MAFYANIN VARİSİ

45.BÖLÜM

YAZARDAN...

Genç adam şaşkınlıkla ve bir o kadar da sinirle karşısında duran babasına bakıyordu. Varis olup her şeyle kendisi ilgilenmeye başladığından beri o herifi hiç görmemişti. Görmek de istemezken şu anda kendisine sinsi bakışlar altında sırıtan adam, ne kadar da o sıfatı hak etmesede babası duruyordu.
"Senin burda ne işin var? Yine neyin peşindesin? " dedi sinirle burnundan solurken babası yamuk bir ağızla ellerini cebine koyup gülümsedi. "Hiçbir şeyin peşinde değilim oğlum sa-"

"BANA OĞLUM DEME!"Diye bağırdı genç öfkesini kusarcasına.

Yaşlanmaya başlayan adam elini havaya kaldırarak konuştu."Ahh,hiç değişmemişsin. Koskoca şirketin başına koydum seni hala akıllanmamışsın."yaşlı adam aklında ki kurnaz fikirleri sıralarken kurduğu bulmacayı yavaşça açmaya karar vermişti takii oğlunun tuttuğu ellerin sahibi olan genç kızı görünceye kadar..

O kız... Ne de güzeldi öyle. Yeşile kaçan gözleri, herkesi etkileceyek fiziği diye düşünürken genç kızı tepeden tırnağa süzmeye başladı.İçinden 'Fena değil.' diye geçirdi.

"KİME BAKIYORSUN LAN SEN!"
Gözleri genç kızın vücudundan ayrılırken iki yakasını tutan oğluna sırıtıp fısıldar bir şekilde konuştu. "Yanında ki kızla işin bittiğinde bana versen hiç hayır demem sevgili oğ-"
Adam suratına inen kafayla yere düşerken Ulaş sakin olmaya çalışıyordu.  Kendini tutamayıp tekrar altında ki babasına en sertinden art arda  yumruklarını  geçirdi.
"Değil dünya, ölüm bile alamaz seni benden!Bu seni son uyarım!"
Diyerek ayağa kalkıp abisinin kolunun altına korkudan ilişen sevgilisini eliyle kendine çekip hızla yürümeye başladı.Sevgilisinin kolunu daha çok sıkarken onun canını acıtdığının farkına bile varmamıştı.

Melisa "Ulaş canımı yakıyorsun." diyerek acıyla fısıldar bir şekilde konuşurken,Ulaş yeni yeni sıktığı kolu fark edip eliyle yavaşça sıktığı yeri ovalarken kızın anlını öpüp "Özür dilerim güzelim." dedi. Kolunda ki elini kızın omzuna koyarken arkasından gelen abisiyle Dilana baktı. 

Genç adam sevgilisinin ablasının yanına giderek cebinde ki arabanın anahtarını eline verirken kulağına yaklaşıp konuştu. "Dilan abla sen Melisayı al ve otele gidin. Biz gece gelmeyebiliriz. Aynı odada kalın ve biz gelene kadar oda dan çıkmayın."diyip geri çekildi.Dilan bir an itiraz edecekken dominant karakterini şimdiliğine bir kenara bırakıp başını salladı. Arafla Ulaşa bakıp "Dikkatli olun." diyerek son bir kez daha Arafla bakıştıktan sonra Melisanın koluna girdi. Ulaş Melisaya ablasıyla gitmesini söylerken Melisanın itiraz etmesini kabul etmeden daha baskın bir sesle konuşup anlından öpüp göndermişti.

İki genç birlikte arabaya bindiklerinde ikisinin aklında yaşanan olay vardı."Bu it niye çıktı ki şimdi ortaya?"dedi tıslarcasına Araf.Ulaş arabayı kullanırken dikkatini yoldan çıkartmadan "Aklında ki tilkiler çekildikleri köşelerinden çıkmaya başlamışlar belli."Abisi başını sallarken aklındaki soruyla tekrar kardeşine baktı."Melisaya attığı bakışlar da neydi öyle?" dediğinde Ulaş ani sinirle frene bastığında arkadaki araba zar zor çarpmamaya çalışıp yoluna devam etmişti."Abisi onaylamaz bakışlarını Ulaşa yollarken Ulaş sakinleşmeye çalışıp tekrar arabayı sürmeye devam etti sessizce.

Çalan telefon ortamın sessizliğini bozarken Araf telefonunun hopörlerini açtı.

"Baba?"

"Beni dinleyin şimdi. Hemen otele dönün ve kızlarıda alıp size ayarladığım özel uçaklara binip Ankaraya geliyorsunuz." belliki Önder Sertin yaşanılan olaydan haberi olmuştu. İki kardeş birbirine anlamsızca bakarken Ulaş konuştu.

"Ne işimiz var Başkentte?" 

"Soru sorma lüksünü vermiyorum size. Sadece dediğimi yapın." dedi ve telefonu kapadı...Ulaş sinirle dişlerini sıkarken yanında duran abisi kardeşinin bozuluşuna istemsizce sırıtmıştı. Her ne kadar o Ulaş KARA ysa karşısında ki de Önder SERT di.