The Perfect Photo Of The Story

32: Tribulation

Lutz's POV

"Lutz, wake up..."

A beautiful melody made into my senses making my eyes slowly open. Pagkamulat ng aking mga mata ay biglang napakunot ang aking noo nang Makita si Zyner na gumising sa akin.

I even rubbed my eyes and blinked it a few more times just to make sure that it was Zyner. Ngunit hindi ata ako nananaginip dahil pagkatingin ko sa oras ay 2:36am na.

"Hey, what's wrong?" Tanong ko sa kanya dahil nararamdaman kong may mabigat na dahilan kung bakit niya ako ginising.

"I have this dream..." simula niya at inayos ang pagkaupo sa aking tabi.

Seryoso ba siya? Mas lalong kumunot ang aking noo sa kanyang sinabi. She fcking woke me up in the middle of the night to tell me about her dream?

"Listen to me, okay? Don't repeat the same mistakes you made. I just want to clear things..." Humugot siya ng malalim na hininga.

Maybe this was after all serious. Napatango ako sa kanya at inayos din ang aking pagkaupo upang mas maging kaaya-aya ang pakikiusap ko sa kanya.

Napalungok siya bago itinuloy ang sasabihin, "I saw you guys running in the dark, ang tanging nagsisilbing liwanag ay sa inyo nakatutok." She look at me directly in the eyes.

"I saw how she ran fast with you," Bahagya siyang nagpalit ng pwesto at humarap sa akin, "I saw how she trusted you so much."

There's like a dry lump inside my throat, hindi ako makahinga ng maayos. Ano bang sinasabi niya? Why is she telling me this?

"At dahil tanga ang aking kapatid, nadapa siya."

I almost laughed at that part ngunit nakita ko kung gaano siya kaseryoso sa sinasabi niya kaya't pinigilan ko ang pagtawa at nanatiling seryoso ang aking mga mata.

"You took your pen out from you pocket and stabbed her in the back..." Aniya dahilan upang mawala ang ngisi na naglalaro sa aking labi.

Inilapit niya ang kanyang mukha malapit sa akin. Her dark and piercing eyes went to mine like she was hell serious about this.

"Nakita ko kung gaano ka niya pinagkatiwalaan Lutz, I hope you won't break that trust."

"B-bakit mo ito sinasabi sa akin?"

Hindi kailanman pumasok sa aking isipan na sirain ang tiawala na ibinibigay sa akin ng mga tao lalo na ang tiwala na ibinigay ni Zwyn. Why would she think I would ever do such a thing?

"I dreamt a couple years ago, there was chaos. A-and then they w-were about to cut off my h-head, you left me...." Malungkot na saad niya.

"It came true though. I was losing my mind that time and instead of giving me comfort, you left."

~~

Nanatili akong nakatitig sa kapeng hawak ko at iniisip pa rin ang mga katagang iniwan sa akin ni Zyner. Nang umalis siya ay pilit kong tinanggal sa aking isipan ang lahat ngunit patuloy itong bumabalik hanggang sa hindi na ako makatulog.

"Hoy Lutz! Kanina pa kita tinatawag. Bingi ka na ba?" Sambit ni Zwyn dahilang upang bumalik sa reyalidad ang aking isipan.

"What?" Iritado kong tanong.

I maybe rude or mean sometimes but that doesn't mean ay ako 'yung tipo ng tao na sumisira ng tiwala. I can give comfort! At saka ano bang sinasabi ni Zyner? Siya ang may kasalanan.

Napabuntong hininga na lamang ako dahil ito na naman ang bumabagabag sa aking isipan. Why am I even fcking worried about it? KIlala ko naman ang aking sarili. Napabuntong hininga muli ako, why am I even doing this.