"ยิ้มอะไรหมวย"
แทฮยองมองหน้าเพื่อนตัวเองด้วยความงงงวย ตั้งแต่เขากลับมาจากทริปพักผ่อนที่ไม่ได้พักจากทะเลซอกจินก็พักงานถ่ายแบบงานละครและอีเวนท์ให้เขา หลังจากจีมินรู้เรื่องนี้คนตัวเล็กก็งอแงจะมาอยู่กับเขาให้ได้ ซึ่งแทฮยองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาก็คิดถึงจีมินเหมือนกัน ... แต่การที่คนตัวขาวเอาแต่จ้องหน้าเขาแบบนี้นี่มันดูจะแปลกๆหน่อยนะ
"ยิ้มที่ได้อยู่กับแท"
จีมินตอบทั้งรอยยิ้มก่อนจะกระโจนตัวเข้าไปทับแทฮยองที่นอนเหยียดอยู่โซฟาเต็มแรงจนเจ้าของร่างสีน้ำผึ้งร้องขึ้นมาด้วยความตกใจที่จู่ๆจีมินก็กระโจนลงมาทับตัวเองด้วยความรวดเร็ว
"ทำเหมือนไม่เคยอยู่ด้วยกัน"
"ก็ทุกวันนี้แทเอาแต่ทำงานหนิ"
คนตัวเล็กเอ่ยขึ้นมาอย่างตัดพ้อ เขาเองก็เข้าใจแหละว่าอาชีพของพวกเขามันหาเวลาเป็นส่วนตัวแทบไม่ได้ แต่เขาก็อดน้อยใจไม่ได้อยู่ดี บางครั้งเวลาที่เขาโทรไปหาแทฮยองก็จะคุยสองสามคำแล้ววางเพราะติดงาน หรือหนักสุดเลยคือฮีซอลมารับแทน จีมินไม่เคยคิดว่าคอนโดตัวเองน่าเบื่อจนเขาต้องมาอยู่มันคนเดียวนี่แหละ
"ตอนมึงทำงานกูยังอยู่ได้เลย มึงไม่ต้องมาบ่น ขี้เกียจทำกับข้าวกินเองล่ะสิ"
แทฮยองส่งมือไปบีบแก้มสองข้างของจีมินไปมาด้วยความหมั่นเขี้ยวจนใบหน้าน่ารักส่ายไปมาตามแรงบีบ
YOU ARE READING
[SS2]PLAY MY BODY [KOOKMIN FT. JINV]
Fanfictionถ้าคบกันมันยุ่งยาก งั้นก็แค่เอากันแล้วต่างคนต่างอยู่ดิ