KARANLIK KUYU +18

6

Sınır koyup dolmadan bölüm atan yazarınız geldi. Bundan sonra sınır koymayacağım.

Multi Defnenin kıyafetti. Şarkının bölümle alakası yok çok beğendim sizde dinleyin. Nolur sev beni kitabımı yayımdan kaldırdım haberiniz ola.

İYİ OKUMALAR📚

Hatırlamak için bir hafızamız varken,
Unutmak için elimizde hiçbir şeyin olmaması;hayatın bize attığı en büyük kazıktır.

Can MANAY 😍😙❤

Çok zor ve kötü bir çocukluk geçirmişti genç kız. Haksızlıklara uğramıştı. Aile sevgisi görerek büyüyen çocuklardan olmamıştı hiçbir zaman. Hani çocukken büyümeyi ister insan, büyüdüğünde ise çocukluğuna dönmek ister ya...

Genç kızın dönmek isteyeceği bir çocukluğu olmamıştı mesela. Acı doluydu orası çünkü. Hayal kırıklığı doluydu, şiddet doluydu. Büyüdüğünde bile dönmek istemeyeceği kadar elinden alınmıştı çocukluğu.  Onu büyüten biri olmamıştı. Kendi kendine büyümüştü. Daha küçücükken hayatın ağır acıları sırtındaydı. Henüz beş yaşında çok büyük sorumluluklar yüklemişlerdi sırtına.

Bir çocuğun hayatı okul,ödev ve oyun iken o oyun bile oynayamamış okul çıkışın da çalışmıştı.  Kızların ilk aşkı babası iken Defne'nin yarası olmuştu. Hayattan ilk darbeyi en çok sevdiklerinden almıştı. Sevgiye aç büyümüştü. Sığınacağı bir limanı olmamıştı hiç.

Şimdi klinikten çıkan o kız onun kadar şanslı değildi. Onu kurtaramamışlardı. Ama ailesi her zaman yanındaydı. Evet bu iğrençliği unutmayacaktı. Unutmak istese bile bıraktığı izle her daim hatırlatacaktı. Lakin onu seven insanlar vardı yanında.

20 Aralık 2008

"İİİİİİİMMMMDAAAAAAAT"

Her şey için çok geçti belkide. Onu bu mahallede kurtaracak bir Allah'ın kulu yoktu. Herkes kendi derdindeydi. Yardım etmek istese bile edemezlerdi. Belalı babasına bulaşmak istemiyorlardı.

Biliyordu bunu Defne. Dayak yediği zamanlar kimse duymuyordu sesini. Şimdide öyleydi. Çığlıklarını kimse duymuyor, gözyaşlarını kimse görmüyordu.

Evet etrafta kimse yoktu onu kurtaracak, duyacak kimse. Defne hâlâ çırpınıyordu. Bu çırpınışlar onu yoruyordu. Zaten kırk sekiz kiloyla üzerindeki yüz kiloyu itmesi imkansızdı. Bir kere daha yitirdi umutlarını.  Ağlamaktan, bağırmaktan sesi kısılmıştı. Kilotlu çorabının üzerinden bacaklarını okşayan eller ile midesini bulandırıyordu. "Bitti." dedi  "her şey bitti"

Fakat genç kızın unuttuğu bir şey vardı.  Hiç kimse duymasa da Allah duyuyordu onu ve ona bir mucize göndermişti.

Arka mahallede olay çıkınca bir grup polis olay yerine gelmişti. Polisler insanları sakinleştirmeye çalışırken bir polis duymuştu genç kızın çığılığını. Koşarak diğer mahalleye inip kapının önüne geldiğinde içeride ki sesler ile zaten sağlam olmayan kapıyı bir tekme ile açmıştı.

İçeri girdiğinde dalonda ki kadını gördü ilk. Öylece oturup bakıyordu. Kadının baktığı yere bakınca tüm vücudu öfke ile dolup taştı.

Cahit elini sütyenin kopçasına atıp açacağı sırada arkasından birinin onu çekip yumruk atması ile ne olduğunu anlayamadı. Ardarda gelen yumruklar ile bayılmanın eşiğine gelmişti.