hoe hij me naar achteren volgde wist ik dat het tijd was voor het gesprek. Ik keek naar mijn schoenen toen Jack voor me ging staan in de keuken. ‘Waarom ging je gisteren zo abrupt weg? We hadden de film nog niet eens uitgezien.’ Ik keek op en zag zijn betreurde gezicht. Hij leek oprecht gekwetst en meteen had ik er spijt van. Ik zuchtte en bedacht me of ik hem de waarheid moest vertellen. Ik vroeg me af of hij me daarna nog steeds wou. Ik slikte. ‘Het spijt me.’ Was het enige wat ik zei. ‘Ik wou je niet teleurstellen.’ Voegde ik eraan toe. Jack haalde zijn schouders op. ‘Ik had me er gewoon zo op verheugd.’ Ik beet op mijn lip en kneep met mijn hand in de rand van het keukenblad. ‘Misschien kunnen we het over doen. Ik kan vanavond wel komen of we gaan ergens heen.’ Meteen nadat ik dat zei verscheen er een glimlach op Jack’s gezicht. ‘Zou je dat willen?’ Ik knikte instemmend. ‘Natuurlijk. Dat lijkt me erg gezellig.' Jack klaarde op en grijnsde. ‘Afgesproken. Vanavond. Jij. Ik. Mijn huis. 8 uur.’

‘Begrepen.’ Antwoordde ik en ik grinnikte. Toen gaf Jack me een snelle zoen, knipoogde naar me en liep toen de keuken uit. En toen kreeg ik dat gevoel weer in mijn buik. Dat gevoel van rond fladderende vlinders.

Om kwart over drie had ik even pauze. Ik wou net door de achterdeur naar buiten gaan om een broodje bij de Subway, die aan het einde van de straat was, te kopen toen Gigi achter me stond. ‘Zullen we samen pauze houden?’ Ik glimlachte en knikte. Samen gingen we naar de Subway en kochten allebei een broodje. We aten hem op terwijl we over straat liepen. De zon scheen fel. Het was mooi weer. ‘Dus, jij en Jack. Hoe gaat het?’ Ik keek opzei naar Gigi en keek haar vragend aan. ‘Is het onderwerp-(vriendin gaat met ex-vriend) niet een beetje gevoelig.’ Gigi haalde haar schouders op, ‘Hij is verledentijd en als jij gelukkig met hem bent heeft hij tenniste iets geleerd nadat we onze relatie hebben verbroken.’

‘Het klinkt niet echt alsof het je leukste relatie was.’ Gigi kneep haar ogen dicht tegen de zon. ‘Ach, wat zal ik zeggen. Laten we het er op houden dat ik betere relaties heb gehad.’ Ik nam een hap van mijn broodje en dacht daar even over na terwijl we verder liepen. ‘Ik krijg vaag het gevoel dat je het er niet over wil hebben.’ Gigi lachte zenuwachtig maar gaf geen antwoord. Maar ik vond het goed genoeg. Ik vroeg me af wat er was gebeurd. Maar ik durfde er niet naar te vragen. Maar misschien kon ik Jack ernaar vragen.

 ‘Zullen we pizza bestellen?’ Vroeg Jack terwijl hij naar de woonkamer liep. Ik knikte en nam plaats op de bank. Het was acht uur en ik was naar Jack’s huis gereden. Jack pakte zijn mobiel uit zijn zak en toetste een nummer in. ‘Wat voor pizza wil je.’ Fluisterde die met zijn hand op de microfoon. ‘Doe maar maragitha.’ Antwoordde ik terwijl ik in de tijdschriften die op de tafel lagen bladerden. Jack gaf zijn huisnummer en hing toen op. Hij glimlachte naar me en boog zich naar voren. Hij kuste me lang. Ik kuste hem terug terwijl op de achtergrond klassiekenmuziek klonk. Ik vroeg me af of zijn ouders thuis waren. Maar die waren waarschijnlijk weg anders had hij me niet uitgenodigd. Op dat moment ging Jack met zijn hand langs mijn rug. Hij wou mijn shirt uittrekken maar ik deinsde terug. Dat weerhield hem er echter niet van door te gaan. ‘Stop.’ Riep ik. Zijn ogen keken me doordringend aan. En opeens voelde ik dat ik het mis had. Het was niet meer de lieve Jack die hier naast me zat. Dit was een hele andere. ‘Laat me met rust.’ Zei ik en ik stond op van de bank. ‘Maar lieverd, waarom word je nu zo boos?’

