Qendro!

16( pjesa e re )

E shoh atë qe afrohet pranë meje dhe në sytë e tij nuk dalloj me dashurinë që kishin përpara . Vetëm neveri .

Ndjej lotë te biejne në faqet e mia ndërsa struktura e tij ishte kërcënues dhe pak i frikshëm.

<<Lore- Lorenc je i pirë te lutem .>>

Them duke qarë me shume.

<<Jo aspak dritez hene. Ishte kjo për ty një lojë? Le ta luajmë me rregullat e mia. >>
••••••••••••

<< Aleksander.>>

<< Aleksander çohu!>

Ndjej të me shkundin lehtë nga krahët ndërsa një zë i hollë femëror mundohej të me zgjonte.

<< Hmmmh?>>

Mbuloj sytë me të pasmen e duarve dhe qëndroj i ulur në krevat me sytë akoma të mbyllur.

<< Aleksander dera ishte e hapur kur erdha .>>

Kuptoj se ishte Loren nga zëri i saj dhe i hap pak sytë.

<<Po ,Kamila nuk e mbylli me çelës derën që të vije ti . >>

<< Jo Aleksander dera ishte e hapur . Ku është Marina?>>

Bëj me kokë nga e majta ime duke treguar Marinën që flinte e qetë . Çudi se si nuk ishte lart meje sot.

<< Aleksander ! Marina nuk është me ty. >>

Hap sytë menjëherë dhe kerkoj ne krevat për trupin e saj të vogël në krevat . Nuk mund t'a gjeja .

Filloj të panikohem . Ku është ajo? Ngrihem menjëherë nga krevati dhe dal nga dhoma për të kërkuar atë . Shkoj në banjë por e gjej bosh . Më pas shkoj në dhomat e vajzave por as aty nuk kishte njeri . Hap derën e dhomës të Marinës por gjithçka ishte e paluajtur. Asnjë njeri në dhomë .

Ndjej këmbët të më dridhen . Zot kur është ajo .

<< Kamila.>>

Bertas duke hyrë në sallon .

<< Ku është Marina . Ku?>>

<< Nuk e...>>

Përpara se ajo të mbarojë fjalinë e saj marr çelësat e makines dhe dal nga apartamenti shpejt .
Me duhej t'a gjeja atë. Gjithë ky kryeqytet i madh dhe ajo e vetme . Zot! Po bie dhe shi !

Futem në makinë dhe e ngas pa pritur aspak që te nxehej .
Ku po shkoj? Nuk kam asnjë ide .
Sa kohë ka që është larguar? Zot!

Filloj të ngas makinen me ngadalë duke shikuar majtas djathtas për ndonjë shenjë të saj .

Nuk po shikoja aspak përballë rrugës vetëm majtas djathtas . Ndjej makinën të përplaset me diçka dhe shtyp frena shpejt . Një burrë rreth të 25 qëndronte përballë makinës t'ime me duart e tij te vendosura me kujdes mbi pjesen metalike te kapakut te motorit . Perpak sa nuk e shtypa . Dal menjëherë nga makina që ta ndihmoj 25 vjeçarin .

<< Me vjen shume shume keq. Je mirë ? Ke nevojë për spital? Zot me vjen shume keq ! Nuk po shikoja rrugën aspak se po ...>>

Ai ngriti kokën dhe flokët e zeza te tij mbulonin pak fytyrën e tij të zbehtë .Sytë5 vjeçarit me flokët e zeza u zmadhuan pakez .

<< Aleksander? Aleksander Papadhopulu? >>

Ndaloj së foluri dhe veshtroj të panjohurin që perpak sa nuk e shtypa .