KARANLIK KUYU +18

5

Sondaki açıklamaları okumayı unutmayın iyi okumalar📚

Sert esen rüzgar ile kendine geldi genç kız. Hava bayağı kararmış etraf ıssızlaşmıştı. Ne kadar süredir burada böyle oturduğunun farkında değildi. Üzerindeki ince kıyafetler yeterince ısınmasını sağlamıyordu. Yavaş yavaş uykusu gelmeye başlamıştı bile. Burada duramazdı çünkü pek tekin yerler değildi. Nereye gideceğini de bilmiyordu.  Kalacak bir yer bulması şu an mümkün değildi koskaca şehirde bir başınaydı. İnsanlar için bir sigara izmaritinden farkı yoktu. Onu ne kadar değersiz görüyorlarsa genç kızı da değersiz görüyorlardı. İşleri düştüğünde kullanıyorlar, işleri hallolunca izmarit gibi atıyorlardı bir kenara. Oysa bir insan bu kadar değersiz olmamalıydı. Hem de genç kız gibi başarılı ve insanlara hiç bir kötülüğü olmayan biriyse.

Oturduğu banktan kalkıp bavulunu sürükleyerek ilerlemeye başladı. Telefondan saate baktığında on ikiye gelmek üzereydi. Ne yazık ki bu ülkede bir kadının bu saatlerde dışarıda olması tehlikeliydi. Bazı şerefsizler yüzünden kadının özgürlüğü kısıtlanıyordu. Biz kadınlar öyle kafamız attığında dışarı çıkmak istediğimizde saate bakmak zorunda bırakılıyorduk. Oysa kadın erkek eşitti ve bizimde geç saatlerde korkmadan bir yerlere gitmeye hakkımız vardı.

Bu durum Defne için daha zordu. Geçmişte yaşadıkları yüzünden, kendi öz babasının bile yaptıkları yüzünden daha da korkuyordu. Her ihtimale karşı çantasına koyduğu biber gazının yanında olması bir nebze olsun güvende hissettiriyordıı ne acı.

Öylece sokaklarda dolanıyordu. Aklında bir yer vardı ama gitse mi gitmese mi?  Bilmiyordu. Sonuçta güvenini kırmış bi insana sığınamazdı. Ama bu yaşadıklarıda onun suçuydu, yardım etmeye mecburdu.

...

Genç adam uyuya kaldığı koltuktan çalan kapı ile kalktı. Uykulu gözlerini birkaç kere açıp kapattı. Kırmızı kapıyı açtığında karşısında kızarmış ve şişmiş bir çift göz karşıladı onu. Bir çok duygu barındırıyordu o gözler. Kırgınlık,kızgınlık, öfke, nefret.

Genç kız bavulunuda alıp adama çarparak içeri girdi. Bira yürüyüp adamdan uzaklaşınca öfkeyle adama dönüp bağırmaya başladı.
"Ya sin ne biçim bi insansın  İkiyüzlü yalancı. Sözünü tütmayan adi herifin tekisin. Senin yüzünden her şey mahvoldu."

Genç adam uyku sersemi olması sebebi ile neye uğradığını şaşırsa da konuyu anlayınca genç kızın susmasını bekledi. Genç kızın söylediği her kelimede yüzünde ki ifadenin değişmemsi genç kızı daha da sinirlendiriyordu.

"Ben anlaşmamıza sadık kaldım kızıl."

"Bir kızıl değil benim bir adım var Def-ne iki sen söylemesen kim söyli-"

"Alya"

"Ne?"

"Alya söylemiş."

"Nerden biliyosun?"

"Sabah dekanın yanındaydım. O söyledi."

Genç kız yaptığı hatanın farkına varınca utanmaya başlamıştı. Adama haksız yere neler söylediği tek tek kulağında çınlarken yüzü git gide kızarıyordu. Aklına sabah kızlardan duydukları gelince kendini suçlu hissetmeye başlamıştı.

"Şey siz o yüzden okuldan ayrıldınız."

Ömer eliyle salonu işaret edip genç kızın geçmesini belirtti. Defne salona gidince Ömer mutfaktan iki kahve ile salona geçti.

Genç adam ve genç kız karşılıklı oturmuşlardı. Kısa bir sessizlikten sonra genç adam az önce ki soruyu cevaplamak için konuştu.

"Evet o yüzden ayrıldım."