Qendro!

18

Mbrenda dhomës time sapo hyren dy oficerë policie bashkë me zonjushën që kisha folur rradhën e kaluar .

Të tre bashkë hyren , dhe pse ishin veshur me rrobe civile mund të ndjeje autoritetit e tyre . Ishte mjaft i dukshëm në mënyrën se si ecnin dhe tek gjuha e trupit të tyre .

Shpina drejtë , shpatullat paksa përpara , duart në brezin e pantallonave gati për të tërhequr armen e vogël nga brezi nëse ndonjë gjë ndodhte. Por sot ne brezin e tyre nuk ndodhej asnje armë . Dhe nuk kishin asgjë lart tyre që mund te vërtetësonte identitetin e tyre .

Zonjusha ndaloi disa hapa përballë krevatit tim dhe automatikisht të dy oficerët ndaluan dy hapa mbrapa saj .

- Mirmëngjesi z.Papadhopulu !

Përshëndet ajo me një tundje të lehtë koke.

- Mirmëngjesi.

Përgjigjem duke hezituar pak .

Përse janë ata këtu?

Pyetjes time i'u përgjigj menjëherë ajo sikur të kishte lexuar mendjen time .

- Doja të të lajmëroja se filluam kërkimin e znj. Ksenopulu . Na vjen keq që situata u përkeqësua kaq sa vute jeten tuaj në rrezik . Shteti ynë do që të mbrojë shtetasit e tij z. Papadhopulu . Tashmë tre oficerë po kërkojnë në çdo cep të Athinës për znj. Ksenopulu . Kërkesë specifike nga unë .

Mbaron ajo , dhe mund të betohesha që ajo me shkeli syrin!

Por nuk jam shumë i sigurtë.

Bie në krevat duke shfryrë zhurmshëm .
Akti im kishte si përfundim dy oficerët të merrnin pozicionin e tyre mbrojtës dhe duart e tyre vajtën menjëherë në brezin e tyre për të tërhequr armën që nuk ndodhej aty .

Kur i hodhën një sy dhomës dhe kuptuan se gjithçka ishte në rregull trupi i tyre i tendosur u çlirua dhe muskujt e fytyrës ishin të relaksuar përsëri .

Ajo duke parë shprehjen kurioze të fytyrës time nxiton të me shpjegojë arsyen e reagimit të tyre .

- Oficerët tanë sapo mbaruan trajnimin për forcat e armatosura. Trajnimi i tyre ishte mjaft i ashpër prandaj janë aq të tensionuar gjithë kohën .

Tund kokën si për t'i thënë që kuptova dhe mbuloj fytyrën me duar .

Po me dhimbte koka

- Keni ndonjë të re nga Marina?

Pyes .

Fytyra e saj ndryshon dhe ul koken .

-Jo

Peshperit ajo.

Tund koken ngadalë ndërsa ndjej zemren te me thyhet akoma dhe nje here tjeter .

Ajo eshte akoma atje jashte ,e vetme ndersa une jam ketu ne nje krevat spitali . I pamundur t'a ndihmoj.

Bej te ngrihem nga krevati . Leviz duart dhe mundohem te ngrihem lart . Por duart me rreshqasin dhe bie perseri ne krevat.

Te gjitha kokat u kthyen nga une te shqetësuar ndersa dy oficerët vendosen perseri duart ne brezin e tyre.

Se gjasme do i bente keq nje i pamundur si une, qe s'kam force as te cohem nga krevati .

- Aleksandër

Filloi te flase Kamila dhe beri dy hapa afer krevatit tim .

- Je akoma fizikisht i dobet . Mos e lodh trupin . Mundohu te flesh pak .