‘Omdat ik je heb gezegd dat ik er nog niet klaar voor ben. En dat zou je moeten respecteren.’ Jack klopte op de bank als teken dat ik weer naast hem moest zitten. Op dat moment ging de bel. De pizza was er. Jack stond op en liep naar de voordeur. Ik ging weer zitten op de bank en wachtte tot Jack terug kwam. Met twee dozen en een brede glimlach op zijn gezicht kwam hij de kamer binnenlopen. Alsof er niks gebeurd was. We aten en keken tv. Ondertussen zag ik vanuit mijn ooghoek hoe Jack me steeds aan staarde. Maar ik keek niet terug. Ik wou het liefst naar huis gaan en onder mijn deken kruipen maar dat durfde ik Jack niet te zeggen. En opeens dacht ik aan Gigi’s relatie met Jack. Het zat me nog steeds niet lekker. ‘Hoezo zijn jij en Gigi uit elkaar gegaan?’ vroeg ik aarzelend. ‘Ben je geobsedeerd met onze relatie, ofzo?’ zei Jack een beetje kribbig. Ik had hem boos gemaakt. ‘Ik vroeg het me alleen maar af.’ Jack kauwde op zijn pizza en staarde naar het lichtgevende beeldscherm. ‘Het ging gewoon niet meer langer tussen ons. Ben je nu tevreden?’ Ik knikte voorzichtig. Er ontstond een stilte die werd opgevuld door de stemmen uit de tv. ‘Ben je boos.’ Ik wist dat mensen het haatte als iemand dat vroeg maar ik wou gewoon geen ruzie hebben met Jack. Jack mompelde iets onverstaanbaars tussen een paar happen door. ‘Is er iets wat ik kan doen om het goed te maken?’ Verzuchtte ik. Jack haalde zijn schouders op en draaide zich toen weer naar me om. ‘Ik wou gewoon dat je niet zo keurig was.’ Ik haalde een wenkbrauw op. ‘Keurig?’ Jack knikte. ‘Je word al bang als ik je aanraak.’ Ik beet op mijn lip. Was daar dan iets mis mee? Jack schoof naar me toen en legde zijn hand op mijn wang. Daarna ging hij naar beneden. En ik deed niks. Ik kon niks doen. Zelfs niet toen hij mijn bh bandje losmaakte.

 Toen ik thuis kwam nam ik gelijk een douche. Ik voelde me vies. Het hete water omhulde me als een warme denken. Steeds bracht mijn geheugen me terug naar dat moment. Dat vreselijke moment dat Jack me had aangeraak. Hij was niet gestopt en ik had niks gezegd. Ik liet het gewoon gebeuren. Ik had het wel vaker gelezen dat zulke dingen gebeurde en dan verzekerde ik mezelf altijd dat ik het niet zo ver zou laten komen. Maar als je echt in die situatie zat was het veel moeilijker. Na een lange douche zette ik de kraan uit. Maar ik voelde me niet veel schoner. Ik deed mijn pyjama aan en kroop in bed. En toen begonnen de tranen te rollen. Ik kon niet meer stoppen, omdat als ik mijn ogen sloot ik alles weer opnieuw beleefde. De pijn het verdriet de machteloosheid. Elke keer voelde ik het weer. En het stopte niet totdat ik in slaap viel.