Qendro!

20

<< Ajo pati përsëri një makth.>>

Tërheq lehtë karrigen metalike që ndodhej në kuzhinë dhe ulem.

<<Nuk di se ç'të bëj. Jam shumë i lodhur.>>

Fërkoj brutalisht kokën  , filxhani me kafe  i vendosur në tryezën e bardhe nxirrte avuj të nxehtë.

<< Çfarë ishte kësaj rradhe?>>

Zëri i butë i Loren dëgjohet tashmë si peshperimë.

Marina ishte duke fjetur dhe nuk doja që te zgjohej . Ishte mjaft e lodhur shpirtërisht dhe fizikisht .

<< Nuk e di . Thjesht ulëret 'te lutem mos e bej' . >>

Marr frymë thellë dhe mbështet fytyrën në pëllëmbët e mia te hapura .

<< Dje fjeti në dhomën e saj. Nuk donte të më qëndronte afër.>>

Loren ngre kokën dhe me vështron , në fytyren e saj  shumë pyetje që prisnin përgjigje.

<< Nuk e di pse .>>

Përgjigjem pyetjes të saj silente.

<<Ditët e fundit nuk më ka folur shumë , pothuajse aspak . Nuk e di ku ishte ditët e fundit . Nuk e di çfarë ndodhi. >>

Loren uli filxhanin e zi në tryezë dhe u zgjat që të arrinte më afër meje.

<< Ti e di Marinën se si është . Do kohën dhe hapësirën e saj . Jepi kohë! Te kuptoj , je i stresuar dhe ke frikë se mos ajo largohet përsëri nga ty por s'kemi zgjedhje tjetër përveçse te kemi besim tek ajo . Besimi Aleksandër është diçka që të jep fuqi . Mundesoja asaj këtë !>>

Tund kokën ngadalë . Besim . Mund t'a bëja këtë gjë . I kam besim asaj .

Shtrëngoj duart e Loren dhe cohem nga karrigia duke marrë çantën e zezë me laptopin mbrenda.

<< Nga shkon?>>

<< Tek Reiçell . >>

Përgjigjem .

<< Me tha se ka lajme të mira për të me dhënë. >>

<< Oh?>>

Pyet Loren , kurioze tashmë , për çfarë donte të më thonte Reiçell .

<< Flasim më vonë ! >>

Marr çelësat dhe mbyll derën mbrapa meje .

---

Bie ziles të shtëpisë të Reiçell-it . Dera menjëherë u hap dhe Reiçell hidhet me gëzim lart meje duke me përqafuar.

-Eja mbrenda kam lajme të mira për ne!

Ajo me kap dorën dhe me tërheq mbrenda.
Buzëqesh lehtë dhe futem në shtëpinë e saj .

----

Kamila's POV

-Hej Loren me duhet te iki për pak . Do të jem në shtëpi nga darka . Paçim .

Lajmeroj Loren nga kuzhina , marr çelsat dhe bej te dal nga shtëpia shpejt pa  i dhënë Loren kohë të më pyesi ku po shkoja .

Zbres shkallët e apartamentit ngadalë dhe drejtohem për nga metro .  20 minuta dhe do e shoh përsëri.

-

Spitali Shën Olga nuk ishte ndonjë spital gjigand apo diçka të tillë. Ishte një spital i bardhë me dy-tre  hyrje . Tani hyrja e vetme që ishte e hapur  ishte  porta e vogël metalike .
Hyj mbrenda dhe shpejtoj të hyj në ashensor .

- përshëndetje!

Përshëndes të tjerët që ishin në ashensor me mua dhe shtyp butonin 4.

Ul kokën dhe filloj të luaj me bluzën time .

Ashesori ndaloi dhe dal . Dera e bardhe të dhomës të saj ishte përballë meje. Ishte sikur të më tallte, për dobësinë time. Per faktin që nuk mundesha dot t'a shikoja atë në atë krevat , due u shuar ngadalë ngadalë . Si një trëndafil që thahet në etje.

- Hej mami !

Them sa hap derën. 

Sytë e femrës 50 vjeçare po vështronin me zell tavanin e bardhe por tani u përqendruan në vajzën trupvogël që po afrohej tek krevati saj .

Buzët e 50 vjeçares filluan të lakohenin pakëz nga lart duke dhënë përshtypjen e një buzëqeshje të lodhur .

Kamila u ul në karrigen metalike që ishte pranë krevatit dhe i buzëqeshi .

- Si je sot?

Nuk mori përgjigje por një tundje koke .

- Të dhanë qetesuesin për dhimbjet?

Pyeti përsëri Kamila duke përkëdhelur gishtërinjte e vet . Donte të mbante në duart e saj dorën e mamase por kishte frikë .

Femra 50 vjeçare tundi kokën përsëri.

Qetesuesi që merrte për dhimbjet e lodhnin shumë . Aq shumë sa që s'kishte fuqi as për të folur.

- kam sjellur sot një libër të ri . Dua të t'a lexoj . Besoj se do të pëlqejë.

Hapi librin në faqen e parë dhe kaloi gishtërinjte lart faqes që të qëndronte drejtë .

- Realiteti është një iluzion pa mbarim ..

----

- Gjeje çfarë?!!

Zëri i Reiçell ishte plot gëzim . Sytë e saj ndrinin .

Buzëqesh lehtë dhe i përkëdhel flokët lehtë duke ja pushpurisur pak .

- Hej!

Thotë ajo duke më gjuajtur lehtë në krah

- Me mori një orë për t'i shtrire .

Qesh me aktin e asaj duke u munduar t'i rregullojë flokët .

- Pra atë çka doja të te thoja .

Buzëqeshja e saj ishte aq e madhe dhe e sinqertë . Dukej si një fëmijë i vogël që sapo i kishin blerë lëpirësen e tij të preferuar .

- Babai ju ka mbyllur koncerte .

Ajo merr dorën t'ime në duart e saj dhe i jep një shtrëngim të lehtë.

- Do shkoni në tour internacional në Amerikë për gjashtë muaj ! Unë do të jem manaxherja juaj!