YAN KOMŞUM 2- VELET

Cimri gerizekalılar!

"Sonra bi baktım yağmur kesildi. Kafamı kaldırdım ki bi baktım siyah bi şemsiye."

"Oha kimmiş?"

"Varya çok şaşırcaksınız. Emir Altınoğlu! "

"Neeee! "

Yıldız ve ben Gözlerimiz ardına kadar ağzımız bir güvercin Sığacak şekilde açılmış Şaşkınlığımızı başka nasıl ifade ederdik bilemez bir şekilde cırladık.

"Sen ne yaptın?!"

"Resmen çocuğun yüzüne karşı 'Oha amına koyayım' dedim. "

"Ne dedin ne dedin!? (Yıldız)"

"Mal! "

"O ne dedi? (Yıldız)"

"Güldü önce. Sonra 'ne dedin anlamadım' dedi."

"Sen de tekrar mi ettin geri zekalı! (Yıldız)"

"Yapmıştır bu aptal aşık! " Diye destek çıktım Yıldıza.

"Yok kız! 'Ammada şanslıymışım' dedim."

Yıldız ve ben İnleyerek kendimizi yerlere attık.

"Salak gerçekten böyle mi dedin?"

"Ya ne diyim? Zaten kalbim yer değiştirmiş dilim boğazıma kaçmış beynim desen kullanım dışı. Ulaşılamıyor."

"Neyse olan olmuş. Sonra ne yaptınız? (Yıldız)"

"'İkimiz de okula gidiyoruz. Beraber gideriz' dedi ve beraber konuşa konuşa gittik okula işte."

"Ne konuştunuz? (Yıldız)"

"Onu sonra anlatırım. Hadi gidelim geç kalıcaz."

Yıldız ve ben oflayıp kalktık masadan. Öğle tenefüsünü lak lak yaparak tamamladıktan sonra sınıflara dağıldık.

.........

Son dersin bitmesine 5 dakika kala telefonum masanın üstünde titreyince uykum dağıldı ve gelen mesaja baktım.

"Çıkışta sınıftan çıkma. Seni almaya gelicem. İşimiz var."

Kaşlarımı çatıp cevap yazdım.

"Ne işi Yıldız?"

Çok geçmeden cevap geldi.

"Soru sorma. Gelince anlatırım."

"Tamam."

Yıldız ve çetrefilli işleri!

......

"Takip mi edicez?!"

"Evet. Hadi gözden kaçırmamamız lazım!"

"Yıldız Anıl beni bekliyor kafede!"

"Başlatma kızım Anılına! Yürü dedim!"

Gözlerimi devirip montumun şapkasını taktım. Hava soğuk ve yağmur çiseliyordu.
Önden yürüyen Rana ve Emir çiftini dakikalardır takip ediyorduk. Çıkışta da beraber gidiyorlardı. Ben de aralarında ne geçiyor merak ediyordum tabiki ama Anılı bekletmek de istemiyordum. En son Rana ve Emir bir kafeye girip oturduklarında biz de dışardan izlemeye başladık. Ve sessizdeki telefonum çalmaya başladı. Kimin aradığını tahmin etmek zor değil tabii.

"Efendim Anıl."

"Neden dışarıda bekliyorsun sevgilim? "