Sevgilicilik

7.3K 515 98
                                    

"O değil de çocuğun takılıp Rana ablaya çarpması büyük şans değil miydi? Planlasan böylesini yapamazsın valla."

Yıldız Emirin takılma sebebinin ben olduğunu hâlâ bilmiyordu. Ah garibiiim!

"Yıldızcım. Planlıydı zaten. "

"Nasıl yani?"

"Çocuk geçerken önüne ayağımı koydum. O da Rana ablaya çarptı."

"Eylül! Bunu bana şimdi mi söylüyorsun!? "

"Daha önce konusunu açsaydın söylerdim. "

"Eylül senden korkmalımıyım?"

"Hayır hayatım. Ama mükemmel bir insan  olduğumu kabul edebilirsin. "

"Kesinlikle öylesin."

"Biliyorum."

O olaydan sonra Rana abla eve sırıta sırıta gitmişti. Ben de şu an Yıldızı eve bırakıyordum. Yanlış anlamayın inceliğimden değil. Yolumun üstü.

Yıldızı eve bıraktıktan sonra sonraki hedefim Ece teyzeler oldu. Anılı da arada kontrol etmek lazımdı sonuçta.

Kapının önüne geçip üç kere kapıya tıkladım. Bekledim açılmadı. Ben de zile yüklendim.  Ece teyze uykulu gözlerle kapıyı açtığında Özür diler gibi gülümseyip konuştum.

"Ya ben Anılı görmeye gelmiştim Ece teyze. Uyuduğunu bilmiyordum valla."

Ece teyze hamileliğin yan etkisinden olmalı ki sürekli bir uyku halindeydi. Yedi yirmi dört uyuyordu kadın. Oh valla Ece teyzenin yerinde olmak isterdim.

"Odasında canım. "

İçeriye geçip Ece teyzeye yine gülümsedim.

"O zaman sana iyi geceler Ece teyze."

Anılın odasının önüne geldiğimde tabiki kapıyı tıklamadan girdim içeriye. O da annesi gibi yatıyordu. Uyuyo muydu acaba?

"Anıl?"

Ses yok.

"Anıl?"

Yine yok.

"Anıl annen doğuruyor. "

Yine yok.

"Anıl bu sene okul başkanı olarak seni seçtiler."

Öldü mü acaba? Yine ses yok.

"Anıl ben evleniyorum hem de bir gavur ile."

Bir gözü açılıp bana döndü.

"Şükür yaşıyorsun. Öldün sandım."

Yatağın yanına oturdum. Diğer gözünü de açıp bana baktı.

Elleri başının altındaydı.

O bana baktı ben ona. Sonra o konuştu.

"Bugün Nura pek bir iyiydiniz. Hayırdır?"

"Olamazmı? "

"Valla ben seni Nuru sevmiyor diye biliyordum."

"Nasıl Sevemem ya. Canım o benim, bitanem."

Oha Eylül! Bide yalasaydın kızı!

Bana şüpheyle baktı.

"Öyle olsun."

"Siz ne yaptınız? Nura yani. "

"Birer kahve içip kalktık. "

Şimdi de en çok merak ettiğim soruyu sorma vakti gelmişti.

"Ya bişi sorcam. Siz Nurla her gün görüşüyorsunuz. Ne konuşuyorsunuz her gün? Dakka başı haberleşiyosunuz zaten. Nerden buluyorsunuz bu kadar konuyu?"

Uzun uzun baktı suratıma.

Sonra yine gözlerini kapatıp konuştu.

"Havadan sudan muhabbetler. Peki sen gece gece neden dışardasın?"

"Rana abla biraz kötüydü. Yıldızla beraber onu dışarı çıkarttık. "

Aklıma cafede olanlar gelince istemsizce Sırıttım.

"Bişey mi oldu Rana ablaya?"

"Yok. İyi şimdi. Morali bozuktu azıcık."

Sonra kapı çaldı. Ece teyze elindeki meyve suları ile girdi içeriye. Hayret uyumamış.

Önce yatakta oturan bana baktı sonra yatan Anıla.

Sonra da meyve sularını bırakıp gülümsedi ve gitti.

Bu sırada ben konuştum.

"Ya ben gidiyim. Geç oluyor."

"Meyve suyu içseydin."

"Geç oluyor. Görüşürüz sonra."

"Aşağıda bekle geliyorum."

"Sen nereye?"

"Seni eve bırakıcam. "

"Sağol canım hiç gerek yok. Evimin yolunu biliyorum."

Kapıyı açtım. Ama duyduğum sesle dışarıya adım atmadım. Ece teyze merdiveni başında telefonla konuşuyordu.

"Aman Merve! Çok yakındılar diyorum. "

Elimle Anıla gel işareti yaptım. O da yanıma gelip annesini dinlemeye başladı. Kafası kafamın üzerindeydi.

Ece teyze yine konuştu.

"Bak Eylül yatakta oturuyordu. Benim oğlan da hemen yanında yatıyordu. "

"......"

"Ay inşallah Merve inşallah!"

"......"

"Eminim eminim. Benim adım da Ece ise bunlar birbirlerini seviyorlar."

Ece teyze bunu söyler söylemez kafamı kaldırıp Anıla baktım. O da kafasını indirip bana. Yüzlerimiz arasında santimler varken Ece teyze hâlâ konuşuyordu.

"Hatta belkide sevgili bile olmuşlardır. "

Nefes nerden alınıyordu? Resmen utançtan ateşim çıkmıştı. Hâlâ Anılla birbirimize bakıyorduk.

Ben kitlenmiş dururken Anıl beni belimden tutup odaya geri soktu. Kapıyı da kapatıp biraz uzaklaştı. İçime derin bir nefes çektim.

"Yani Annelerimiz bizim sevgili olmamızı istiyor. Yanlış mı anladım?"

Diye sordu. Cevabım netti.

"Kesinlikle doğru anladın. "

Ah Annecim ya. Sen bana Anılla beni sevgili yapmaya çalıştığını söyleseydin ben sana yardım ederdim zaten.

"Onların istedikleri gibi olsun o halde."

Deyince yine nefesim kaçtı Biryerlerime.

"Nasıl yani?"

Allahım çıkma teklifi mi geliyor acaba?

"Varmısın bir oyuna?"

Ne oyunu Yaaaaağğğğğ!?

"Ne oyunu?"

"Sevgilicilik. "

Umarim beğenmişsinizdir. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.

YAN KOMŞUM 2- VELET Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin